پاورپوینت کامل آیین مهر و ورزش باستانی ایران ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیین مهر و ورزش باستانی ایران ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیین مهر و ورزش باستانی ایران ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیین مهر و ورزش باستانی ایران ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

زورخانه‌ یکی از مظاهر تجلی فرهنگ پهلوانی ایران است. جایی که ورزشکاران با آداب خاصی به آن وارد می‌شدند، به گود پا می‌گذاردند و در آن میان به زورآزمایی و کشتی می‌پرداختند. قدمت زورخانه‌های کنونی را هفتصد سال و همزمان با دوران زندگی پوریای ولی برآورد کرده‌اند. اما ریشه‌های این ورزش باستانی بسیار دورتر از این تاریخ است.

زورخانه‌ یکی از مظاهر تجلی فرهنگ پهلوانی ایران است. جایی که ورزشکاران با آداب خاصی به آن وارد می‌شدند، به گود پا می‌گذاردند و در آن میان به زورآزمایی و کشتی می‌پرداختند. قدمت زورخانه‌های کنونی را هفتصدسال و همزمان با دوران زندگی پوریای ولی برآورد کرده‌اند. اما ریشه‌های این ورزش باستانی بسیار دورتر از این تاریخ است. زنده‌یاد مهرداد بهار، پدر اسطوره‌شناسی ایران (در جستاری که در سال ۱۳۵۱ در مجله‌ی فرهنگ و زندگی منتشر شد) ریشه‌های این ورزش را در دوران پیش از تاریخ جستجو می‌کرد و معتقد بود که این ورزش از دل اعتقادات و آیین‌های کهن ایرانی برخاسته و در دوران تاریخی رنگ و بوی اخلاقی و عرفانی یافته است.

دوران پیش از تاریخ و ظهور پهلوانان خداگونه

بهار معتقد است که در دوران باستان، پهلوانان نیز همچون پادشاهانی چون جمشید و هوشنگ دارای فر ایزدی بودند و بسیاری از خصوصیات خدایان کهن تمدن هندوایرانی در آن‌ها وجود داشت. به عنوان مثال شخصیت‌های پهلوانی اوستایی و شاهنامه‌ای چون رستم و گرشاسب با خدایی به نام ایندره شباهت‌های زیادی داشتند.

مثلا ایندره و رستم هر دو از پهلوی مادر زاده شدند، در کودکی توانایی‌های شگفتی داشتند، هر دو گرز خود را به ارث برده بودند، بسیار می‌نوشیدند، و هر دوی اینها درشت‌اندام و تنومند و پرخوراک بودند. علاوه‌براین سایر پهلوانان نیز با این ایزد ویژگی‌های مشترکی داشتند؛ به عنوان مثال جنگیدن با اژدها عملی مشترک بین پهلوانان بود و کسانی چون فریدون، اسفندیار، گرشاسب، گشتاسب و در دوران تاریخی اردشیر بابکان مبارزاتی جانانه با اژدها انجام دادند.

این شیوه‌ی تکرار کهن‌الگوی ایزدان در نه تنها در فرهنگ مردمان هندوایرانی بلکه در سایر ملل نیز از دیرباز وجود داشته است. این گفته‌ی بهار که به نظر می‌رسد تحت تاثیر نظریات یونگ درباره‌ی کهن‌الگوها و ناخودآگاه جمعی بوده است، ما را به این ایده سوق می‌دهد که آنچنان جای شگفتی نیست که انسان‌ها همچنان با کهن‌الگوهای جهانی آشناپنداری می‌کنند، مثلا آنچه که از قهرمانان در انیمه‌های امروزی می‌بینیم دارای وجوهی مشترک با قهرمانان فرهنگ باستانی ما هستند.

از سویی دیگر، مردم‌شناسان معتقدند که تکرار کهن‌الگوها در دوره‌ی تاریخی و حتی عصر حاضر همچنان وجود داشته و دارد. به نظرم می‌رسد این طرز نگاه می‌تواند پاسخی بر این سوال باشد که چرا ما همچنان مایلیم از قهرمانانمان بت بسازیم و آن‌ها را دست‌نیافتنی بدانیم. شاید به این خاطر که ما صفاتی خداگونه و ایزدمنشانه به آن‌ها نسبت می‌دهیم تا چنین خصوصیاتی آن‌ها را رویین‌تن کرده و بدل به الگوهایی خلل‌ناپذیر کند.

دوران تاریخی و افزودن جنبه‌های اخلاقی و عارفانه

مهرداد بهار در این جستار پس از دوران باستان و پهلوانانی که صرفا نمایانگر ویژگی‌های روشن و تاریک ایزدی بودند، به سراغ پهلوانان دوران تاریخی می‌رود و این دوره را آغازگر ورود جنبه‌های اخلاقی و عارفانه به این شخصیت‌های خارق‌العاده می‌داند. این همان عاملی اصلی است که رفتار و کردار پهلوانان دوره‌ی تاریخی را با پهلوانان دوره‌ی اساطیری متفاوت می‌کند زیراکه پهلوانان دوره‌ی اساطیری فاقد جنبه‌های اخلاقی و عارفانه‌اند و جنبه‌های تاریک و چه بسا دهشتناکی را در وجود خود حمل می‌کردند.

بهار می‌گوید علت این تغییر را باید در تحول اساطیر و اعتقادات ایرانیان کاوید. اقوام هندوایرانی زمانی که در کنار هم می‌زیستند، به دو دسته ایزد باور داشتند؛ اسوره‌ها و دیوه‌ها. اما زمانی که این اقوام از هم جدا شدند، هر کدام به یکی از این خدایان تکیه کردند. ایرانیان به سمت اسوره‌ها متمایل شدند و هندیان به سوی دیوه‌ها. ایزد ایندره چون از تبار دیوه‌ها بود، نزد ایرانیان تغییر ماهیت یافت (به دیو بدل گشت) و جنبه‌های پهلوانی و اساطیری او به خدای تازه‌ای به نام ایزدمهر منتقل شد.

درواقع این الگوهای دینی، عرفانی، شهریاری و پهلوانی بودند که به ایزدمهر خدای نوآراسته‌ی ایرانیان هستی بخشیدند. در ادامه مهر چنان پرورش یافت که بر تاریخ و فرهنگ ایرانی تاثیر عمیقی بر جای گذاشت. به تدریج همراه با تغییرات اجتماعی، مشخصات این ایزد هم متحول شد و مهرپرستان درباره‌ی او داستان‌سرایی‌ها کردند و افسانه‌های زیادی را به او نسبت دادند.

یکی اینکه مهر از سنگ زاییده شد و در آن موقع برهنه بود و در دست راستش دشنه‌ای داشت. او به محض زاده شدن خواست که قدرتش را بسنجد و برای این‌کار با ایزد خورشید زورآزمایی کرد. خورشید در این رقابت باخت و بر زمین افتاد. اما مهر دست راستش را به سویش دراز و او را از روی زمین بلند کرد. دو ایزد با هم دست دادند و مهر تاجی بر بر سر خورشید گذاشت. آن دو پیمان بستند که یار وفادار هم باقی بمانند.

افسانه‌ی دیگر مربوط می‌شود به نبرد مهر و گاو. مهر گاو را در چراگاهی دید و خواست سوارش شود. شاخ‌های او را با دست گرفت و پشت او پرید. اما گاو او را