پاورپوینت کامل عبده و مساله مقتضیات زمان ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عبده و مساله مقتضیات زمان ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عبده و مساله مقتضیات زمان ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عبده و مساله مقتضیات زمان ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

در تاریخ معاصر اسلام حلقه‌های مفقود یا آشکاری وجود دارند که می‌توان از آنها در یک حرکت طولی و فرآیندی معنادار، به عنوان سنت احیاگری اسلامی نام برد و یاد کرد. سنتی که اگرچه به ایران اسلامی و دغدغه روشنفکرانش به الزام ختم نمی‌شود، لیکن به این معنا نیست و نبوده که آن را به عنوان یک جریان ارزشمند و هدفمند در کل عالم اسلام یا جامعه بزرگ اسلامی نیز تصور نکرد.

نگاهی به زندگی و زمانه شیخ محمد عبده

در تاریخ معاصر اسلام حلقه‌های مفقود یا آشکاری وجود دارند که می‌توان از آنها در یک حرکت طولی و فرآیندی معنادار، به عنوان سنت احیاگری اسلامی نام برد و یاد کرد. سنتی که اگرچه به ایران اسلامی و دغدغه روشنفکرانش به الزام ختم نمی‌شود، لیکن به این معنا نیست و نبوده که آن را به عنوان یک جریان ارزشمند و هدفمند در کل عالم اسلام یا جامعه بزرگ اسلامی نیز تصور نکرد. پس با این قید باید گفت که اصالت دردمندی و دغدغه‌داری حلقه اتصال جریان سنت احیاگری اسلامی بوده و تا به امروز نیز ادامه داشته است، چراکه بی‌هیچ اکراهی آن ذهن نقاد و تحلیلگری که به فکر احیای جریانی معرفتی یا تعالی‌بخش و انسان‌ساز باشد، نشانی از اصالتی ریشه‌دار در باورهایی عمیق و ژرف دارد. باورهایی که می‌توانند در مسیر سعادت بشری نقشی بسیار اثرگذار داشته باشند. اجازه بدهید به طریقی دیگر اصالت این شبه فرضیه طرح شده را پاسخ بدهیم.

نگاهی به جریان اثرگذار نهضت بیدارگری اسلامی در دوران معاصر

وقتی به جریان اثرگذار اسلامی نظر داشته باشیم و ببینیم اسلام به مثابه جریان و حرکتی تعالی‌بخش و انسان‌ساز چگونه توانست قرن گذشته را با این فراز و فرودهای باور نکردنی به پیش ببرد، قرنی که توسعه صنعتی از یک‌سو، استعمار غربی از سویی دیگر و توجه مستقیم این جریان استعماری به ایجاد مواجهه‌های ناموزون جهانی با دین در یک قالب نابرابر باعث می‌شد تا مسلمانان بیشترین چالش‌های معرفتی و عقیدتی را با دین اسلام داشته باشند. این وضعیت بالجمله راه را بر هرگونه سستی و بی‌توجهی به جریان می‌بست. جریانی که از قضا بسیاری از حکام و شاهان بلاد اسلامی در چنگش اسیر شدند و قرعه فال به دست نهضت بیدارگری اسلامی افتاد تا بتواند نسخه اصیل و اصالت‌دار اسلام را از گزند آسیب‌هایی اینچنینی نجات بدهد. قرنی که با این همه مصایبش جریان‌های به ظاهر سعادت‌بخش معنوی، خون جوامع مسلمان را آنچنان در شیشه کرده‌اند که هنوز باید بگذرد سالیان زیاد از پس یکدیگر تا بفهمیم اسلام با وجود چه دشمنانی توانسته است اسلامی‌ باشد که امروز نه تنها داعیه سعادت بشری را نیز کماکان داشته باشد بلکه در صورت بروز فتنه‌های مکرر در درون یا آن فتنه‌هایی که از بیرون آن تحمیل بر این دین می‌شود و اما در مجموع می‌توان ادعا کرد که مسلمانان همچنان نقش راهبردی خود را فراموش نکرده‌اند.

بر این روال و سنت است که دوران معاصر شاهد حیات مجدد اسلام در عرصه‌های مختلف سیاسی و اجتماعی و تحت عنوان «جریان بیداری اسلامی» در سده اخیر شده است.

بیداری اسلامی در جهان اهل سنت

در دنیای اهل سنت، نباید از قضا تصور کنیم که همه جوامع عربی به یک اندازه و نیز با پارامتری معین یا متفاوت از هم در پی احیای اسلامی پویا و انسان‌ساز بوده و هستند. آنها سعادت دنیوی و اخروی خود را در پی درک اسلامی می‌دانند که می‌تواند آنها را نه تنها روی پا نگه دارد و هم به آنها نشان و نشانه‌ای از تعالی معرفتی را نشان دهد؛ به جرات چنین نبوده و نیست. اگر در اغلب یا برخی کشورهای مسلمان عرب‌نشین بتوانیم به چهره‌های محدود و به اصطلاح تک چهره استناد کنیم -که از قضا درست هم هست- باید به این مهم نیز استناد کنیم که در این میان حکایت دو کشور مصر و لبنان بالجمله از سایر کشورهای عرب‌نشین یا بربرنشین مسلمان همچون مراکش و الجزایر و… جدا بوده، هست و خواهد بود.

عربستان سعودی؛ مهد بنیادگرایی ارتجاعی

به غیر از عربستان که مهد بنیادگرایی دینی ارتجاعی و مبتنی بر جریان‌های تاویل ناپذیر دینی بوده و هست؛ دیگر کشورهای عرب دارای تک چهره‌های اثرگذار روشنفکری در تاریخ عرب بوده و هستند؛ تک‌چهره‌هایی که در نهایت امر به جریان قالب موجود در مصر یا لبنان متمایل می‌شدند تا بتوانند در دنیای عرب نامی یا اثری عمیق بگذارند. اگر البته ایران را از این رسم و قاعده موجود جدا کنیم که البته جدا کردن ایران از این جریان هم می‌تواند کاری بی‌ربط باشد و هم نشان‌دهنده قدرت جریان تفکر در ایران اسلامی، اما به نوبه خود کاری لازم است که نشان می‌دهد بسیاری از تاثیرهای موجود در جریان بیداری اسلامی ریشه در ذهن ایرانی داشته و دارد. حتی اگر ایرانیان به‌طور مستقیم نیز در این فرآیند بیداری یا حتی جریان‌های بزرگ فکری نقش مستقیمی نداشته باشند.

شیخ محمد عبده شاگرد خلف سیدجمال‌الدین اسدآبادی در مصر

نمونه بارز این کلام سید جمال‌الدین اسدآبادی است. چهره‌ای اثرگذار که تا سخن از او می‌شود ثمره استعمار بریتانیا سخن به طعن او می‌راند. چهره‌ای که بی‌شک چنان دربند تعالی و نجات جوامع اسلامی از زیر یوغ جهل و نادانی بود که هنوز نیز پس از قرنی و اندی سایه ارزشمند و سنگینش برسر تعالیم معاصرش در باب بیداری جوامع مسلمان باعث می‌شود که استعمار پیر هنوز هم ساکت ننشیند و حتی گاه انگ و مهره بریتانیایی یا جاسوس بودن و لاادری‌گرایی را بر او بچسباند.

مصر؛ مامن جریان‌های ترقی‌خواهانه و الهام‌بخش دین اسلام در جهان عرب

بر این اساس است که مصر را که پیش‌تر عنوان کردیم به نوبه خودش یکی از مهم‌ترین و در عین حال شاخص‌ترین جغرافیاهای سرزمین عرب می‌شود که می‌تواند بستری برای رشد اندیشه‌های ترقی‌خواهانه اسلامی بالاخص در یک قرن اخیر باشد. مصر نخستین جبهه بیداری اسلامی را توسط پیشگامانی همچون سید جمال، محمد عبده، رشید رضا و اخوان‌المسلمین پدید آورده است؛ جریان‌هایی که هر کدام به قدری سنگینی داشته و وزین هستند که اگر بخواهیم می‌توانیم داعیه آن را داشته باشیم که مصر را مادر و مامن جریان‌های ترقی‌خواهانه و الهام‌بخش دین اسلام در جهان عرب بدانیم.

غرب؛ در اندیشه پیشگامان بیداری اسلامی

دین و سیاست در اندیشه آنان به ویژه تحت‌تاثیر نگاه سیدجمال‌الدین اسدآبادی و شاگرد خلفش محمد عبده و اخوانی‌ها درهم تنیده بوده و تفکیک آن دو از یکدیگر ناممکن می‌نماید. در اندیشه پیشگامان بیداری اسلامی، تمدن مادی غرب که اولیت مواجهه‌اش چه از برای ما ایرانیان و چه شمال آفریقایی‌اش در کنار چهره استعماری آن، دو روی یک سکه ارزیابی شده و در عین تجویز اخذ فناوری، نسبت به پیامدهای مادی این تمدن هشدارهای زیادی نیز داده شده است.

البته باید اذعان کرد که مولفه بارز و شاخص کسی همچون محمد عبده در این میان دیگر روشنفکران دوره و زمانه خودش در دو اصل اساسی نهفته است؛

۱- اول آنکه عبده درک وسیع و درستی از مبانی‌ اعتقادی و حتی انحرافی از اسلام در میان جوامع مسلمان داشت.

۲- دوم آنکه به ‌شدت نسبت به جریان استعمار بریتانیا واقف بود و همچنین در راستای آموزه‌ها و دغدغه‌های استاد خود اشراف درخور توجهی به شناخت منابع اصیل اسلامی که ما از آن به نام ارزشمند سنت یاد می‌کنیم، دست یافته بود.

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.