پاورپوینت کامل ویلفرد مادلونگ آنطور که من شناختم ۷۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ویلفرد مادلونگ آنطور که من شناختم ۷۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ویلفرد مادلونگ آنطور که من شناختم ۷۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ویلفرد مادلونگ آنطور که من شناختم ۷۶ اسلاید در PowerPoint :

آقای مادلونگ تحصیلاتش را در قاهره و دانشگاه هامبورگ دنبال کرده بود. به دلیل حضور طولانی مدت در کشورهای عربی و انس با ادبیات عرب در ادب عرب، نثر و نظم تخصص فوق العاده ای داشت. علت علاقمندی او به تصحیح متون هم شاید بیش از هر چیز تعلق خاطر و تخصصش در زبان و لغت عرب بود.

شادروان ویلفرد مادلونگ (زاده ۲۶ دسامبر ۱۹۳۰ در اشتوتگارت – درگذشته ۹ مه ۲۰۲۳)، اسلام شناس و ایران شناس نامدار آلمانی مقیم آمریکا/ و سپس آکسفورد را اگر اشتباه نکنم نخستین بار در استانبول سال ۲۰۰۵ دیدم؛ هر دو برای کنفرانسی درباره معتزله دعوت شده بودیم. قبل از آن آشنایی ما تنها از طریق مکاتبه بود. وقتی مادلونگ سال ۹۱ میلادی کتاب المعتمد تألیف متکلم معتزلی ابن الملاحمی (د. ۵۳۶ ق) را برای نخستین بار در لندن منتشر کرد و مقدمه ای بر آن نوشت نکاتی تازه درباره ابن الملاحمی را در یک مکتوب که برای وی از تهران پست کردم نوشتم. این آغاز آشنایی بود. سال ها بعد به دلیل اینکه در ایران و در کتابخانه آستان قدس نسخه ظاهرا منحصر به فرد کتاب تحفه المتکلمین فی الرد علی الفلاسفه باز تألیف ابن الملاحمی را پیدا کرده بودم و آن را در نوشته ای که در مجله نشر دانش منتشر شد معرفی کردم؛ باری سال ۲۰۰۳ با پیشنهاد او مواجه شدم که به تصحیح این متن به طور مشترک من را تشویق می کرد. بنابراین در پاریس زمانی که مشغول تحصیل در دوره پیشا دکتری برای اخذ دیپلم عالی مدرسه مطالعات سوربون بودم اگر اشتباه نکنم از اواخر سال ۲۰۰۳ همزمان روی این متن کار را آغاز کردم و هر مقدار را که تکمیل می کردم برای مادلونگ می فرستادم تا او هم متن را از نظر بگذراند. نهایتا چند سال بعد این کتاب در تهران از سوی مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه اسلامی منتشر شد. این البته سابقه آشنایی دو طرفه ما بود اما آشنایی خود من با مادلونگ و آثارش بر می گردد به درست بعد از اینکه سال ۶۷ وارد مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی شدم و با آثار او آشنایی یافتم؛ نخست با آثاری که او تصحیح و تحقیق کرده بود و بعد مقالاتش در حوزه های تاریخ علم کلام، فرقه شناسی، تشیع، زیدیه، تاریخ شمال ایران (و حکومت های زیدی طبرستان و مازندران و گیلان) و همچنین تاریخ و ادبیات اسماعیلیه. آن سال ها آقای فرهاد دفتری به تهران و مرکز دائره المعارف شاید سالی چند بار می آمد و در گفتگو با او و یا مطالعه مقالاتی که برای مرکز می نوشت بیشتر با آثار و فعالیت های آقای مادلونگ آشنا می شدم. در کنگره شیخ مفید در قم که سال ۷۲ برگزار شد تا جایی که در خاطرم مانده آقای مادلونگ گویا حضور نداشت و یا من او را آنجا ندیدم. پروفسور فان اس آنجا بود و با او گفتگویی کوتاه داشتم اما مادلونگ را خاطرم نیست. آقای مادلونگ بعد از انقلاب چند بار به ایران سفر کرد. بیشتر این سفرها زمانی بود که من در ایران نبودم و او را در ایران ندیده بودم. سال ۲۰۰۵ در استانبول که چند روزی با او بودم نخستین برداشتم از او این بود که آدمی است خیلی آرام و کم حرف. کمتر با کسی خود وارد گفتگو می شد. با این وصف در همان کنفرانس فرصت های متعددی پیش آمد که با هم درباره موضوعات متن شناختی و تاریخ کلام و به ویژه آثار معتزله و زیدیه صحبت کنیم. فرصت این قبیل گفتگوها بعدا چند بار تکرار شد. در سال ۲۰۰۶ در کنفرانسی دیگر در استانبول؛ آنگاه در کنفرانسی در مادرید و همچنین چند روز در برلین و بعد دو نوبت هم در آمریکا وقتی که مدتی استاد میهمان مؤسسه مطالعات پیشرفته در پرینستون بود. در این فاصله مدتی هم در آکسفورد زمانی که من روی یک متن معتزلی کار می کردم فرصتی فراهم شد که در فاصله دو هفته اقامت من در آنجا با یکدیگر روی متون و یا موضوعاتی کار و یا گفتگو کنیم. در تمام این سال ها ایمیل های فراوانی در موضوعات علمی از او دریافت کرده ام که شاید زمانی منتشر کنم. آخرین دیدار من با او سال ۲۰۱۸ بود. او مدتی در مؤسسه استاد میهمان بود و مکرر فرصت برای گفتگوهای علمی پیش می آمد. آخرین گفتگوی ما آن زمان درباره نسخه ای بود در رد بر اسماعیلیه که من به تازگی در ترکیه یافته بودم. نسخه عنوان و نام مؤلفش درست نبود و در واقع هویتش ناشناخته بود. من با مطالعه نسخه نظرم این بود که باید این نسخه متن کتاب تا آن زمان گم شده و مفقود فرض شده کشف الأسرار وهتک الأستار ابوبکر باقلانی باشد که از مهمترین ردیه ها بر اسماعیلیه است (همان زمان مطلبی را در وبلاگم در این زمینه نوشتم و مقاله ای هم به زبان انگلیسی با همکاری آقای یان تیله که متخصص در حوزه کلام اشعری و به ویژه باقلانی است درباره این کتاب آماده کرده ایم که هنوز تکمیل نشده). آقای مادلونگ که دو سه روزی نسخه را از من به امانت گرفت با نظر من مخالف بود و معتقد بود نسخه باید تألیف امام الحرمین جوینی باشد و برای آن استدلالی هم داشت. نظری که البته درست نبود و بعدا هم کتاب دست کم دو باری زیر عنوان ابوبکر باقلانی منتشر شد.

در فاصله سال های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۴ در چند کار تحقیق و تألیف با مادلونگ همکاری داشتم که دو تای آنها منتشر شده؛ و از جمله در تصحیح متن کتاب المقالات منسوب به ابو علی جبائی از کمک ها و راهنمایی های او بهره برده ام (این کتاب هنوز منتشر نشده). در تمام این سال ها در انتشار دو اثر مادلونگ در ایران در حد خودم کمک کردم: یکی چاپ تازه ای از المعتمد ابن الملاحمی بر اساس نسخه ای تازه یاب که نخستین بار عکسی از آن را در صعده در سال ۲۰۰۰ در سفری که از ایران به همراه یکی از دوستان به آنجا داشتیم تهیه کرده بودیم و در دسترس قرار گرفت. کتاب با تصحیح مادلونگ در تهران و با همکاری مرکز نشر میراث مکتوب منتشر شد؛ در یک سری جدید که با همکاری دانشگاه آزاد برلین منتشر می شد و بعد البته بعد از انتشار چند کتاب آن مجموعه تعطیل شد (این تصحیح جدید اشکالاتی به ویژه در بخش اول آن دارد که در نقدی خوب از آقای دکتر عطایی نظری که در مجله آینه پژوهش منتشر شده منعکس شده). در این کتاب من هم مقدمه ای به فارسی دارم برای آشنایی با ابن الملاحمی. دیگری کمک برای انتشار کتاب اثبات النبوه تألیف ابو یعقوب سجستانی (تصحیح مادلونگ/ واکر) است که آن را هم در تهران با همکاری نشر رایزن / مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی منتشر کردیم. بر این کتاب هم مقدمه ای به فارسی نوشتم که همراه کتاب منتشر شد.

آقای مادلونگ تحصیلاتش را در قاهره و دانشگاه هامبورگ دنبال کرده بود. به دلیل حضور طولانی مدت در کشورهای عربی و انس با ادبیات عرب در ادب عرب، نثر و نظم تخصص فوق العاده ای داشت. علت علاقمندی او به تصحیح متون هم شاید بیش از هر چیز تعلق خاطر و تخصصش در زبان و لغت عرب بود. نگاهش در امر تحقیق بیشتر از نوع تاریخنگاری فیلولوژیک بود. رساله دکتری او درباره قرامطه و اسماعیلیه بود که بعدها بخش های اصلی آن را در چند مقاله بلند و اینک کلاسیک در این زمینه منتشر کرد (ترجمه انگلیسی بلندترین آن را ما در مجله مطالعات شیعی بریل در سال های اخیر منتشر کردیم. پیشتر این مقاله تنها در زبان آلمانی در دسترس بود). مادلونگ با پژوهش های دراز دامن خود تحولی اساسی در تاریخنگاری اسماعیلیه به دست داد. تقریبا همه محققان در این زمینه که بعد از او درباره قرامطه، پیشینه اسماعیلیه و عصر نخستین فاطمیان مقاله و کتاب نوشته اند تحت تأثیر او قرار گرفتند. برخی از نظریات او در این زمینه البته قابل مناقشه است و من خود در مقالات و یادداشت هایی برخی از این موارد را گوشزد کرده ام. به نظرم تاریخ ظهور اسماعیلیه را باید از نو بازخوانی کرد (امید می برم مجموعه یادداشت ها و مطالب غیر منتشره خودم را در این زمینه در قالب یک کتاب در آینده منتشر کنم). مثلا آنچه مادلونگ درباره سرنوشت حمدان قرمط نوشته نباید درست باشد. در سال های اخیر نظریه ای که مادلونگ درباره رسائل اخوان الصفا و نویسنده رساله الجامعه نوشت از سوی کمتر کسی که در این زمینه تخصصی دارد پذیرفته شد و در واقع مستند به هیچ منبعی نیست (در این زمینه یک مطلبی آماده کرده ام که بعد از تکمیل منتشر خواهد شد). تعدادی کتاب هم در سال های اخیر هم به عنوان میراث کهن اسماعیلی از سوی مادلونگ منتشر شد که قبلا در چند مقاله نوشته ام که نمی توانند از مؤلفانی باشند که آقای مادلونگ تصور کرده.

مادلونگ رساله دانشیاری خود را در زمینه زیدیه و به طور مشخص تحولات آغازین کلامی و مذهبی زیدیه با محوریت قاسم رسی (د. ۲۴۶ ق) نگاشت. این اثر با وجود اینکه به زبان آلمانی نوشته شد و طیف محدودتری از خوانندگان را داشته است اما اینک به عنوان اثری کلاسیک در زمینه زیدیه به شمار می آید. در واقع با وجود اینکه چند کتاب و تحقیق قبل از آن درباره زیدیه در غرب منتشر شده بود اما کتاب مادلونگ اثری ماندگار در تحقیقات زیدی شناسی است. اهمیت این اثر در این است که زمانی که هنوز جز با چند استثنا هیچ متنی از زیدیه منتشر نشده بود او با مراجعه به نسخه های خطی برلین و مونیخ و میلان و جاهای دیگر این تحقیق را سامان داد. با این وصف امروزه با کشف آثار جدید زیدی و معتزلی و همچنین مطالعاتی که در بیست سال اخیر در این زمینه صورت گرفته اثر مادلونگ در بسیاری از موضوعاتش دیگر تازه نیست و نیازمند تجدید نظر است. آبراهاموف نخستین کسی بود که به برخی نظرات مادلونگ در ارتباط قاسم رسی و معتزله پاسخ داد و نظرات او را به چالش کشید. نویسنده این سطور هم در آنچه تاکنون درباره زیدیه منتشر کرده سعی کرده نقص های کار مادلونگ را بر اساس متون و اسناد جدید تکمیل و یا تصحیح کند. متأسفانه هنوز ترجمه انگلیسی این کتاب منتشر نشده. به تازگی خوشبختانه ترجمه ای فارسی از کتاب در تهران منتشر شد که البته مشکلات متعدد دارد.

مادلونگ در زمینه تاریخ ایران هم نوشته های قابل استفاده و مفیدی دارد. او به ویژه به دلیل مطالعاتش درباره زیدیه و دسترسی به برخی متون تاریخی مرتبط با حضور زیدیان در صفحات جنوبی دریای خزر چندین مقاله مهم و ماندگار درباره تاریخ طبرستان و دیلمان و گیلان و خاندان های حکومتگر این مناطق دارد.

بخشی دیگر از مطالعات مادلونگ به حوزه معتزلی شناسی و تاریخ علم کلام (معتزلی، اشعری و ماتریدی) مربوط می شود. در این میان چند پژوهش او درباره ظهور و گسترش روی ترکان ماتریدی به سمت غرب جهان اسلام از اهمیت پژوهشی مهمی برخوردارند. درباره معتزله کارهای او در دو دسته قابل دسته بندی است: مادلونگ به دلیل آشنایی با زیدیه یمن و نسخه های خطی کتابخانه های آنها این بخت را داشت تا تعدادی از مهمترین متون کلامی معتزلی و یا زیدی/ معتزلی را منتشر کند. علاوه بر این او تعدادی هم مقالات کوتاه و بلند درباره تاریخ علم کلام معتزلی و به ویژه مکتب متأخر آن در دوره ابو الحسین بصری و ابن الملاحمی دارد. رویکرد کلی او در تحقیقات کلام پژوهی کما اینکه در مقالات محدودی که درباره تاریخ فلسفه اسلامی دارد بیشتر از اینکه توجه به محتوای کلامی و فلسفی از نقطه نظر منطق استدلال ها و تحول مفهومی باشد توجهی فیلولوژیک و تاریخی به نوشته های کلامی است. مادلونگ برخلاف فان اس هیچ گاه پژوهشی جامع درباره جهانبینی و اندیشه های فلسفی و دینی متکلمان و مکتب های کلامی به دست نداد. دلیل این امر تا اندازه زیادی این بود که مادلونگ، چنانکه در چند سطر بالا گفتیم، به نظر من بیش از هر چیز از نقطه نظر زبانی و فیلولوژیک و تخصص کم نظیرش در زبان و لغت عرب به متن های کلامی و فلسفی نظر می کرد. بیشتر به تأثیرگذاری ها توجه داشت تا عمق استدلالات و منطق درونی مباحث و متون کلامی و فلسفی در اسلام. این نقطه امتیاز و یا بهتر بگویم تفاوت میان او با پژوهشگرا