پاورپوینت کامل دانشنامه‌نویسی در گستر? ایران* ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دانشنامه‌نویسی در گستر? ایران* ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دانشنامه‌نویسی در گستر? ایران* ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دانشنامه‌نویسی در گستر? ایران* ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

نگارش و فراهم‌سازی کتاب‌های چند دانشی یا دانشنامه (دائره‌المعارف) در جهان، عمری بیش از دوهزارساله و در ایران، عمری به درازای فرهنگ غنی و پربار این سرزمین کهن دارد. نخستین دانشنام شناخته‌شد ایرانی، دینکَرت، نگارش سد سوم قمری به زبان فارسی میانه است که دربردارند آگاهی‌هایی دربار دین کهن زرتشتی است، امّا نخستین دانشنام علمی فارسی را باید «احصاءالعلوم» اثر ابونصر محمّد بن محمّد فارابی (۲۵۹ -۳۳۹ ق) دانست.

نگارش و فراهم‌سازی کتاب‌های چند دانشی یا دانشنامه (دائره‌المعارف) در جهان، عمری بیش از دوهزارساله و در ایران، عمری به درازای فرهنگ غنی و پربار این سرزمین کهن دارد. نخستین دانشنام شناخته‌شد ایرانی، دینکَرت، نگارش سد سوم قمری به زبان فارسی میانه است که دربردارند آگاهی‌هایی دربار دین کهن زرتشتی است، امّا نخستین دانشنام علمی فارسی را باید «احصاءالعلوم» اثر ابونصر محمّد بن محمّد فارابی (۲۵۹ -۳۳۹ ق) دانست. امّا دانشنامه‌نویسی به شیو جدید و روش علمی در جهان، عمری دویست‌ساله و در ایران عمری بیش از پنجاه‌ساله دارد که سنگ بنای دانشنامه‌نویسی با گردآوری و چاپ «دائره‌المعارف فارسی» به همّت و سرپرستی دکتر غلامحسین مُصاحَب (۱۲۸۹ – ۱۳۵۸ ش)، در سال ۱۳۴۵ ش نهاده شد و علی‌رغم کهنگی، همچنان گفتارهای آن سودمند و علمی است. (سعادت، ج ۱: پانزده).

در یک نگرش آماری، پس از تدوین دینکرت، هرچه به زمان کنونی نزدیک می‌شویم، به دانشنامه‌های فراوانی دست می‌یابیم که در حوزه‌های گوناگون: فرهنگ، ادب، تاریخ، دین و دانش گردآوری و سامان‌یافته است. (*)

این‌گونه کتاب‌های مرجع، بنا به ذوق و سلیق گردآورندگان آن، نام‌های گوناگونی چون: طبقات العلوم، جوامع العلوم، مفاتیح العلوم، مراتب العلوم، نفایس الفنون، انموذج العلوم، دانشنام علائی و دانشنام شاهی را به خود گرفته‌اند. امّا نخستین بار در سال ۱۲۹۳ ق، پطرس بُستانی (۱۲۳۵ – ۱۳۰۱ ق) این‌گونه کتاب‌های چند دانشی را که در زبان‌های فرنگی و لاتین، انسیکلوپدیا (Encyclopedia ) نامیده می‌شد، به «دائره‌المعارف» ترجمه کرد و نام کتاب خود را «دائره‌المعارف، قاموس عام لکلّ فنّ و مطلب» نامید؛ و این عنوان در سال‌های بعد به‌وسیل بسیاری از نویسندگان اسلامی و ایرانی استفاده گردید. (صدر حاج سید جوادی، ج ۷، ۴۴۱) اکنون چند دهه است تقریباً به بیشتر کتاب‌های چند دانشی، نام‌های پارسی، دانشنامه و فرهنگنامه را می‌گذارند و چاپ می‌کنند. پیشین نام دانشنامه به سد پنجم قمری برمی‌گردد که ابوعلی ‌سینا (۲۵۹ – ۴۱۶ ق)، کتاب خود را که دربردارند رشته‌های گوناگون فلسفه بود، «دانشنام علائی» نامید و پس‌ازآن در سد یازدهم، محمّدامین استرآبادی (ف ۱۰۳۶ ق)، کتاب خود را «دانشنام شاهی» نامید.

امّا در سال ۱۳۴۸ ش که دکتر احسان یار شاطر (۱۲۹۹ – ۱۳۹۷ ش) و همکاران او قصد ترجمه و تدوین و چاپ «دائره‌المعارف اسلام» که به همّت گروهی از دانشمندان در اروپا چاپ می‌شد، داشتند. پس از افزودن و گسترش مدخل‌های ایرانی، نام «دانشنام ایران و اسلام» را برای آن برگزیدند و جلد نخست آن در سال ۱۳۵۴ ش و جلد یازدهم و آخر آن (در حرف الف) در سال ۱۳۷۰ ش چاپ و منتشر شد. (این سلسله کتاب‌ها پس از انقلاب اسلامی به نام دانشنام جهان اسلام چاپ می‌شود و تاکنون ۲۸ جلد آن از حرف ب تا حرف ش چاپ‌شده است) از آن زمان بود که این واژه مرکّب به گون جدّی وارد حوز علوم کتابداری و اطّلاع رسانی شد و مطلقاً به دائره‌المعارف‌ها اطلاق شد؛ زیرا پیش‌ از آن، دیوان حکیم هیدجی، دیوان غبار همدانی، مجموعه مقالات و رسالات شیخ احمد احسائی، مجموعه آثار الفت اصفهانی و شیخ محمّدهادی اصطهباناتی به نام «دانشنامه» چاپ‌شده بود. امّا تا پیش‌ازاین تنها کتاب در موضوع مرجع، دانشنام حقوق اثر دکتر محمّدجعفر جعفری لنگرودی، چنین نامی را بر خود داشت، در سال‌های پس از ۱۳۵۷ ش عنوان دانشنامه فراگیرتر شد، به حدّی که در سالیان اخیر کتاب‌های دانشنام جهان اسلام به سرپرستی مصطفی میرسلیم و دیگران (جلد اوّل ۱۳۷۵ ش)، دانشنام ایران به سرپرستی محمّدکاظم موسوی بجنوردی (جلد اوّل، ۱۳۸۴ ش) دانشنام زبان و ادب فارسی، به سرپرستی اسماعیل سعادت (جلد اوّل ۱۳۸۴ ش)، دانشنام ادب فارسی، به سرپرستی حسن انوشه (جلد اوّل، ۱۳۷۵ ش) و دانشنام جهان‌گستر (دور ۱۸ جلدی در سال ۱۳۸۹ ش) را می‌توان نام برد. (دایره المعارف بزرگ اسلامی هم چنان عنوان قدیم دایره المعارف را دارد).

بنا بر تعریف احسان یار شاطر، دانشنامه‌های ایرانی، «مجموعه‌ای از مقالات تحقیقی و مستندات به ترتیب الفبایی، در شرح اعلام تاریخی و جغرافیایی و مباحث علوم نیز اصطلاحاتی که روشنگر فرهنگ ایران و کشورهای اسلامی در طیّ تاریخ به شمار می‌روند». (یار شاطر، ج ۱: ۱) و در جای دیگر می‌آورد: «مقالات دانشنامه مشتمل است بر مباحث مردم‌شناسی و باستان‌شناسی و جغرافیا و تاریخ و مذاهب و زبا