پاورپوینت کامل درین خرقه بسی آلودگی هست !؟ ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل درین خرقه بسی آلودگی هست !؟ ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل درین خرقه بسی آلودگی هست !؟ ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل درین خرقه بسی آلودگی هست !؟ ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

جنبش خوشنویسانه به عنوان ژانری از هنر مدرن اسلامی با پارادایم‌های جدید موازی هنر مدرن در خاورمیانه استمرار یافته است.

نگاهی آسیب‌شناسانه به جامعه معاصر خوشنویسی سنتی ایران

آنچه از رسائل، آداب‌المشق‌ها و فتوت‌نامه‌ها درباره آداب و مناسک صناعت خوشنویسی سنتی بر می‌آید همواره خوشنویس را در کسوت سالکی دانسته که در طلب مشاهده حقیقت به کسب فضایل حمیده و زدودن رذایل نکوهیده، کوشیده است و هدف غایی صناعت خوشنویسی را نیز صفا و خوبی اخلاق معرفی کرده است؛ همان‌گونه که سلطانعلی مشهدی سده نهم هجری قمری در رساله‌اش با عنوان «صراط‌السطور» این مفهوم را به صورت نظم آورده است: غرض مرتضی علی از خط/ نه همین لفظ بود و حرف و نقط/ بل اصول و صفا و خوبی بود / زان اشارت به حسن خط فرمود.

با این توصیف، با نگاهی به شرح زندگانی مکتوب خوشنویسان صاحبنام در ادوار تاریخی چیزی جز این نبوده است که این خوشنویسان علاوه بر وقوف و معرفت والا به خط، گاه هم‌تراز عرفا و صاحبنام‌های عصر خویش قرار گرفته‌اند که این دوره را می‌توان «گذشته دور خوشنویسی» نامید. در دوره معاصر گویی غالب خوشنویسان با کهن‌الگوهای معرفی‌شده تفاوت دارند و گمان می‌رود بافت فکری آنان دستخوش تغییراتی شده همان‌گونه که در جامعه معاصر شاهد بروز و تقابل گفتمان‌های متکثر هستیم. از دیدگاه مکتب کلاسیک جامعه‌شناسی، تغییر معنا و تغییر فرهنگ، تابعی از تغییرات اجتماعی است به بیان دیگر تغییر معنا و رویکرد در گفتمان خوشنویسی سنتی در جامعه معاصر ریشه در تغییرات اجتماعی دارد که در این نوشتار به برخی از این تباین‌ها اشاره می‌شود.

اوج خوشنویسی سنتی ایران را می‌توان دوره قاجار دانست. در این دوره با استقرار مشروطه شاهد ظهور گفتمان سیاست فرهنگی هستیم. آزادیخواهی و ضدیت با استبداد و تجددطلبی در گفتمان مشروطه تبلور می‏یابد و دولت نیز به عنوان کارگزار، قوانین مطروحه را پیش می‌برد. مهم‌تر از همه، اندیشه‌های میهن‌پرستانه است که در دوره مشروطه در اشعار شعرایی مانند عارف قزوینی، پروین اعتصامی، میرزاده عشقی، ایرج میرزا، نسیم شمال، ملک‌الشعرای بهار، فرخی یزدی، علی‌اکبر دهخدا تجلی می‌یابد. در زمینه خوشنویسی نیز با این ویژگی که خطوط نستعلیق و شکسته نستعلیق علاوه بر کاربردی بودن آن هویت ملی را بیش از سایر خطوط بازنمایی می‌کند شاهد رشد چشمگیر و تنوع گرایش‌ها و قالب‌های خوشنویسی نستعلیق، شکسته نستعلیق و تا حدودی تعلیق در این دوره هستیم. در دوره پهلوی نیز از آنجایی که گفتمان غالب «ملیت ایرانی» بود و نوعی بیگانه‌ستیزی از جمله عرب‌ستیزی در سیاست‌های فرهنگی پهلوی بود، تمرکز اصلی بر خط نستعلیق گذاشته شد که در کتیبه‌های معماری، اوراق دولتی، سکه و پول رایج و مواردی مانند آن نماد‌پردازی شد.

در سال‌های دهه ۳۰ در عرصه خوشنویسی، انجمن خوشنویسان ایران با همت سید حسین میرخانی و دیگر خوشنویسان هم‌عصر نظیر علی‌اکبر کاوه، ابراهیم بوذری و سید حسن میرخانی، با اهتمام مهدی بیانی محقق و استاد دانشگاه به عنوان نهادی مردمی با همکاری وزارت فرهنگ و هنر وقت با عنوان «کلاس‌های آزاد خوشنویسی» تاسیس و راه‌اندازی گردید. بدین‌ترتیب آموزش خوشنویسی که بیشتر در قالب خط نستعلیق بود در قالب منسجم‌تری فراگیر شد. نویسنده این دوره را «گذشته نزدیک خوشنویسی» می‌نامد. پس از انقلاب اسلامی، خوشنویسی به دلیل پیوندخوردگی با کلام الهی و شعائر اسلامی که در راستای گفتمان انقلاب قرار داشت تقویت شد و سال‌ها به عنوان هنر رسمی و مورد توجه سیاست‌های فرهنگی نهادهای دولتی قرار گرفت و این امر موجب قدرت گرفتن انجمن‌های خوشنویسان در سراسر کشور شد تا آنجا که شعبه‌هایی در برخی از کشورهای خارجی نیز دایر گردید. نهادینه شدن آموزش خوشنویسی توسط انجمن‌های خوشنویسان بر اساس آمارها موجب رشد و توسعه کمّی خوشنویسی در سراسر کشور شد که تعدد شعبه‌های انجمن و آمار هنرجویان گواه این امر است. آنچه امروزه عیان است خوشنویسی سنتی معاصر ایران با توجه به این رشد کمّی هنوز نتوانسته است جایگاه خط و خوشنویسی در گذشته دور و نزدیک را حفظ کند. شاید در دسترس بودن آموزش خود نوعی برای این صناعت آسیب محسوب شود، از این رو نیازمند آسیب‌شناسی است که توجه جدی صاحب نظران و منتقدان این حوزه را می‌طلبد.

آسیب دیگر، رواج فرهنگ مریدپروری در این صناعت است که نتیجه آن را می‌توان در مناقشات و دسته‌بندی‌های سال‌های اخیر میان جامعه خوشنویسان از سوی استادان صاحبنام و شاگردان‌شان مشاهده کرد که هنوز هم کم و بیش در جریان است. همانطور که در رسالات و فتوت‌نامه‌ها آمده هدف اعمال و آداب‌المشق‌ها تسلط خوشنویس بر نفس خویش است چرا که خوشنویسی از جمله فنونی است که در خلوت شکل می‌گیرد و نیازمند آرامش روح و روان است. اهل فن می‌دانند بازداشتن ضمیر از توجه به بیرون از امور مهم در این فن شریف است و جمع کردن مریدان و شاگردان گرداگرد خود، مانع از حرکت روح فردی به سمت حقیقت و کشف جنبه‌های زیباشناسانه آن می‌شود. امتناع ورزیدن برخی از خوشنویسان مشهور از تعلیم شاگردان فراتر از بقای حیات اقتصادی و حضور در دستگاه‌های حاکمان و پادشاهان گواه این امر است.

ماهیت هنرهای سنتی از جمله خوشنویسی در فرهنگ اسلامی بازتاب‌دهنده و تذکر زیبایی الهی است از این رو بر خلاف هنرمند غربی، هنرمند شرقی و اسلامی خالق نیست و اثر هنری مخلوق هنرمند نیست، هنرمند نیز عارفی است که با معرفت به این امر خود را واسطه این بازنمایی قرار می‌دهد. به واقع هنرمند در ساحت هنر اسلامی واسط فیض است که چون آیینه بازتاب‌دهنده است. در هنر اسلامی هنرمند از آنجا که واسطه فیض است اهمیت دارد نه از حیث هنرمند بودن – منظور تکیه بر مهارت- برای روشن شدن این مطلب مثال زیر را تبیین نموده تا درک آن آسان‌تر شود. ظرف سفالینی ساخته شده از (طین) که برای نگهداری آب