پاورپوینت کامل نگاهی به زندگی و زمانه شیخ طوسی ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نگاهی به زندگی و زمانه شیخ طوسی ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نگاهی به زندگی و زمانه شیخ طوسی ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نگاهی به زندگی و زمانه شیخ طوسی ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

شاید یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین کارهای شیخ طوسی را بتوان تاسیس حوزه نجف دانست. جایی که اعتدال میان عقل و نقل که پیش‌ترها برای تلطیف فضای سیاسی جامعه یا حفظ حداقل جایگاه شیعه در جهان اسلام از سوی کسانی چون شیخ مفید و شریف مرتضی صورت می‌گرفت، در نزد شاگرد خلف ایشان شیخ طوسی به اوج خود رسید.

شیخ طایفه شیعه، پل دو جریان متخاصم

شاید یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین کارهای شیخ طوسی را بتوان تاسیس حوزه نجف دانست. جایی که اعتدال میان عقل و نقل که پیش‌ترها برای تلطیف فضای سیاسی جامعه یا حفظ حداقل جایگاه شیعه در جهان اسلام از سوی کسانی چون شیخ مفید و شریف مرتضی صورت می‌گرفت، در نزد شاگرد خلف ایشان شیخ طوسی به اوج خود رسید. البته شیخ طوسی تربیت‌شده مکتب کلامی عقل‌گرای بغداد بود که با شیخ مفید پا گرفته بود و بعد از مفید و مرتضی در مسند زعامت فکری شیعه نشست و حتی خلیفه عباسی وقت برترین کرسی تدریس کلام را نیز به وی سپرد. اما بعد از فتنه بغداد که در اثر حمله سلجوقیان شکل گرفت، مجبور به ترک این کلان‌شهر و هجرت به نجف شد که از قضا این هجرت اجباری برکاتی برای شیعه داشت و باعث نضج گرفتن حوزه نجف شد که مبنایش عدم افراط و تفریط بود؛ چه در عقل و چه در نقل.

نقش شیخ در توسعه کلام شیعه

نقش شیخ طوسی در توسعه کلامی شیعه بسیار مهم است زیرا فعالیت‌های مفید و مرتضی، رونقی به بازار فکری شیعیان آن هم در بغداد بخشیده بود و تشیع، این قدرت را یافته بود که به عنوان یک مکتب فکری جدید در برابر رقبای دیگر قد علم کند و شیخ طوسی این موضوع را خوب فهمیده بود و بحث استقلال فکری و مبنایی از مکتب سنّی برای وی حیاتی بود. چراکه خود شیخ طوسی در فقه این استقلال را قوت بخشید و آن را با فرهنگ کلامی عقل‌گرای مفید پیوند داد و روش او نوعی تحلیل عقلی احادیث ائمه و استخراج تفریعات از آنها بود. در هر حال مشخص است که در میانه قرن پنجم هجری رقابت بین تفکر شیعه امامی و اهل سنت جدی‌تر شده بود و این شاید به خاطر فرصت تاریخی‌ای بود که آل بویه به تشیع بخشیده بود. هرچند که نباید تلاش‌های بی‌وقفه فکری شیخ مفید در زیر سایه تعلیمات مکتب جعفری و رواداری و تسامح شریف مرتضی پس از او را فراموش کرد. چراکه به‌راستی شیخ طوسی نیز رهروی راستین آن دو متفکر بزرگوار بود. در این مرقومه تلاش بر این است که مختصرا با زندگی و برخی آرای شیخ طایفه آشنا شویم.

۱- زندگی و حیات علمی شیخ طوسی

ابوجعفر محمد بن حسن طوسی ملقب به شیخ‌الطایفه در رمضان‌المبارک سال ۳۸۵ هجری در شهر فرهنگ‌خیز و دانش‌پرور طوس به دنیا آمد و تا حدود سال ۴۰۸ هجری در آنجا تعلیم دید و انواع علوم دینی از فقه و اصول و حدیث و کلام را تحصیل کرد. بعد از آن در همین سال به شهر بغداد با ابعاد فرهنگی و دانشی بسیار بزرگ و متنوع و فضای علمی خلاق و باز مهاجرت کرد تا کسب فیض و دانش بزرگان کند و بر معلومات خود بیفزاید. شهری که زیر سایه شیخ مفید (وفات: ۴۱۳ ه.ق) و شاگردش سید مرتضی علم‌الهدی (وفات: ۴۳۶ ه.ق) مرکز تعالیم عقلی و نقلی شیعیان بود و مجالس درس و مناظره داشتند و پویایی فکری شیعه را سبب شده بودند.

دوران طلایی کلام شیعه

از سوی دیگر، شیخ طوسی اهل علم و معرفت بود و این خود لزوم سفر به دیگر مناطق جهان اسلام برای تکمیل معرفت را ضروری می‌ساخت. اما مساله مهم‌تر حضور حکومت شیعی‌مسلک آل‌بویه در بغداد بود که بعد از ورود احمد (یکی از سه برادر دیلمانی یعنی علی، حسن و احمد) به شهر بغداد در سال ۳۳۴ و گرفتن مسند حکومت از دست خلیفه سنّی وقت المستکفی بالله (خلافت: ۳۳۶-۳۳۴ ه.ق) که به احمد لقب معزّالدوله اعطاء کرد، فضا برای تلطیف روابط اکثریت سنی و اقلیت شیعه فراهم شد؛ زیرا خود بوییان در بغداد مشروعیت سیاسی خود را از خلیفه سنّی داشتند و اکثر سربازان ترک آنها نیز سنی بودند و بنابراین به اقتضای حفظ قدرت هم که شده فضای تعاملی ایجاد شده بود و لذا از نظر آنان ساقط کردن خلافت عباسی در این وقت معقول نبود. ولی به هرحال این ملاحظات سیاسی برای شیعیان بد هم نشد و باعث شد جامعه فکری آنان در بغداد اوج بگیرد و این دوران در قرن چهارم، دوران طلایی کلام و عقاید شیعی بود.

زعیم فکری تشیع در بغداد

با این تفاصیل، قطعا شیخ طوسی بعد از ورود به بغداد به مجلس درس شیخ مفید راه یافته است. آری او پنج سال شاگردی مفید را کرد و در این دوران شرحی هم بر کتاب «المقنعه» مفید با عنوان «تهذیب الاحکام» نوشت که کاملا از فضای فکری بغداد که متاثر از مکتب کلامی مفید بود بهره‌ برده بود. بعد از مرگ مفید در ۴۱۳ ه.ق، شاگردش سید مرتضی جانشین وی شد و بعد از مرگ مرتضی در ۴۳۶ه.ق، شیخ طوسی زعیم فکری تشیع در بغداد شد.

رونق جلسات علمی سنی و شیعه در عصر آل بویه

ناگفته نماند که یکی از زیبایی‌های علمی شهر بغداد همین جلسات ترکیبی سنی و شیعه بود که خود شیخ طوسی نیز ترکیبی از اساتید شیعی و سنی داشت و اگر از تسامحات مصلحتی بوییان نسبت به خلافت سنی نیز بگذریم، شکاف عقیدتی مانع از تعامل و تبادل فکری نمی‌شد اگرچه بازار تهمت و اهانت نیز به نوبه خود داغ بود. با این حال اهل علم راستین کمتر به این وجه قضیه توجه داشتند و بیشتر به دنبال کسب دانش و تحکیم اصول بودند.

تکمیل اساسی مانیفست شیعه

البته قطعا این تحکیم اصول از هر دو طرف، خط قرمز‌ها و مرزهای هر گروه را محکم‌تر و پررنگ‌تر می‌ساخت و کسی را حاضر به عقب‌نشینی نمی‌کرد، وانگهی باب گفت‌وگو را هم باز می‌گذاشت و باید دید چرا بعدها آن عداوت و کینه‌ها بر این تعاملات دانشی شورید و خط قرمز شیعه و سنی به‌خصوص بعد از استقلال فقهی و کلامی شیعه در قرن پنجم که پاسخی محکم به تحقیرهای برخی از دانشوران سنی بود و تکمیل اساسی مانیفست شیعه در قرن پنجم با سید مرتضی و شیخ طوسی، بسیار پررنگ‌تر شد و در قرون بعد به ستیز و دشنام کامل کشید. در هر حال، شیخ طوسی از محضر اساتید بنامی از شیعه و سنی تعلیم دید که نام برخی از آنها از این قرار بود: ابن ابی‌الصلت اهوازی (وفات: ۴۰۹ ه.ق)، حسین بن عبیدالله غضائری (وفات: ۴۱۱ ه.ق)، محمد بن احمد بن ابی‌الفوارس (وفات: بعد از ۴۱۱ ه.ق)، ابوحازم نیشابوری (وفات: ۴۱۷ ه.ق)، ابن حاشر (وفات: ۴۲۳ ه.ق)، ابن شاذان قمی (وفات: ۴۲۰/۴۲۵/۴۶۰ ه.ق) و ابوطیب طبری قاضی (وفات: ۴۵۰ ه.ق) . شیخ طوسی شاگردان بسیاری نیز داشت و قریب به سیصد شاگرد تربیت کرد که از جمله شاخص‌ترین آنها می‌توان به ابوالفتح محمد بن علی کراجکی (وفات: ۴۴۹ ه.ق) و نیز پسر خودش حسن بن محمد ملقب به مفید ثانی (وفات: ۵۱۵ ه.ق) نام برد.

۲- ماجرای بدگویی حسودان علیه شیخ طوسی در نزد خلیفه القائم بأمرالله (خلافت: ۴۶۷-۴۲۲ ه.ق).

قائم عباسی که جانشین پدرش قادر شده بود مردی دانش‌دوست بود که از بخت خوش او بعد از حمله طغرل به بغداد در حدود ۴۳۷ ه.ق و آغاز برچیده شدن حکومت بوییان عراق، خلافت عباسی جان دوباره گرفت و این خلیفه دانش‌دوست کرسی کلام را در همان ایام به شیخ طوسی سپرد که اکنون یکسال بود که بعد از وفات مرتضی زعیم شیعیان شده بود. این کرسی به هر کسی اعطاء نمی‌شد و طبیعتا حسادت بسیاری کسان را برانگیخت تا سرانجام به بدگویی علیه شیخ در نزد قائم منجر شد.

فتنه علیه شیخ طوسی

آنها به دعای روز عاشورا و لعن صحابه در آن، در کتاب مصباح المتهجّد استناد کردند و خلیفه او را با کتابش فرا خواند. شیخ طوسی در حضور خلیفه این اتهام را ردکرد و به او توضیح داد که مقصود از اول و دوم تا چهارم در عبارت «اللهم خُصّ أنت اول ظالم … ثم العن الثانی و الثالث و الرابع …» به ترتیب، قابیل (اولین قاتل)، قیدار بن سالف قاتل ناقه صالح، قاتل یحیی نبی و ابن‌ملجم مرادی بوده است. خلیفه نیز به او اعتماد و اتهام‌زنندگان را تنبیه کرد. (منقول در کتاب: منابع اصلی رجال شیعه تالیف محمدکاظم رحمان ستایش، ص ۱۸۳) . این غائله هرچند در نوع خود و نسبت به شرایط آشفته آن زمان که تقریبا میانه قرن پنجم بود و آل‌بویه عراق در حال سقوط بود، طبیعی جلوه می‌کرد، لیکن این فضای متخاصم به موازات فضای سیاسی شلوغ دوران افزونی می‌یافت و همان ستیزه و دشمنی که گفتیم در پس خط‌قرمز‌ها و به نحو اصولی تحکیم یافته بود، اینک در شکل ناهنجاری اجتماعی برون‌ریزی می‌کرد.

برآمدن سلجوقیان، آتش کشیدن خانه شیخ طوسی و مهاجرت وی به نجف

به همین دلیل شیخ طوسی در این دوران دیگر در امان نبود و تا دوازده سال بعد که این زعامت را در بغداد عهده‌دار بود و بغداد در دوران گذار از بوییان به سلجوقیان قرار داشت، این شرایط ادامه یافت تا اینکه در ۴۴۷ ه.ق قائم عباسی طغرل سلجوقی را تایید کرد و برادرزاده او را به زنی گرفت و بغداد در انقیاد وی درآمد. طبیعتا این شرایط غائله‌هایی علیه شیعیان و نیز شیخ طایفه آنها پدید آورد و به‌خصوص آتش زدن محله کرخ بغداد که شیعه‌نشین بود و گویا طوسی هم آنجا ساکن بود و نیز آتش زدن خانه او باعث شد که به نجف بگریزد و تا آخر عمر در آنجا ساکن شود. دست‌کم نجف از این غائله‌ها در امان بود و شیخ طوسی کلاس‌های درس خود را در حرم حضرت علی علیه‌السلام برگزار می‌کرد.

۳- حوزه نجف

حوزه نجف چنان‌که دیدیم با غائله سلجوقی در بغداد که