پاورپوینت کامل انوار، حکیمی از نسل فیلسوفان جامع ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل انوار، حکیمی از نسل فیلسوفان جامع ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل انوار، حکیمی از نسل فیلسوفان جامع ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل انوار، حکیمی از نسل فیلسوفان جامع ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

افلاطون در رسال «جمهوری» (کتاب ششم) شعل بحث در باب فلسفه و نقش مؤثر فیلسوف در جامعه را برمی‌‌افروزد تا به تشریح و تبیین یکی از مشهورترین گزاره‌های خود برسد: «حاکمان حکیم» یا «حکیمان حاکم».

افلاطون در رسال «جمهوری» (کتاب ششم) شعل بحث در باب فلسفه و نقش مؤثر فیلسوف در جامعه را برمی‌‌افروزد تا به تشریح و تبیین یکی از مشهورترین گزاره‌های خود برسد: «حاکمان حکیم» یا «حکیمان حاکم». این بحث با مفهوم‌شناسی فلسفه آغاز و به تشریح تقسیمات آن می‌رسد. کتاب هفتم نیز با تمثیل مشهور غار آغاز می‌شود تا مرز میان شناختنی‌های معقول و محسوس روشن شود و سپس علومی چون موسیقی، ادبیات، حساب، هندسه، نجوم، سیاست و… مورد شرح و بسط قرار گیرند.

این کوشش افلاطون آغازی بر ظهور تقسیمات حکمی و فلسفی در تاریخ فلسفه است. امری که به دست شاگرد نامدارش، ارسطو، تداوم و صورتی مدون‌تر یافت. معلم اول، در فصل دوم از کتاب اول مابعدالطبیعه (آلفای بزرگ)، ابتدا «علم به امور کلی را عالی‌ترین و بالاترین درج علم دانست و فلسفه را علمی که وظیفه‌اش تبیین مبادی نخستین و مهمتر علل است؛ زیرا نیک (خیر) یعنی ‌غایت، خود یکی از علل است.»۱

این بحث در کتاب ششم (اپسیلون) پی‌گرفته می‌شود و در فصل «انواع علوم نظری و شرافت فلسف اولی» از علوم نظری (شامل علوم طبیعی، علوم ریاضی و فلسف اولی) و علوم صناعی و علوم عملی به عنوان اقسام علوم یاد می‌کند. از دید ارسطو، علوم ریاضی نیز «نظری» هستند. البته در اندیش او هنگامی که از ریاضیات سخن می‌رود، الزاما این ریاضیات معادل علم حساب نیست، بلکه علمی است «کلی‌تر» از حساب و هندسه که ناظر به روابط بین هم انواع مقادیر است، و دقیقا از همین روست که نجوم و موسیقی نیز در عداد علوم ریاضی قرار می‌گیرند: «هندسه و ستاره‌شناسی در باب قسمی خاص از موجودات پژوهش می‌کنند، در حالی که ریاضیات کلی با هم موضوعات ریاضی سروکار دارد.»۲ از دیدگاه ارسطو علوم ریاضی برخلاف علوم طبیعی، دارای برخی رشته‌هاست که موضوعات بی‌حرکت و مفارق از ماده را مورد بحث قرار می‌دهند.۳

ارسطو با نادیده گرفتن بحث در باب علوم عملی و صناعی، بحث در باب برجسته‌کردن تمایز میان انواع علوم نظری را پی‌گرفته و ارج می‌نهد تا به شرافت و تمایز مطلق فلسفه اولی نسبت به علوم طبیعی و ریاضی برسد: «علم طبیعی اشیائی را بررسی می‌کند که به‌ طور «جدا» و «مستقل» وجود دارند؛ ولی این اشیا «نامتحرک» نیستند و بعضی قسمت‌های علم ریاضی به پژوهش دربار موضوعاتی می‌پردازند که نامتحرکند، ولی محتملا مفارق از ماده وجود ندارند، بلکه در ماده‌اند [در اینجا ارسطو با بیان احتمال، مفارقت برخی موضوعات ریاضی را از ماده نفی می‌کند (توجه کنید برخی را) تا شرافت و تمایز مطلق فلسف اولی را اثبات کرده باشد]؛ اما فلسف نخستین (فلسف اولی) به تحقیق در اشیائی می‌پردازد که هم مفارق از ماده‌اند و هم نامتحرک [به عبارتی تجرد صرف] و هم علل به‌ضرورت باید سرمدی باشند، ولی به‌خصوص این علل باید بالضروره «سرمدی» باشند؛ زیرا اینها علل آن دسته از اشیای الهی هستند که به حواس می‌نمایانند.»۴

پس از ذکر این معانی، ارسطو رسماً انواع فلسف نظری را چنین بیان می‌کند: «علم ریاضی، علم طبیعی و علمی که می‌توانیم آن را علم الهی (تئولوگیا) بنامیم؛ زیرا بدیهی است که اگر الوهیت در جایی حاضر است، باید در این قسم اشیا (اشیای مفارق و نامتحرک) حاضر باشد و شریف‌ترین علوم باید به شریف‌ترین جنس موجود بپردازد و چون علوم نظری خواستنی‌تر از علوم دیگرند، پس این علم باید خواستنی‌تر از سایر علوم نظری باشد.»۵

بنابراین ارسطو علوم ریاضی (شامل حساب، هندسه، موسیقی و ستاره‌شناسی) را اولا از علوم نظری (یا همان فلسفه در معنای کلی) و ثانیا از علومی می‌داند که به دلیل ‌متحرک نبودن موضوعات برخی از آنها، در حد وسط میان فلسفه اولی و علوم طبیعی قرار می‌گیرند، زیرا علوم طبیعی مادی صرف‌اند و علوم الهی مجرد صرف.

در این میان، علوم ریاضی علومی هستند که موضوعات برخی از آنها نامتحرکند و بنابراین، متمایز از علوم طبیعی‌اند (که هم موضوعات آنها در ماده و متحرکند)؛ اما این خصوصیت نیز سبب می‌شود در عداد علوم الهی یا فلسف اولی قرا