پاورپوینت کامل هستم اگر می‌روم، گر نروم نیستم … ۱۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل هستم اگر می‌روم، گر نروم نیستم … ۱۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل هستم اگر می‌روم، گر نروم نیستم … ۱۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل هستم اگر می‌روم، گر نروم نیستم … ۱۸ اسلاید در PowerPoint :

محمد اقبال لاهوری (۱۸۷۷-۱۹۳۸م) شاعر و اندیشمند پاکستانی بود که آوازه‌اش در زمانِ حیاتش در جهان پیچید و پیامش مرزهای عالم اسلام را درنوردید.

محمد اقبال لاهوری (۱۸۷۷-۱۹۳۸م) شاعر و اندیشمند پاکستانی بود که آوازه‌اش در زمانِ حیاتش در جهان پیچید و پیامش مرزهای عالم اسلام را درنوردید. از جمله، مثنویِ «اسرار خودیِ» او نظرِ دانشمندی چون رینالد نیکلسون را به خود جلب کرد، چنانکه تنها پنج سال پس از انتشار نسخ اصلی آن، ترجم انگلیسی‌اش در سال ۱۹۲۰م به قلم نیکلسون منتشر شد. نیکلسون در مقدمه‌ای که بر این ترجمه نوشته است می‌گوید «اقبال زبان فارسی را برای سرودن اشعار و بیان افکارش برگزیده است، زیرا مخاطب خود را نه‌فقط مسلمانان هند، بلکه تمام مسلمانان جهان می‌داند؛ ازاین‌رو، به‌جای زبان اردو به فارسی شعر سروده است.» اما احتمالاً گزینش زبان فارسی تنها به این سبب نبوده است. اقبال با فرهنگ و ادبیات فارسی به‌خوبی آشنا بود. او در رسال دکتری‌اش با عنوان «رشد مابعدالطبیعه در ایران» به تتبع در تاریخ اندیش ایرانی از دور پیش‌ از اسلام تا روزگارِ خود پرداخت، در مقدم همین رساله می‌نویسد: «برجسته‌ترین ویژگی ایرانیان عشق و علاق آنان به مابعدالطبیعه است.» ازاین‌رو، به‌نظر می‌رسد که اقبال زبان فارسی را برای بیان اندیشه‌های فلسفی بستری مناسب می‌دید. ازسوی دیگر، شیفتگی او را به زبان فارسی نباید نادیده گرفت. او بسیار تحت تأثیر مولوی بود، چنان‌که مثنوی «اسرار خودی» را بر وزن «مثنوی معنوی» سرود و حضور مولانا از آغاز تا به انجام این منظومه مشهود است. به‌لحاظ زیبایی‌شناسی نیز اقبال زبان فارسی را ارجح می‌دانست، چنان‌که می‌گوید:

گرچه هندی در عذوبت شکر است طرز گفتار دری شیرین‌تر است

اقبال لاهوری اندیشمندی روشنگر و مصلحی دلسوز بود که درد و رنج مردم را تاب نمی‌آورد و درپی کاستن آن بود. شاید به‌سبب همین ویژگی‌ها بود که استاد مجتبی مینوی او را در تمام ممالک شرقی بی‌مانند می‌دانست. مینوی در مقاله‌ای که ده سال پس‌از مرگ اقبال در «مجله یغما» منتشر کرد می‌نویسد: «ما هیچ‌کس در این یکصد سال اخیر نداشته‌ایم که من‌حیث‌المجموع با محمد اقبال قابل قیاس باشد.» نیکلسون علت تأثیرگذاری اقبال را آشنایی عمیق او با فرهنگ شرق و غرب می‌داند: «اقبال فلسف غربی را به‌خوبی می‌شناسد. فلسفه او تا حد زیادی متأثر از نیچه و برگسون است و اشعارش ما را به یاد اشعار شِلی می‌اندازد، بااین‌حال، اقبال در اندیشه و احساس یک مسلمان است و به‌همین دلیل بر مخاطبان خود تأثیری ژرف به‌جای می‌گذارد.» خودِ اقبال این دو جنب وجودی خود را این‌گونه توصیف کرده ‌است:

خــــرد افزود مرا درس حکیمان فرنگ سینه افروخت مرا صحبت صاحب‌نظران

ای که در مدرسه جویی ادب و دانش و ذوق نخرد باده کس از کارگه شیشه‌گران

برکش آن نغمه که سرمای آب ‌و گل توست ای ز خود رفته تهی شو ز نوای دگران

همین «تهی شدن