پاورپوینت کامل تیرگان، جشن پیروزی ایران ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تیرگان، جشن پیروزی ایران ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تیرگان، جشن پیروزی ایران ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تیرگان، جشن پیروزی ایران ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

در دوره صفوی جشن تیرگان یا آب‌پاشان در اکثر نقاط ایران برگزار می‌شد. از میان شاهان صفوی، شاه‌عباس توجه زیادی به این جشن نشان می‌داد و این یکی از جشن‌های موردعلاقه او در فصل تابستان بود.

واژه «تیرگان» از ایزد تیر می‌آید، ایزد «تیر» یکی از ایزدان و فرشتگان در اسطوره‌های ایرانیان باستان بود، تیر در منابع زرتشتی ایزدِ باران دانسته شده است. ستاره مظهر او «شباهنگ»(۱) است. هر سال پس از چیرگی بر «اپوش»(۲) مخزنِ باران در دریای «فراخ‌کرت» (۳) را باز می‌کند.

ستاره تابان و شکوهمند «تیشتر» ستاره آب‌ها و سرچشمه باران و باروری است. چهارمین ماه سال (تیر ماه) به تیشتر اختصاص دارد. «تیر» یکی از خدایان قدیم ایرانی بوده که آیین‌های او با تیشتر درآمیخته است.(۴) اسطوره نبرد تیشتر با دیو اپوشتا اندازه‌ای برای ما این مراسم آیینی را روشن می‌کند. ایرانیان پارینه بر این باور بودند که قربانی‌هایی که درست انجام گیرد و به خدایان تقدیم گردد، ایشان را نیرومند می‌سازد و این نیرومندی سبب می‌گردد که پی آمدن منظم فصول حاصل گردد؛ هنگامی که به‌ واسطه قربانی، «تیشتر» را به یاری بخوانند خشکسالی مغلوب می‌شود و باران می‌تواند به جهان زندگی بخشد. در نظر ایرانیان باستان، نتیجه نبرد کیهانی میان نیروهای زندگی و مرگ، بستگی به این دارد که آدمی وظایف آیینی خود را معتقد دانه به‌جای بیاورد.(۵)

برای جشن تیرگان، افسانه‌های گوناگونی نقل می‌شود، در این فرصت به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:

در زمان «فیروز» جد «انوشیروان» چند سالی باران نیامد و مردم دچار خشکسالی شدند؛ پس فیروز به «آتشکده پارس» رفت و دعا کرد و در این روز بارانِ زیاد ببارید. از آن روز به بعد در میان ایرانیان رسم شد که به یاد باران به هم آب بپاشند.(۶) روایت دیگر، در مورد تیر انداختن «آرش کمانگیر» است. ابوریحان بیرونی چنین نقل می‌کند: پس از آنکه افراسیاب بر منوچهر غلبه کرد و او را در طبرستان محاصره نمود، بر این قرار دادند حدود خاکی از ایران باید به توران واگذار گردد. به‌واسطه پرش و خط سیر، تیری معین گردد؛ در این هنگام فرشته اسفندارمذ حاضر گشته، امر کرد تیر و کمانی چنانچه در اوستا بیان شده است برگزیده شود، آنگاه آرش را که مرد شریف، حکیم و دین‌داری بود برای انداختن تیر بیاوردند، آرش برهنه شد، بدن خویش را به حاضرین نشان داد و پس فریاد زد: ‌ای پادشاه، ‌ای مردم، به بدنم بنگرید، مرا زخم و مرضی نیست؛ ولی یقین دارم که پس از انداختن تیر پاره‌پاره شده و فدای شما خواهم گردید، پس آرش جان در تیر نهاد و تیر تا به آنجایی رفت که هزار فرسنگ فاصله داشت و آنجا مرز ایران و توران شد، مردمان شادی کردند؛ زیرا از دست افراسیاب تورانی رهایی یافتند.(۷)

طبری برای جشن تیرگان می‌نویسد: و هر دو مُلک ایران و توران عهد بستند و صلح‌نامه بنوشتند، در آن حدود از آن بلندتر کوهی نیست و تیری را نشان کردند و بینداختند تا بر لب جیحون نشست.(۸)

روضه الصفا در صلح میان منوچهر و افراسیاب از زبان افراسیاب تورانی چنین می‌نویسد: مقرر و مشروط به آنکه آرش از سر کوه دماوند تیری اندازد، هر کجا که آن تیر فرود آمد فاصله میان دو مملکت ایران و توران آن محل بود، آرش بر قله دماوند رفته، تیری جانب مشرق افکند، از شست رها کرد و آن تیر از وقت طلوع آفتاب تا نیمروز در حرکت بود و به هنگام استوا بر کنار جیحون افتاد.(۹)

گردیزی مورخ سده پنجم قمری، انگیزه برگزاری «جشن تیرگان» را همانند بیرونی، قهرمانی و تیراندازی آرش می‌داند و چنین می‌نویسد: … سرشتن از بهر آن است که چنین گویند که چون کیخسرو شاه ایران‌زمین از جنگ افراسیاب تورانی بازگشت، به سرچشمه فرود آمد تنها خوابش برد، پس بیژن پسر گیو فرارسید و او را خفته یافت، آب روی او زد تا از خواب بیدار شود و اندر ین روز غسل کردند، میان ایشان رسم بماند. در فقره ششم و سی و هفتم از تیشتر یشت اوستا چنین می‌خوانیم: «تیر جست، چالاک به سوی دریای فراخ کوک شتابید، همان‌گونه که تیر در هوا از کمان بهترین تیرانداز آریایی ارخش از کوه اییریوخشه و خوانوت(۱۰) پرتاب گردید.(۱۱) از «ارخش» در مجمع‌التواریخ به نام «آرش شیوا تیر» یاد می‌شود.

در دوره صفوی جشن تیرگان یا آب‌پاشان در اکثر نقاط ایران برگزار می‌شد. از میان شاهان صفوی، شاه‌عباس توجه زیادی به این جشن نشان می‌داد و این یکی از جشن‌های موردعلاقه او در فصل تابستان بود. «اسکندر بیک ترکمان» منشی مخصوص شاه‌عباس صفوی در وقایع سال بیست و پنجم جلوس شاه‌عباس در فصل بهار در مازندران به‌سر می‌برد و در اوایل تابستان برای تماشای جشن آب‌پاشان رهسپار گیلان شد. وی می‌نویسد: رسم مردم گیلان است که در ایام خمسه مسترقه هر سال که به‌ حساب نجوم آن ملک بعد از انقضای سه ماه بهار قرار داده‌اند و در میانه اهل عجم روز آب‌پاشان است، بزرگ و کوچک، مذکر و مونث به کنار دریا آمده با یکدیگر آب‌بازی می‌کردند، بدین طرب و خرمی می‌گذراندند الحق تماشای غریبی است، القصه موکب همایون از فرخ‌آباد بدان صوب در حرکت آمد و به قصبه رودسر از اعمال رانکوه گیلان که این صحبت بهجت افزار منعقد شده بود رسید، تماشای آن سور و نظاره‌گر آن انجمن بودند… (۱۲)

دکتر صادق کیا در «واژه‌نامه طبری» در گاه‌شماری و جشن‌های طبری می‌نویسد: … پس از نوروز از همه نامدارتر جشن سیزده تیرگان است که آبریزان نیز می‌گویند که در روز تیر (سیزدهم) و در تیر ماه در سراسر ایران گرفته می‌شود. (۱۳)

برای جمع‌بندی نهایی سخن می‌توان گفت در باورهای مردم، درباره جشن تیرگان دو روایت وجود دارد؛ روایت نخست همچنان که در بالا گفته شد مربوط به فرشته باران یا تیشتر است