پاورپوینت کامل لزوم بازبینی در چگونگی ارائ? متون کهن در کتاب‌های درسی ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل لزوم بازبینی در چگونگی ارائ? متون کهن در کتاب‌های درسی ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل لزوم بازبینی در چگونگی ارائ? متون کهن در کتاب‌های درسی ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل لزوم بازبینی در چگونگی ارائ? متون کهن در کتاب‌های درسی ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

علی صفری آق‌قلعه، پژوهشگر و مصحح معتقد است طرح بسیاری از متون در کتاب‌های درسی دانش‌آموزان را دچار سردرگمی و حتی بیزاری از متن می‌کند.

درباره زوایای گوناگون متون بازمانده از ادوار کهن می‌توان مباحث متعددی را مطرح کرد و درباره آن به گفت‌‌‌‌‌‌‌‌وگو نشست، امّا با توجّه به مجال کوتاهی که در چنین گفت‌وگوهایی وجود دارد، من می‌خواهم نکته‌ای را مطرح کنم که به گمانم یکی از مهم‌ترین عوامل رواج نیافتن متون و گرایش عموم مردم به این گنجین دانش و تجارب نیاکان ما است.

نکته‌ای که می‌خواهم مطرح کنم این است که تصحیح متون و اصولاً رویارویی با میراث مکتوب ما، یک تخصّص است و همانند تخصّص در بسیاری از دانش‌ها، تخصّص در متون هم نیازمند آموزش‌های کافی و کسب تجربیّات لازم است.

متأسّفانه این تصوّر از دیرباز رواج داشته که زبان فارسی برخلاف برخی زبان‌های دیگر، دچار دگرگونی‌های عمده نشده و به همین دلیل هر کسی که فارسی می‌داند، مثلاً می‌تواند شاهنام فردوسی یا تاریخ بیهقی یا هر متن دیگری را بخواند. این تصوّر موجب شده تا نویسندگان کتاب‌های درسی، بخش‌هایی از متون ارزشمند فارسی را به‌عنوان درس در کتاب‌ها بگنجانند و انتظار داشته باشند که یک دانش‌آموز دور متوسّطه، به زیبایی‌های آن متن پی ببرد.

مثلاً بیش از دو دهه پیش در کتاب فارسی دور ما داستان بر دار کشیدن حسنک وزیر از تاریخ بیهقی را به‌عنوان درس در کتاب فارسی گنجانده بودند. من نمی‌دانم افرادی که این بخش را برگزیده بودند، طبق کدام معیار ادبی و زیباشناسی چنین گزینشی کرده بودند؟ امّا حتّی اگر فرض کنیم که این بخش، پر از مناظر جذّاب، انسان‌دوستانه و سرشار از ظرافت‌های ادبی است، باز هم عوامل متعدّدی را می‌توان مطرح کرد که آوردن چنین قطعه‌ای نه‌تنها به شناسایی یکی از شاهکارهای ادبیات کهن فارسی کمک نمی‌کند، بلکه دانش‌آموز را دچار سردرگمی و حتّی بیزاری از چنین متنی خواهد کرد.

نخست اینکه دانش‌آموز و حتّی معلّم او نمی‌دانند که اصولاً تاریخ بیهقی چه متنی است و چه اهمیّتی در تاریخ نگارش‌های فارسی دارد. حتّی اگر در آغاز درس مثلاً نوشته شود: «تاریخ بیهقی یکی از شاهکارهای ادب فارسی در سد پنجم است که ابوالفضل محمّد بن حسین بیهقی دربار حکومت غزنویان، بخصوص دور مسعود غزنوی نگاشته است». عموماً انتظار می‌رود که دانش‌آموز، همین جمله را حفظ کند و در امتحانات به آن پاسخ دهد؛ امّا آیا از بر کردن چنین اطّلاعاتی، دانش ادبی دانش‌آموز را متحوّل کرده و او را شیفت مطالع متون می‌کند؟

نکت دیگر آنکه داستانی مانند بر دار کشیدن حسنک وزیر، اصولاً در کالبد کلّ اثر می‌تواند وجوه اهمیّت خود را نمایان کند؛ چه از دیدگاه زبانی و چه از دیدگاه ظرافت‌های ادبی و چه از دیدگاه روال تاریخی این رویداد. مثلاً وقتی دانش‌آموز به‌درستی نمی‌داند که غزنویان در چه دوره‌ای بودند و تأثیرشان در تاریخ ایران چه بود و باز نمی‌داند که حسنک وزیر، یکی از بزرگان و قدرتمندان آل میکال بود و احتمالاً ذهن امروزی او، با خواندن نام «حسنک»، چیزی مانند «حسنی نگو یه دسته گل» را برای او تداعی کند، و باز دانش‌آموز نمی‌داند کدام جریان‌ها به قتل حسنک انجامید، چگونه می‌تواند با این متن ارتباط برقرار کند؟

اگر خوشبینانه فرض را بر این بگذاریم که دانش‌آموز، درس تاریخ را خوب خوانده، تازه به این مقوله