پاورپوینت کامل عکس‌های دیروز برای امروز عکس‌های امروز برای فردا ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عکس‌های دیروز برای امروز عکس‌های امروز برای فردا ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عکس‌های دیروز برای امروز عکس‌های امروز برای فردا ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عکس‌های دیروز برای امروز عکس‌های امروز برای فردا ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

در پــــــــریشان‌حالی سده‌های گذشته و تاریخ پرفراز و فرود ایـــــــــــران‌زمین، گاه بارقه‌هایی از امیــــد بوده است و گــــــــــاه سیه‌روزی و ناامیدی. در طول سده گذشته کتاب‌های فراوانی در باب تاریخ این مرزوبوم نگاشته شده است. تاریخ‌نگاران و پژوهشگران تلاش نموده‌اند تا بر اساس شرایط زمانه خویش، مطالبی را در باب روزگاران بنگارند تا امروزیان بدانند و باور کنند بر آنچه درگذشته بوده است.

نگاهی به اهمیت عکاسی در عصر حاضر

در پــــــــریشان‌حالی سده‌های گذشته و تاریخ پرفراز و فرود ایـــــــــــران‌زمین، گاه بارقه‌هایی از امیــــد بوده است و گــــــــــاه سیه‌روزی و ناامیدی. در طول سده گذشته کتاب‌های فراوانی در باب تاریخ این مرزوبوم نگاشته شده است. تاریخ‌نگاران و پژوهشگران تلاش نموده‌اند تا بر اساس شرایط زمانه خویش، مطالبی را در باب روزگاران بنگارند تا امروزیان بدانند و باور کنند بر آنچه درگذشته بوده است. اما انسان‌های سده بیست و یکم انسان‌های دنیای مجازی و فناوری‌های دیجیتال هستند که انتظاری فراتر از گذشته دارند. آنها تا نبینند باور نمی‌کنند. در فرهنگ فارسی ضرب‌المثلی متداول وجود دارد که بر‌اساس یکی از ابیات عطار نیشابوری شاعر قرن ششم ق است: زلیخا گفتن و یوسف شنیدن/ شنیدن، کی بود مانند دیدن.

با ادای احترام به تاریخ‌نگاران، بایسته ذکر است که در جهان امروز توصیف کردن یا تعریف وقایعی که در گذشته رخ‌داده به اندازه دیدن آنها نمی‌تواند مورد توجه انسان قرار گیرد. ما در زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که جهان پیرامونمان در تسخیر تصاویر است، در ژوئن سال ۲۰۲۱ م، شرکتی به نام Rise Above Research در ماساچوست امریکا که تحقیقات صنعت تصویربرداری دیجیتال را برای بازار جهانی انجام می‌دهد، گزارش داده است که تعداد تقریبی عکس‌های گرفته شده در سال ۲۰۲۰ میلادی بیش از یک تریلیون و دویست میلیارد فریم بوده است. یعنی اگر یک شخص در هر ثانیه یک عکس بگیرد به بیش از ۴۵.۵۴۴ سال زمان نیاز دارد تا تعداد عکس‌هایی را که انسان‌ها در سال ۲۰۲۰ گرفته‌اند عکسبرداری کند. [۱] البته این آمار با توجه به شیوع ویروس کرونا در سراسر جهان و محدودیت‌های اعمال شده و تعطیلی گسترده مراکز تفریحی و عدم حضور مردم در مراکز گردشگری، رقمی حیرت‌انگیز است.

حال با توجه به این اعداد و ارقام و حضور عکس در زندگانی انسان امروز، چگونه می‌شود آن را نادیده گرفت؟ اسناد تصویری در سده گذشته همواره یکی از ابزارهای مهم پژوهشی و تحلیلی در آشکار نمودن رخدادهای اجتماعی بوده است. دلیل بر این ادعا، دیوارنگاره‌ها و کتیبه‌های به‌جا مانده در کاخ‌های باشکوه نیاکان است که با دستان توانمند هنرمندان نقاش و سنگ‌تراشان زمانه برای آگاهی آیندگان شرحی تصویری و مستند به یادگار گذاشته‌اند.

با اختراع عکاسی در اوایل سده نوزدهم میلادی، عکس جایگاه ویژه‌ای در مستندسازی جهان پیدا کرد زیرا با قابلیت‌های ویژه خود ثبت کننده بخش‌هایی از زمانه آن روزگار بود. شاید همین مهم باعث شد که این صنعت سه سال پس از پیدایش عکاسی در فرانسه به دربار محمدشاه قاجار وارد شود و ایران نیز همزمان با جهان مدرن از این پدیده نوظهور بهره ببرد. بی‌تردید ترویج اصولی عکاسی و توجه ویژه به آموزش این فن به دستور ناصرالدین شاه قاجار بوده است که فصل جدیدی در ثبت تاریخ بصری ایران را رقم زد. [او در ۱۸۰ سال پیش] به زیرکی دریافته بود که فن جدید عکاسی، می‌تواند همچون رسانه‌ای خبری و مستند، در اداره سلطنت کمک کند و آگاهی‌هایی را از سراسر ایران به وی بدهد.[۲] ارائه پروژه عکاسی از تخت‌جمشید به ژول ریشار فرانسوی و سپس اتمام این پروژه توسط لوئیجی پِشه ایتالیایی و به یادگار ماندن آن تصاویر بی‌نظیر برای تاریخ ایران توسط شاهی که فقط ۱۹ سال بیشتر نداشت، نشانی از ژرف‌اندیشی پیشرو وآینده‌نگری قابل تقدیر برای امروز ایران دارد.

ناصرالدین شاه دریافته بود که زبان تصویر بسیار قدرتمندتر از کلام است. بنابراین عکاسی را به عنوان وسیله‌ای کاربردی جهت بررسی امور و همچنین برای ثبت در تاریخ به صورت جدی به کار گرفته است. اولین گزارش‌های تصویری به دستور ایشان توسط آقا رضا عکاس‌باشی از سفرها و اردوکشی‌های شاه به ییلاقات اطراف تهران و سفرهای طولانی‌مدت ناصرالدین شاه به نواحی گوناگون مملکت تهیه شده است.[۳] شایان ذکر است که اگر علاقه‌مندی وی و به‌جای گذاشتن بیش از چهل هزار فریم عکس موجود در آلبوم خانه کاخ گلستان نبود امروزه محققین و پژوهشگران نمی‌توانستند بدون این اسناد تصویری پژوهش قابل قبولی را از آن زمان به نسل حاضر ارائه کنند.

در سال ۱۳۰۴ خورشیدی سلسله قاجار جای خود را به سلسله پهلوی داد و رضاشاه بر تخت سلطنت نشست. روند معمول و مرسوم عکاسی دوران قاجار در این زمان نیز با شدت بیشتری ادامه پیدا کرد و کارکردهای عکاسی دچار تغییراتی اساسی برای پیشبرد امور مملکت گردید. حدوداً در همان سال سازمان ثبت احوال کشور تشکیل شد و آحاد مردم موظف به دریافت شناسنامه همراه با یک قطعه عکس ۶*۴ شدند.[۴] حال با توجه به خاستگاه اجتماعی عکس و ورود ر