پاورپوینت کامل جایگاه ایرانیان باستان در جزیرهالعرب ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جایگاه ایرانیان باستان در جزیرهالعرب ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جایگاه ایرانیان باستان در جزیرهالعرب ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جایگاه ایرانیان باستان در جزیرهالعرب ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

چندین دهه است که همسایگان جنوبی ایران با نادیده گرفتن گزارش‌ها و نشانه‌های تاریخی تنها بر پایه‌ی رویکرد و نگرش‌های نژادی و سیاسی می‌کوشند نام کهن خلیج‌فارس را دگرگون سازند.

به مناسبت دهم اردیبهشت روز ملی خلیج فارس

چندین دهه است که همسایگان جنوبی ایران با نادیده گرفتن گزارش‌ها و نشانه‌های تاریخی تنها بر پایه‌ی رویکرد و نگرش‌های نژادی و سیاسی می‌کوشند نام کهن خلیج‌فارس را دگرگون سازند. حال آن که جزیرهالعرب سرزمینی که امروزه شبه‌ جزیره‌ی عربستان نام دارد به عنوان نخستین زیستگاه اعراب از روزگار فرمانروایان آریایی همواره در قلمرو سیاسی فرهنگی و اقتصادی ایران به شمار می‌آمده است. چنان‌که داریوش بزرگ هخامنشی در بند ششم سنگ‌نبشته‌ بیستون از آرابیا (عربستان کنونی) در جرگه‌ سرزمین‌های خراجگزار خود نام می‌برد. این جستار (موضوع) در سنگ‌نبشته‌های دیگری مانند آپادانای شوش نقش‌رستم و کعبه زرتشت نیز یادآوری شده است.

دراین‌باره می‌توان از سنگ‌نگاره‌ای در تخت‌جمشید نام برد که بزرگان عرب را به همراه سران کشورهای دیگر در حال دادن پیشکش به شاه هخامنشی نشان می‌دهد. هم‌چنین به گفته هرودت هنگام لشکر‌کشی کمبوجیه به مصر بعضی از تیره‌های (قبایل) عرب با هزار شتر، مَشک‌های آب را برای سپاه ایران از بیایان سینا گذر داده به آن‌ها کمک بسیار نمودند. وی هم‌چنین از کمانداران عرب در سپاه خشایارشا نیز نام می‌برد. از این‌رو در ادبیات یونان و روم نخستین بار که از اعراب سخن به میان می‌آید، در تراژدی «ایسخولوس» هنگام گفتگو از یک افسر برجسته عرب در سپاه خشایار‌شا است.

اوج نقش‌آفرینی ایرانیان در جزیرهالعرب را باید در روزگار ساسانیان برای هماوردی(رقابت) با رومیان در دسترسی به جاده‌ بازرگانی یمن- شام وکرانه‌های دریای سرخ جستجو کرد. در همین راستا شاپور دومین شاه ساسانی برای جلوگیری از تاخت و‌ تاز اعراب بادیه‌نشین حجاز به درون ایران و چیرگی بیشتر بر عربستان فرمان داد دولت حیره به دست اعراب لخمی با همراهی شهروندان پارسی و سریانی به مرزبانی مهرزاد پایه‌گذاری گردد.

با پدیداری دولت حیره ساسانیان سازمان چاپار(پُست) وترابری خویش را در سراسر عربستان گسترش دادند که دستاورد آن افزایش پیوند مردم جزیره‌العرب با شاهنشاهی ساسانی بود تا جایی که چهره‌های سرشناسی چون ابوسفیان مرد توانمند مکه امروالقیس چکامه‌سرای عرب و نضربن‌حارث یکی از بزرگان قریش به حیره و دربار ایران رفت و‌آمد می‌نمودند که این کار خود زمینه‌‌ی کارسازی فرهنگ و اندیشه ایرانی به سرزمین حجاز را فراهم آمد. از این رو پژوهشگرانی مانند ابن‌کلبی طبری دینوری و ابن‌اثیر حیره را جدای از ایران ندانسته از آن با نام شهر و دولتی ایرانی یاد‌کرده‌ در گزارش‌های سریانی و رومی نیز اعراب حیره را «اعراب فارس» نامیده‌اند.

در سال‌های میانی فرمانروایی ساسانیان سیراف که بزرگترین و نامورترین بندر ایرانی در خلیج‌فارس بود رو به ویرانی نهاده شکوه گذشته را از دست داد. از این‌رو پادشاهان ساسانی در پی رویکرد خویش برای بهره‌برداری اقتصادی بیشتر از عربستان و جلوگیری از رخنه (نفوذ) سیاسی رومی‌‌ها بازرگانان و بازاریان سیراف را به شهر جده در باختر عربستان در نزدیکی دریای سرخ برده به نوسازی و سامان‌دهی این شهر پرداختند.

ابی‌المجاور دمشقی در رویه ۳۷ کتاب «المستبصر» پیرامون ساخت جده آورده است: «هنگامی که سیراف از رونق افتاده و ویران شد مردم آنجا آن بندر را ترک کردند و به بندرهای دیگر در ساحل دریا رفتند و از آن جمله عده‌ای هم به جده آمدند و در آنجا سکونت گزیدند و برای استحکام آنجا دورتادور شهر را باروئی از سنگ و گچ ساختند»

عبدالقدوس الانصاری در رویه ۱۲ کتاب «تاریخ مدینه جده» چنین نوشته است: «این بندر را ایرانیان پیش از اسلام ساخته و آباد کرده‌اند و از آن برای داد وستد کالا استفاده می‌کردند.»

همین نویسنده از زبان ابوعبدالله محمد حمیری در کتاب الروض المعطار فی اخبار الاقطار می‌گوید: «جده از بناهای ایرانیان است. باروهای آن را به استوارترین شکلی آنها ساختند و همچنین خانه‌ها ومنزلهای آنجا را، بطوری که استوارتر از آن نباشد».

به گفته‌ گیتا‌شناسان (جغرافی‌دانان) سده‌های نخستین اسلامی مهرازی ( معماری) ممتاز جده که در حجاز بی‌همتا بود نشان از ایرانی بودن این شهر داشته است. زیرا در این‌ زمینه از کاخ‌های دو‌اشکوبه و خانه‌هایی که با سنگ تراش خورده کاشور سیمان و گچ ساخته شده‌اند و هم‌چنین آب‌انبار و کاریز( قنات) نام می‌برند. هم‌چنین محمد بن احمد مَقْدِسی در «احسن التقاسیم» از شمار بازرگانان، صنعتکاران و کشتی‌سازان ایرانی پرشمار در جده و کرانه‌های دریای سرخ یاد می‌کند.

از آن‌جا که جده دروازه مکه به شمار می‌آمد راه برای‌ نقش‌آفرینی ایرانیان و کارسازی فره‍نگ آن‌ها در این شهر فراهم گردید. چنان‌که ابوالحسن علی بن حسین مسعودی نویسنده سده چهارم هجری گزارشی را در دو کتاب خود یعنی «مروج الذهب و التنبیه و الاشراف»، از زبان «مطهر‌بن طاهر مقدسی » بازگو می‌کند که بر پایه آن ایرانیان باستان هنگام موسم حج به دیدار کعبه رفته برای آن پیشکشی می‌بردند.

به گفته‌ وی نام چاه زمزم نیز از نیایش زمزمه ایرانیان (آهسته زیر لب سخن گفتن) گرفته شده است. مسعودی در این‌باره از ساسان پسر پاپک نیای ساسانیان نام می‌برد که دو آهوی زرین چند شمشیر و زر ( طلا) به کعبه پیشکش کرده است.

این رویداد را یکی از چکامه‌سرایان عربِ پیش از اسلام، نیز در چامه‌ای سروده است:

زَمزَمت الفُرسُ عَلَى زَمزَمِ

وَ ذلکَ من سالَفَهَا الأقـدَمِ

«ایرانیان بر گرد چاه زمزم، زمزمه کردند و این از زمان‌های قدیم بوده است».

پیرامون گفتار مسعودی دیدگاه‌های گوناگونی است برخی مانند اصغر حیدری در پژوهش‌های خود با نام : «حج ایرانیان و زمزمه در کنار زمزم» و «ایرانیان در سپیده دم اسلام» و سید علی حسنی نیز، در نوشتار «جایگاه کعبه در نزد اقوام جاهلی و پیروان ادیان مختلف» این نگرش را پذیرفته‌اند و برخی دیگر با دودلی (تردید) نگریسته‌اند.

اما جدای از درستی یا نادرستی این گمانه‌ها وابستگی سیاسی فرهنگی و اجتماعی مردم مکه را با هازمان (جامعه) ساسانی نمی‌توان نادیده انگاشت. چنان‌که حمزه اصفهانی از شانزده مرزبان ساسانی سخن می‌گوید که بر بخش‌های گوناگون عربستان همچون مکه مدینه تهامه قطیف طایف حضرموت و… فرمان رانده خراج آن‌ها را گردآوری می‌کردند. یاقوت حموی نیز در کتاب معجم‌البلدان مرزبان تهامه و مکه را «مرزبان‌زراره» دانسته است.

به گواه گزارش‌های تاریخی؛ بسیاری از چهره‌های سرشناس قریش و مکه همواره به دنبال برخورداری از پشتیبانی شاهان ساسانی و نمایندگان آنان در حیره بوده‌اند.

طبری در رویه ۱۰۸۹ تاریخ خود «نوفل برادر هاشم را نخستین کسی می‌داند که برای خاندان قریش از شهریاران ایران پیمان برای رفت و آمد و بازرگانی در خاک خسروان گرفت»

یعقوبی نیز در رویه ۳۱۵ کتابش می‌گوید: «چون هاشم درگذشت. قریش را بی‌تابی گرفت…نوفل به حیره رفت و پیمانی از کسری گرفت»

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.