پاورپوینت کامل فرهنگستان زبان و ادب فارسی ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فرهنگستان زبان و ادب فارسی ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فرهنگستان زبان و ادب فارسی ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فرهنگستان زبان و ادب فارسی ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

در ۲۹ اردیبهشت ۱۳۱۴ش در نشست هیئت‌ وزرا، به ریاست محمّدعلى فروغى (۱۲۵۴-۱۳۲۱ش)، اساسنامه‌اى که موادّى از آن را قبلاً خود فروغى نوشته بود و در «وزارت معارف» تکمیل شده بود، در ۱۶ مادّه، دربار تأسیس انجمنى به نام «فرهنگستان ایران» به تصویب رسید.

به مناسبت ۲۶ شهریور، سالگرد تأسیس پاورپوینت کامل فرهنگستان زبان و ادب فارسی ۵۳ اسلاید در PowerPoint

فَرْهَنْگِسْتان عنوان عمومی نهادی دولتی که در سه دور زمانی، با سه نام متفاوت، امّا با هدفی تقریباً واحد، در زمین حفظ و تقویت زبان فارسی فعّالیّت کرده است. ۱.فرهنگستان ایران (۱۳۱۴ـ۱۳۳۲ش)، معروف به «فرهنگستان اوّل»؛ ۲.فرهنگستان زبان ایران (۱۳۴۹ـ۱۳۵۷ش)، معروف به «فرهنگستان دوم»؛ ۳.فرهنگستان زبان و ادب فارسى (آغاز تأسیس: ۱۳۶۶ش)، معروف به «فرهنگستان سوم».

فرهنگستان ایران (فرهنگستان اوّل)

در ۲۹ اردیبهشت ۱۳۱۴ش در نشست هیئت‌ وزرا، به ریاست محمّدعلى فروغى (۱۲۵۴-۱۳۲۱ش)، اساسنامه‌اى که موادّى از آن را قبلاً خود فروغى نوشته بود و در «وزارت معارف» تکمیل شده بود، در ۱۶ مادّه، دربار تأسیس انجمنى به نام «فرهنگستان ایران» به تصویب رسید. نخستین نشست رسمى فرهنگستان در ۱۲ خرداد ۱۳۱۴ش، به ریاست محمّدعلى فروغى و با حضور ۲۴ عضو از رجال سیاسى و فرهنگى ، در محلّ دانشکد قدیم‌ حقوق برگزار شد. از ۹ مرداد همان سال فعّالیت رسمی فرهنگستان در زمین «به‌کار بردن لغات فارسى به جاى لغات بیگانه»، پس از ایجاد تشکیلات لازم، آغاز شد.

وظایف فرهنگستان ایران، که به موجب مادّ اوّل اساسنام آن، «براى حفظ و توسعه و ترقّى زبان فارسى» تأسیس شده بود، به موجب مادّه دوم آن از جمله عبارت بود از: «اختیار واژه‌ها و اصطلاحات لازم براى همه رشته‌ها»؛ «پیراستن زبان فارسى از الفاظ نامناسب خارجى»؛ «تهی دستور زبان و استخراج و تعیین قواعد براى وضع لغات فارسى و اخذ یا ردّ لغات خارجى»؛ «جمع‌آورى لغات و اصطلاحات پیشه‌وران و صنعتگران»؛ «جمع‌آورى الفاظ و اصطلاحات از کتب قدیم»؛ «تشویق شعرا و نویسندگان در ایجاد شاهکارهاى ادبى». به موجب مادّ سوم اساسنام فرهنگستان اوّل، اعضاى آن «دو قسم» بودند، پیوسته و وابسته: «پیوستگان اعضایى بودند که مقرّراً در جلسات» حضور داشتند و وابستگان اعضایى که «افکار خود را به وسیل مکاتبه به فرهنگستان مى‌رساندند». فرهنگستان، به موجب آیین‌نام داخلى خود، هفت کمیسیون تعیین کرده بود که عهده‌دار ایفاى وظایف مقرّر در مادّ دوم اساسنامه بودند و عبارت بودند از: کمیسیون‌هاى لغت، دستور، کتب قدیم، اصطلاحات ولایتى، راهنما و خطّ. به این ترتیب نهادى شکل گرفت که عدّ بسیارى از دیرباز آرزوى تأسیس آن را داشتند و امید بسته بودند که این نهاد بتواند مشکلات و کمبودهاى زبان فارسى را در عصر هجوم واژه‌هاى بیگانه برطرف کند.

ریاست فرهنگستان ایران را محمّدعلى فروغى (ذکاءالملک) به عهده گرفت. نشست‌های عمومی فرهنگستان هر هفته برگزار می‌شد. تا پایان سال ۱۳۱۴ش، ۱۲۰ واژه در زمینه‌هاى ادارى، بانکى و نیروى دریایى به تصویب رسید و پس از تأیید رضاشاه دستور کاربُرد آنها صادر شد. در مجموع قوانین ۱۳۱۴ـ ۱۳۱۵ش بخشنامه‌اى به امضاى احمد متین‌‌دفترى، وزیر وقت دادگسترى، همراه با صورتى از واژه‌ها در سه ستون (واژه‌هاى معمول، معادل‌هاى خارجى و واژه‌هاى تصویب‌شد فرهنگستان) آمده و تصریح شده است که، پس از این به جاى لغات قدیم، لغات جدید به کار برده شود. پس از تصویب واژه‌ها در نشست‌ها و طیّ مراحل اداری نخست‌وزیر آنها را به ادارات دولتى ابلاغ می‌کرد. از خرداد ۱۳۱۴ تا اسفند ۱۳۱۹ش، جمعاً ۱۷۰۰ واژه در زمینه‌هاى بانکدارى، پزشکى، جانورشناسى، حساب و هندسه، حقوق قضایى، زمین‌شناسى، شهردارى، علوم طبیعى و گیاه‌شناسى به تصویب رسید.

سیاست سنجیده و روش اعتدالى فرهنگستان اوّل، پرهیز از تعصّب عربی‌زدایى و افراط در سره‌گرایى و توجّه به انتخاب واژه‌هاى سازگار با طبیعت زبان فارسى، موجب شد که غالب واژه‌هاى مصوّب آن پذیرفته شود و در منابع مختلف، کتاب‌هاى درسى و مکاتبات به کار رود. محمّدعلى فروغى، مادام که ریاست فرهنگستان را برعهده داشت، از کشیده شدن آن به مسیرهاى افراطى جلوگیرى می‌کرد. با این حال و به‌رغم اعتدال و احتیاط فروغى، شمارى از منتقدان، با سیاست‌ها و روش‌هاى فرهنگستان اوّل یا با برخى از واژه‌هاى مصوّب آن، و گاه با لحنى تند، مخالفت کردند.

ریاست فرهنگستان اوّل، پس از فروغى، بر عهد حسن وثوق (وثوق الدّوله) و حسین سمیعى (ادیب ‌‌السّلطنه) بود. فرهنگستان ایران تا شهریور ۱۳۲۰ش، که ایران در جنگ جهانى دوم (۱۹۳۹ـ۱۹۴۵م/۱۳۱۸-۱۳۲۴ش) اشغال شد، نسبتاً فعّال بود. چند سال پس از تأسیس دچار رکود شد و رضا‌شاه از کندی آن ناخشنود بود؛ حتّی در ۷ اردیبهشت ۱۳۱۷ ش دستور انحلال آن را صادر کرد، امّا یک هفته بعد، فرهنگستان، به دستور او و با رئیسی جدید فعّالیّت خود را از سر گرفت. فرهنگستان اوّل، پس از شهریور ۱۳۲۰ تا بهمن ۱۳۳۲، که پایان رسمی عمر آن بود، هرازچندگاه نشست‌هایی برگزار می‌کرد و حیات کم‌رمقش ادامه داشت. در آن سال‌ها عدّه‌ای کوشیدند تا در مصوّبات فرهنگستان تجدید نظر یا برخی از مصوّبات آن را لغو کنند، امّا به نتیج مشخّصی نرسیدند. نام فرهنگستان هم که تا سال ۱۳۲۶ش منتشر شد، به نشریه‌اى بی‌رمق مبدّل شد که بیشتر حاوى مقاله‌هاى کلّى ادبى بود و از فعّالیت‌هاى واژه‌گزینى یا پژوهش‌هاى زبانى نشانى در آن دیده نمى‌شد.

فرهنگستان زبان ایران (فرهنگستان دوم)

زمین تشکیل مجدّد فرهنگستان هشدارهای مکرّر علاقه‌مندان حسّاس به وضعیّت زبان فارسی بود. نگرانی از هجوم واژه‌های بیگانه به این زبان در نشریّات به چشم می‌خورد. فرهنگستان دوم در مرداد ۱۳۴۷ش، به ریاست صادق کیا، تشکیل شد. اعضاى پیوست آن یازده تن بودند. اندکى بعد نشست‌هاى شوراى فرهنگستان آغاز به کار کرد.

فعّالیت‌هاى فرهنگستان دوم با چهار گروه پژوهشى آغاز شد: گروه «واژه‌گزینى»، گروه «گردآورى واژه‌هاى فارسى»، گروه «زبان‌هاى باستانى و میانه و گویش‌هاى ایرانى»، و گروه «دستور و املاى فارسى». فرهنگستان زبان ایران فعّالیت‌هاى خود را به مرور گسترش داد، آزمایشگاه آواشناسى، کتابخانه تخصّصى و بخش انتشارات دایر کرد و بسیارى از استادان، متخصّصان و کارشناسان رشته‌هاى مختلف علمى را به همکارى فراخواند.

گروه واژه‌گزینى در سال ۱۳۴۹ش از نُه کمیسیون تشکیل مى‌شد که شمار آنها تا سال ۱۳۵۷ش به ۲۸ کمیسیون افزایش یافت. ازجمله از این‌ها می‌توان یاد کرد: آموزش‌وپرورش، اقتصاد و بازرگانى، جغرافیا، حقوق، رسانه‌هاى ارتباط همگانى، علمى و فنّى و صنعتى، علوم‌اجتماعى و ادارى و سیاسى، هنرها. در مجموع، با احتساب واژه‌هاى تکرارى، بیش از ۶۰۰۰۰ واژه پیشنهاد دادند که از میان آنها، طىّ هشت سال، از ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۷ش، ۱۴۷۰ واژه به تصویب نهایى رسید. واژه‌هاى پیشنهادى در دفترهایى با عنوان پیشنهاد شما چیست؟ انتشار می‌یافت. از این سلسله نُه دفتر انتشار یافت و چند دفتر آماده و نسبتاً آماد دیگر در آستان انقلاب اسلامی متوقّف شد. فرهنگستان دوم، به پشتوان بودج قابل‌توجّه، فعّالیت‌هاى دامنه‌دار و بلندپروازانه‌اى آغاز کرد، که اهمّ آنها عبارت است از: گردآورى واژه‌هاى فارسى از واژه‌نامه‌ها، فراهم کردن واژه‌نامه‌هاى بسامدى براى هر یک از متون نظم و نثر فارسى، گردآورى واژه‌ها و اصطلاحات عامیان محلّى، تهی واژه‌نامه‌هاى فارسى براى هر یک از رشته‌هاى دانش و صنعت و هنر، فراهم کردن واژه‌نامه‌هاى گوناگون فارسى، مانند واژه‌نامه‌هاى موضوعى، مترادف‌ها، واژه‌نام ریشه‌نماى واژه‌هاى فارسى، تهی دستور ‌زبان‌فارسی ادبى کنونى، دستور تاریخى زبان فارسى، فراهم کردن واژه‌نامه براى هر یک از گویش‌هاى ایرانى و تهی نقش زبان‌ها و گویش‌هاى ایرانى.

فرهنگستان دوم به سبب نزدیکی با کانون‌های قدرت، در ده ۱۳۵۰ش تا حوالی سال منتهی به انقلاب ۱۳۵۷ش، به سازمانی تبدیل شده بود که برای رسیدن به هدف‌ها و انجام دادن وظایف مقرّر خود با مانع روبه‌رو نبود، امّا سیاست‌ها و شیوه‌هاى عمل حاکم بر آن سبب شد که بازده و حاصل کلّى کار با امکاناتش تناسب نداشته باشد. عربی‌ستیزى و بیگانه قلمدادکردن کلمات و اصطلاحات متداول‌شد عربى در فارسى و ایجاد فاصله میان استادان و علاقه‌مندان به زبان فارسى با فرهنگستان سبب شد که واژه‌هاى مصوّب فرهنگستان دوم با استقبال علاقه‌مندان حسّاس به زبان فارسى روبه‌رو نشود. به گفته على‌اشرف صادقى، فرهنگستان دوم «به علّت گرایش انحرافى سره‌نویسى و عربی‌ستیزى که ح