پاورپوینت کامل یک تاریخ ، یک فیلسوف ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یک تاریخ ، یک فیلسوف ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یک تاریخ ، یک فیلسوف ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل یک تاریخ ، یک فیلسوف ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

ابن سینا اسلام شناس سخت گیری چون ابوحامد غزالی ابن سینا را خارج از اسلام و کافر به شمار آورد و ارسطو شناس کم نظیری چون ابن رشد او را خارج از ارسطو و خائن به او قلمداد کرد .

اسلام شناس سخت گیری چون ابوحامد غزالی ابن سینا را خارج از اسلام و کافربه شمارآورد و ارسطوشناس کم نظیری چون ابن رشد او را خارج ازارسطو و خائن به اوقلمداد کرد. در جامع دینی ، یا می بایست مفسر و شارح آموزه های دین باشی یا مترجم و شارح اندیشه های ارسطو؛ حد وسط این دوفلسفه ورزی است که کارهرکس نیست زیرا عملی است به غایت دشوار و خطیر و ظریف و نیازمندِ بضاعت و شجاعت. این خود بسی تفکرانگیز می نماید. ظاهرا وضع و سرنوشت یک متعاطی جدی فلسفه درعالم اسلام جزاین نمی توانست باشد. زیرا هیچ گونه فلسفه ورزی بدون تایید و تصویب و تصدیق متولیان دیانت نمی توانست به فرجامی نیک بینجامد. به گفت ژرف و سنجید لئواشتراوس ، در جهان و فرهنگ اسلام ، فلسفه مجبوربوده است که دردادگاه شریعت از خود دفاع کند . ازینرو، فلسفه بدون نوعی آمیزش اجباری با کلام و الاهیات نمی توانست شکل و قوام گیرد و آغازشود. این در حالی است که فلسف فارابی و ابن سینا و زکریای رازی و برخی معاصران آنها هنوز تازیانه ها و شلاق های شرعی متدینانی مقتدر و ذینفوذ مانند غزالی و ابن تیمیه و سهروردیِ صاحبِ رشف النصائح الایمانیه و کشف الفضائح الیونانیه را به خود ندیده است. بعد از غزالی ، فلسفه چنان به لاکِ انزوا و انفعال فرو می رود که به دشواری از کلام وعرفان و اشراق و شعر و کشف و شهود قابل تمییزاست.

اما مقصود این یادداشتِ کوتاه اشارتی است به اهمیت و جایگاه خاص ابن سینا درتاریخ نسبتا بلند دور اسلامی ایران . پیش ازآن ، ازمحمد بن زکریای رازی باید یاد کرد که او نیزمانند ابن سینا پزشکی هوشمند و دانا و حاذق بود اگرچه هیچ گونه پیوند دوستانه و رابط حسنه ای با یکدیگر نداشتند. ابن سینا رازی را پزشک می دانست، یعنی کسی که نباید وارد قلمرو فلسفه شود و اظهار لحیه ای کند زیرا کارش دراصل آزمایش خون و ادرار و غیره است! مسلما رازی هم می توانست همان امر و نهی را خطاب به ابن سینا بکند چه، او خود نیزطبیب بود. این مجادله و مناظره اهمیت چندانی در تاریخ تفکر ندارد . چرا که وجه فلسفی شخصیت رازی ، خواه ناخواه ، بسیاربرجسته و ماندگاراست. رازی یک فیلسوف آزاداندیش و مستقل و به غایت خردگرا بود. از قضا، رازی هرگزارسطویی نبود اما بیشتراز مشائیان به اصالت عقل واندیشیدنِ آزادانه باورداشت. اندیش فلسفی رازی که واجد منابع وسرچشمه هایی مختلف است آن قدرسهل و ساده نیست که بتوان آن را به شیو نظام مند تدوین کرد، خاصه که آثاراصلی او دراین باره از بین رفته است . تفکر فلسفی رازی ، به دلیل انتقاد صریح اش از برخی مبانی دینی، در تاریخ اسلام از پایه واساس گم شده است و صرفا نشانه هایی ازآن را درآثار مخالفان اومی توان شناسایی کرد . تفکرانتقادیِ رازی سنخیتی با ذات و روند این تاریخ نداشت و نمی توانست در برابر تحجر وجمود قشریان بایستد. دگماتیسم تاریخی دارای چنان نیرو و توانی بوده که هرگونه نقد و سنجش ( کریتیک ) را به ورط نابودی می کشانده است. فلسف خودبنیاد و روشنگران رازی طبعا نمی توانست دراین تاریخ کمترین اثری داشته باشد . این فلسفه در نطفه خفه شده بود.

اما حکایت ابن سینا، که اوهم درحد و انداز رازی فیلسوف بود و هم در حد و انداز او با استعداد و پرتوش و توان ، تماما دیگراست. چه، رازی هرگز و درهیچ ساحتی از ساحات حیات بشری بخت و اقبال نیک بوعلی را نداشت. خوشبختی ابن سینا نیزیک استثناست . با توجه به زمان و مکان و شخصیت و شیو زیست این دو فیلسوف، می بینیم که بر خلاف رازی و بنا به دلایل وعلل مختلف، بیشترین و مهمترین اندیشه های فلسفی ابن سینا، در تاریخ مانده و به دست ما رسیده است. ابن سینا به گواهی عبارات و سخنانی که در کتابهایش آمده، متفکری است ژرف اندیش، و فیلسوفی است باریک بین ونکته دان و درعین حال جامع العلوم. او نیزهمچون رازی، می خواهد خود بیندیشد و خود بنویسد. او با تقلید و تلقین وتحجرسخت دشمن است، صرفا به استدلال منطقی و برهان عقلی سرخم می کند وهمواره