پاورپوینت کامل آینده فلسفه در ایران ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آینده فلسفه در ایران ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آینده فلسفه در ایران ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آینده فلسفه در ایران ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

مقدمتاً باید تأکید کنم که کلمه فلسفه در عنوان این وبینار را اگر هم نظر برگزارکنندگان معنی عام آن بوده، من به «فلسفه اسلامی» تفسیر می‌کنم و در باره آینده فلسفه اسلامی در ایران سخن می‌گویم. برای اظهار نظر در باره پاورپوینت کامل آینده فلسفه در ایران ۴۲ اسلاید در PowerPoint، به نظر می‌رسد که باید نظر به گذشته بیفکنیم و از رخدادها و وقایعی که برای فلسفه، آموزش و پژوهش آن پیش آمده و فلسفه را در ایران به حرکت رو به جلو واداشته، مورد ملاحظه قرار دهیم تا بتوانیم برای آینده نتیجه بگیریم.

آنچه در پی می‌آید، سحنرانی آیت الله آقای دکتر سیدمصطفی محقق داماد عضو پیوسته و رئیس گروه مطالعات اسلامی فرهنگستان علوم در مدرسه عالی شهیدمطهری است که به مناسبت روز جهانی فلسفه (۱۹ آبان ۱۴۰۰) ایراد شده است:

درآمد

۱ـ مقدمتاً باید تأکید کنم که کلمه فلسفه در عنوان این وبینار را اگر هم نظر برگزارکنندگان معنی عام آن بوده، من به «فلسفه اسلامی» تفسیر می‌کنم و در باره آینده فلسفه اسلامی در ایران سخن می‌گویم. برای اظهار نظر در باره پاورپوینت کامل آینده فلسفه در ایران ۴۲ اسلاید در PowerPoint، به نظر می‌رسد که باید نظر به گذشته بیفکنیم و از رخدادها و وقایعی که برای فلسفه، آموزش و پژوهش آن پیش آمده و فلسفه را در ایران به حرکت رو به جلو واداشته، مورد ملاحظه قرار دهیم تا بتوانیم برای آینده نتیجه بگیریم.

تازه‌های حکمت

۲ـ یکی از وقایعی که در گذشت نه چندان دور موجب تحرک فلسفه در ایران شد، جریان رویارویی فلسفه اسلامی با اندیشه‌های مغرب‌زمین است. حدود ۱۵۰ سال قبل، یکی از شاهزادگان قاجار به نام میرزا عمادالدوله بدیع‌الملک به‌رغم داشتن سمتهای بالای سیاسی مثل والی کردستان، والی یزد و بسیاری از مناطق ایران و داشتن تخصص در دانش‌های ادبی، ریاضیات و نجوم، سخت علاقه‌مند به آموختن فلسفه اسلامی شد. شواهد متقن نشان می‌دهد که وی برای فراگیری فلسفه اسلامی تلاش بسیار نمود و بر این باور بود که باید نزد کسی فلسفه بخواند که فلسفه را چشیده باشد؛ لذا استادان واقعا برازنده آن روز را که چندان هم شناخته شده و نامدار نبودند، بلکه کاملا منزوی و گوشه‌نشین بودند، با تفحص کامل یافت و نزدشان زانو زد.

میرزا علی‌اکبر حِکَمی اردکانی مرد گوشه‌نشینی بود؛ ولی این شاهزاده به محضرش شرفیاب شد و کتاب «مشاعر» ملاصدرا را نزد او فراگرفت و ترجمه‌ای که به فارسی از وی از این کتاب برای ما باقی مانده، نشان می‌دهد که او مشاعر را کامل فهمیده و «حکمت متعالیه» را چشیده است.

پس از میرزاعلی‌اکبر، وی موفق شد که در تهران در مدرسه سپهسالار قدیم نزد حکیم بزرگوار دیگری به نام آقاعلی مدرس زنوزی تلمذ نماید. وی چنین فکر می‌کرد که باید به نحوی فیلسوفان اسلامی را با مسائل و اندیشه‌های روز درگیر کند و از این رهگذر، فلسفه اسلامی را از رکود و بی‌حرکتی به درآورد. وی هفت سؤال فلسفی مطرح کرد و از استادش پاسخ خواست. سؤالات عموما و سؤال هفتم خصوصا نشان می‌دهد که عمادالدوله با تسلط بر زبان فرانسه، با مکاتب فلسفی جدید مغرب زمین آشنا بوده است.

بی‌شک آقاعلی مدرس در آن روز فیلسوفی بود که در فلسفه اسلامی تبحر کامل داشت و چنانچه فلسفه اسلامی به عنوان یک نظام فلسفی آمادگی پاسخگویی داشته باشد، طبعا وی بهترین فردی است که برای این موضوع نامزد شده است. آقاعلی سؤالات را جدی گرفت و برای پاسخ دادن اهتمام نمود. مجموعه سؤال و جواب‌های آقاعلی به صورت کتابی تحت عنوان «بدایع الحکم» برای ما باقی مانده است.

عنوان کتاب یعنی تازه‌های حکمت، نشان‌دهنده نخستین برخورد یک فیلسوف اسلامی با مسائل جدید مطروحه در جهان و در نتیجه طرح مباحث نو و تازه می‌باشد. آقاعلی زنوزی در زمان خود شخصیتی نوآور بود و گویی خودش به دنبال درگیرشدن با مسائل روز بود. آقاعلی هرچند همچون پدرش از «نوصدرائیان» شناخته می‌شود، ولی پیروی کامل از صدرا ندارد و از خود نظریات بسیار بدیعی مطرح کرده و طرحی نو درانداخته است.

غیر از عمادالدوله، اشخاص دیگری از دنیای جدید به سراغ آقاعلی آمده‌اند، از جمله کنت دوگوبینو که در سالهای ۱۲۷۱ تا ۱۲۹۱ قمری سفیر کبیر و وزیر مختار فرانسه در ایران بود، در این سالها با آقاعلی حکیم آشنا شد و او را «جهانی بنشسته در گوشه‌ای» می‌یابد و از او در کتاب «دین و فلسفه در آسیای مرکزی» یاد می‌کند (این کتاب تحت عنوان «مذاهب و فلسفه‌های آسیای مرکزی» به فارسی ترجمه شده است). وی از آقاعلی درخواست کرد که شرح حالی از حکمای اسلامی برایش بنویسد و حکیم می‌پذیرد. خوشبختانه دست‌نوشته‌های آقاعلی در کتابخانه دانشگاه استراسبورگ محفوظ مانده است و این جانب آنها را در کتاب «نخبگان علم و عمل ایران» منتشر کرده‌ام.

می‌توان گفت که از دوران آقاعلی مدرس زنوزی، گفتگوی فلسفی شرق و غرب آغاز شده و این نکته یکی از ویژگی‌های حوزه فلسفی تهران است؛ زیرا تا آن زمان ما در ادبیات فلسفی خود چنین برخوردی نمی‌بینیم. کنت دوگوبینو با مشاهده تسلط او بر آرای فلاسفه، از او برای تدریس در دانشگاه سوربن فرانسه دعوت می‌کند.

آقاعلی ابتدا از پذیرش این دعوت خودداری کرد، اما بعد به آن پاسخ مثبت داد. پاسخ مثبت ایشان نشان می‌دهد که وی به تبحر خودش از یک طرف و به توان فلسفه اسلامی از سوی دیگر چنان مطمئن بود که فکر می‌کرد اگر به آن دیار برود، در گفتگوهای علمی کاملا پیروزمند خواهد بود؛ ولی با کمال تأسف بعضی از شاگردانش مانند شیخ عبدالنبی نوری وقتی این خبر را شنیدند، برای انصراف استاد به تکاپو افتادند و بالاخره موفق شدند او را از این تصمیم بازدارند.۱ تأسف این جانب از این جهت است که اگر این سفر محقق می‌شد، چه بسا علمای مغرب‌زمین زودتر با دستاوردهای فلاسفه اسلامی به‌خصوص حکمت متعالیه، آشنا می‌شدند و دیگر این ادعا را تکرار نمی‌کردند که «فلسفه اسلامی با ابن رشد خاتمه پیدا کرد و دستاورد فلاسفه اسلامی، همان فلسفه یونانی است»! از این طرف نیز در پی ارتباط مستقیمی که آقاعلی حکیم با فلسفه غرب پیدا می‌کرد، ایرانیان را بیشتر با فلسفه غرب آشنا می‌کرد و نقد و بررسی این فلسفه زودتر به دست بزرگان انجام می‌شد.

حکمت اسلامی در غرب

۳ـ البته در قرن معاصر حکیمان معدودی ارتباط مستقیم با مراکز فلسفی غربی پیدا کردند، به آن دیار رفتند و نظرات حکیمان اسلامی را در مراکز بسیار مهم مطرح نمودند؛ از جمله شادروان دکتر محمدجواد فلاطوری، دکتر مهدی حائری یزدی و دکتر حسین نصر که حکمت اسلامی را به نحو عالمانه و حکیمانه در کشورهای غربی مطرح ساخته‌اند. متقابلا پروفسور هانری کربن به ایران آمد و طی جلسات مهمی با علامه طباطبائی گفتگوهای فلسفی و کلامی داشتند.

ضرورت رویارویی

۴ـ نقل این قطعه تاریخی بدان جهت بود که به این نکته تأکید کنم فراز و فرود آینده فلسفه اسلامی در گرو برخوردها و رویا