پاورپوینت کامل یادی از استاد بدیع‌الزمان فروزانفر ۱۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یادی از استاد بدیع‌الزمان فروزانفر ۱۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یادی از استاد بدیع‌الزمان فروزانفر ۱۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل یادی از استاد بدیع‌الزمان فروزانفر ۱۵ اسلاید در PowerPoint :

محمدحسین بُشرویه‌ای، در چهاردهم شهریور ۱۲۷۶ در بُشرویه (از شهرهای خراسان جنوبیِ امروز) و در خانواده‌ای که اهل فضل و دانش بودند، دیده به دنیا گشود. پدرش، آقا شیخ علی بشرویه‌ای، از بزرگان بشرویه و از شاعران دور مشروطه بود.

محمدحسین بُشرویه‌ای، در چهاردهم شهریور ۱۲۷۶ در بُشرویه (از شهرهای خراسان جنوبیِ امروز) و در خانواده‌ای که اهل فضل و دانش بودند، دیده به دنیا گشود. پدرش، آقا شیخ علی بشرویه‌ای، از بزرگان بشرویه و از شاعران دور مشروطه بود. نام استاد، تا جوانی، «محمدحسین بشرویه‌ای» بود. تخلص شعریِ خود را نیز «جلیل ضیاء» قرار داد. اندکی بعدتر، لقب «فروزانفر» را، که ترجم فارسیِ «جلیل ضیاء» است، برگزید. لقب «بدیع‌الزمان» را در حدود ۱۲۹۸ و به‌سبب سرودن قصیده‌ای در وصف بهار، از احمدِ قوام (قوام‌السلطنه)، والی خراسان در آن روزگار، دریافت کرد.

فروزانفر مقدمات علوم قدیمه را در زادگاهش آموخت. سپس راهی مشهد شد و از درس‌های استادان ادبِ خراسان، به‌ویژه از محضر استاد محمدتقی ادیب نیشابوری (معروف به ادیب نیشابوری دوم) و سید احمد ادیب پیشاوری بهره‌مند شد.

در حدود ۱۳۰۰ ه‍.خ به تهران رفت و تحصیلات خود را در «مدرس سپهسالار» پی گرفت و اندکی بعد در همان مدرسه به تدریس پرداخت. در ۱۳۰۵ معلم دارالفنون، مدرس عالی حقوق، و دارالمعلمین عالی شد. با تأسیس دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۳، به معاونت دانشکد معقول و منقول (الهیات) منصوب شد. در ۱۳۱۴ هیئت ممیز دانشگاه تهران، متشکل از نصرالله تقوی، علی‌اکبر دهخدا، و ولی‌الله نصر، تألیف ارزند فروزانفر به نام تحقیق در زندگانی مولانا جلال‌الدین بلخی را ارزیابی و در ۱۳۱۵ به وی گواهی‌نامه‌ای معادل درج دکتری اعطا کرد. ایشان در همان سال به سِمَت استادیِ دانشسرای عالی و دانشکده‌های ادبیات و معقول و منقولِ دانشگاه تهران منصوب شد.

استاد فروزانفر در سال ۱۳۲۳ به ریاست دانشکد معقول و منقول برگزیده شد و تا ۱۳۴۶ در این سِمَت باقی بود. او، از ابتدای تأسیس دور دکتریِ ادبیات فارسی در دانشگاه تهران، تدریس در این دوره را بر عهده گرفت و برنام این دوره را هم خود پایه‌گذاری کرد. فروزانفر استادِ بسیاری از دانشجویان زبده و مبرّزِ دور دکتری در دانشکده‌های ادبیات و الهیات بود؛ کسانی که خود، استادان برجست زبان و ادب فارسی و مطالعات فرهنگ ایرانی شدند؛ از میان شاگردان ایشان به این استاد