پاورپوینت کامل ابوریحان بیرونی؛ مسافر جسور دنیای علم و دانش ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابوریحان بیرونی؛ مسافر جسور دنیای علم و دانش ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابوریحان بیرونی؛ مسافر جسور دنیای علم و دانش ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابوریحان بیرونی؛ مسافر جسور دنیای علم و دانش ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

یکی از مهم‌ترین مباحث ابوریحان بیرونی در باب شکل هستی بود که آن را کروی می‌دانست. او همچنین در پذیرش هیئت بطلمیوسی که طبق آن کره‌ای در مرکز دنیاست، تردید کرد و در جست‌وجوی مکانیک سماوی غیر بطلمیوسی بود. این دانشمند همه چیز دان می‌کوشید تا جدا از عقاید دینی و از پنجره علوم طبیعی جهان را بنگرد و تفسیر کند.

غربی‌ها وقتی می‌خواهند به مردم خود توضیح دهند که «ابوریحان بیرونیِ» مشرق‌زمین چه کسی بود، می‌گویند بیرونی جایگاهی مشابه «لئوناردو داوینچی» در تاریخ رنسانس خودمان را داشت. برای ما هم ‌که به لطف فیلم‌ها و رمان‌های حرفه‌ای‌تر خارجی در ژانر بیوگرافی با امثال داوینچی بیش از بیرونی آشنا هستیم، تشبیه بدی نیست!

شیدای دانستن و علاقمند به طبیعت

منابع کهن به ما داده‌ای نمی‌دهند که بر اساس آن بدانیم ابوریحان محمدبن‌احمد بیرونی دقیقاً در چه تاریخی به دنیا آمده و از دنیا رفته است. حتی مرجع مهمی چون «دانشنامه جهان اسلام» تاریخ چندان دقیقی ذکر نکرده است. بااین‌حال، برخی تاریخ‌نگاران علم و تمدن بر اساس شواهد گوناگون، از جمله تاریخ انتشار کتاب‌هایش، زمانی را برای ولادت و درگذشت او تعیین کرده‌اند. چنانکه در «پاتانجل» این‌گونه ذکر شده:

ابوریحان بیرونی «در روز پنجشنبه سوم ذی‌حجه ۳۲۶ هجری قمری (معادل با ۱۸ شهریور ۳۲۵ شمسی و ۹ سپتامبر ۹۷۳ میلادی) […] چشم به جهان گشود و پس از ۷۵ سال […] در دوم رجب ۴۴۰ هجری قمری (معادل ۲۶ آذر ۴۲۷ شمسی و ۱۷ دسامبر ۱۴۰۸ میلادی) در غزنه چشم از جهان فرو بست.» ‌

زادگاهش حومه شهر «کاث» بود و در این مورد اختلافی نیست. او به مناسبت همین مکان پیرامونیِ کاث به «بیرونی» معروف شد. کاثِ کنونی در کشور ازبکستان قرار دارد که ما آن را با دو شهر معروف‌تر سمرقند و بخارا می‌شناسیم. بیرونی ۲۵ سال در منطقه خوارزم، بخشی از آسیای میانه یا آسیای مرکزی حال حاضر، که کاث یکی از شهرهای آن بود، زندگی کرد و علوم مختلف را آموزش دید.

دوران کودکی و نوجوانی و ابتدای جوانی او در آسایش و بی‌دردسر گذشت. متولد شدن و زندگی‌کردن در خانواده‌ای بهره‌مند و برخوردار در این رفاه و آرامش مادی و معنوی اثر داشت. بنابراین، محمد تمام وقتش را برای جست‌وجوکردن و آموختن گذاشت؛ یعنی غرق‌شدن در همان دنیایی که دوستش داشت.

معروف است در سال‌های نخست جوانی که دیوانه‌وار و شیدا به دنبال یادگیری هر چیزی بود، علاقه ویژه‌ای نیز به طبیعت داشت. همین دوران، در خوارزم مردی یونانی زندگی می‌کرد که نمی‌دانیم روزگار چگونه او را به آن سرزمین رسانده بود. اما می‌دانیم که بیرونی کم‌سن‌وسال چپ و راست نزدش می‌رفت و با سؤال‌های ریز و درشت خود کلافه اش می‌کرد! داستان از این قرار است که محمد هر دانه گیاهی، برگی یا گلی یا ریشه و شاخه‌ای را می‌یافت، کنجکاو بود همه‌جوره درباره‌اش بداند. یکی از آن داده‌ها این بود که نام یونانی‌شان چه می‌شود.

ابوریحان بیرونی؛ دانشمندی جامع‌الاطراف و همه چیزدان

در پیامد زندگی بدون گرفتاری و فقر و در نتیجه پشتکار و عشق مستمر، بیرونی به دانشمندی جامع‌الاطراف یا همه‌چیزدان بدل و نامش در تاریخ علم جهان ماندگار شد. او در رشته‌ها و شاخه‌های گوناگون علم و دانش به درجات عالی رسید، هرچند در ستاره‌شناسی، ریاضی، داروشناسی، کانی‌شناسی، جغرافیا، هند پژوهی، صرف و نحو، کلام، پزشکی، روان‌شناسی اجتماعی و فلسفه بیش از همه سرآمد بود.

بیرونی تمام عمر خویش را صرف همین مسیر کرد؛ مسیر دشوار و بی‌انتهای علم و آموزش که پُرجاذبه‌تر، سودمندتر و تماشایی‌تر از آن را در این دنیا نیافته بود. او هر روز و هر شب به خواندن و نوشتن و آزمایش مشغول بود. و فقط دو روز از سال، یکی نوروز و دیگری مهرگان، به خود استراحت می‌داد. در واقع، این دانشمند مسلمان که درباره مذهبش نظر قطعی نمی‌توان نداد، تعلق‌خاطر فراوانی به فرهنگ ایرانی داشت. و در یک کلام ایران‌دوستی بی‌مانند بود.

ماجرای ابوریحان و درهای قصر شاه

فراگیری علم و دانش از سوی این دانشمند ایرانی فقط به دوران تحصیلش در ابتدای جوانی و قبل از آن محدود نمی‌شود. او پس از آنکه نامش حسابی بر سر زبان‌ها افتاد، بسیاری از شاهان زمانه، یعنی نیمه دوم قرن چهارم و اوایل قرن پنجم هجری قمری، خواهان به‌خدمت‌گرفتن او بودند و برای کسب علم بیشتر حمایتش می‌کردند. آخرین و نامدارترین شاهانی که در دربارشان بود، محمود و مسعود و مودود هستند که هر سه از شاهان غزنوی‌اند. بیرونی سه دهه پایانی عمرش را در میانشان بود و منجم دربار آنان به شمار می‌رفت.

روایتی ناراست از دوران محمود غزنوی وجود دارد که در کتاب «چهارمقاله» نظامی عروضی سمرقندی آمده. این داستان با وجود خیالی‌بودنش، چون بازتاب‌دهنده قدرت علمی و جایگاه مهم بیرونی در رشته ستاره‌شناسی است، خواندنی و درخور تأمل به حساب می‌آید:

«سلطان روزی در باغ هزاردخت غزنین […] بر فراز کوشکی که چهار در داشت نشسته بود و برای آنکه دانش ابوریحان را در علم نجوم بسنجد، از او خواست تا وی را خبر دهد که از کدام درِ کوشک بیرون خواهد رفت. ابوریحان پاسخ خود را به فرمان محمود بر کاغذی نوشت و در گوشه‌ای نهاد. آنگاه محمود، برای آنکه پیشگویی بیرون