پاورپوینت کامل مؤیدالدین محمد مقدادی ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مؤیدالدین محمد مقدادی ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مؤیدالدین محمد مقدادی ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مؤیدالدین محمد مقدادی ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

۱
تبار۲
وزارت۳
تردید در وزارت او۴
بازسازی آستان کاظمین(ع)۵
ویژگی‌ها۶
درگذشت۷
پانوشت۸
منابع

مؤیدالدین محمد مقدادی، به مدت ۲۳ سال وزیر سه خلیفه عباسی، از ناصرالدین لله تا مستنصر بالله بوده است. وی، شیعه، اصل او از قم و از نوادگان مقداد، یار ویژه امام علی(ع) است. برخی در وزارت او برای دستگاه عباسی، تردید کرده و برخی، شواهدی بر این وزارت ذکر کرده‌اند. از اقدامات او بازسازی آستان کاظمین(ع) و خدمات عمرانی، فرهنگی و اجتماعی به شیعیان، به ویژه شیعیان کاظمین بوده است.

او را فردی کاردان، مدبّر، نیکوکار و مؤثر در گسترش مذهب تشیع دانسته‌اند. مؤیدالدین، در سال ۶۲۹ق. توسط مستنصر بالله، خلیفه عباسی، برکنار و زندانی شده و پس از بیماری، در خانه دخترش درگذشته و در جوار آستان کاظمین(ع) دفن شد.

تبار

مؤیدالدین محمد مقدادی، فرزند عبدالکریم،‌[۱] اصل او از قم[۲] و به بغدادى و قمى نیز شهرت داشت.[۳] نسب وی، به «مقداد بن اَسوَد کندى»[۴] صحابى حضرت محمد(ص)[۴] و یار ویژه امام علی(ع) می‌رسید.[۵] مقداد از پیش‌گامان در اسلام و در زمره مهاجران به حبشه بوده و در غزوه‌هاى صدر اسلام، مانند بدر، اُحُد و خندق حضور داشت. او را از تیراندازان ماهر در میان یاران حضرت محمد(ص) معرفى کرده‌اند. وی، مردى بلندبالا، گندم‌گون و با موهایى پرپشت بوده، محاسن خود را با حنا خضاب مى‌کرد و چهره‌ای گیرا، چشمانی بزرگ و ابروهایی پیوسته داشت.[۴] پیامبر(ص) مقداد را یکی از چهار نفری دانست که خدا به او فرمان داده آن‌ها را دوست بدارد و خدا نیز آن‌ها را دوست دارد.[یادداشت ۱][۵] مقداد در سال ۳۳ق، در ۷۰ سالگى در «جرف»، منطقه‌اى در یک فرسخى مدینه درگذشت. جنازه‌اش بر روى دست مسلمانان از جرف به مدینه انتقال داده شد و در آن جا دفن گردید.[۶]

وزارت

مؤیدالدین محمد مقدادی، درآغاز در اصفهان خدمت دیوان می‌کرد، برای انجام رسالتی عازم بغداد شد و در این شهر در تشکیلات اداری نفوذ کرده و به سمت نیابت وزارت دست یافت.[۳] پس از درگذشت ابوعبدالله محمد بن على، وزیر ناصرالدین خلیفه عباسی، در سال ۵۹۰ق. مؤیدالدین محمد مقدادی که نائب وزیر بود، به وزارت رسید.[۷] ناصرالدین، سى‌وپنجمین خلیفه عباسى، در سال ۶۲۲ق. درگذشت و فرزندش الظاهر بالله محمد، به خلافت رسید. وی بر پایه وصیت پدر و لیاقت‌های مؤیدالدین، او را در سمت وزارت ابقا کرد. این خلیفه، پس از یک سال خلافت، در ۶۲۳ق. درگذشته و فرزندش «ابوجعفر منصور مستنصربالله» خلافت حکومت عباسی را به دست آورد. مؤیدالدین همچنان در سمت خود باقى ماند. وی در تشکیلات عباسیان نفوذ به دست آورده، علویان و شیعیان را تحت حمایت خود قرار داد. او، ضیافت‌خانه‌هاى بسیارى در عراق پایه‌گذار کرده و در اعیاد، عطایاى فراوان به عالمان، مشایخ، امامان مساجد و واعظان می‌داد و نسبت به نیازمندان بسیار سخاوتمند بود.[۷] ذهبى از این وزیر شیعى، به عنوان«نائب الوزاره الامامیه» یاد کرده است.[۸] وی ۲۳ سال در این سمت باقی بود.[۳]

تردید در وزارت او

برخی در وزارت مؤیدالدین محمد مقدادی، در دستگاه عباسیان تردید کرده‌اند. به باور آن‌ها، وزارت فردی شیعی مانند مؤیدالدین با ارادت زیاد او به اهل بیت(ع) و دشمنی‌اش با مخالفان، در خلافت عباسی و پذیرفتن وزارت او از سوی سه خلیفه عباسی دور از ذهن است. برخی دیگر، وزارت او را تأیید کرده و نمونه‌هایی از وزیران شیعه در دستگاه عباسیان ذکر کرده‌اند که به دوره امامان(ع) بازمی‌گردد؛ مانند «ابوسلمه خلال کوفى همدانى» که از دعات شیعه بود و توسط «ابوالعباس سفاح» نخستین خلیفه عباسى، به وزارت منصوب شد؛ «ابوعبدالله یعقوب بن داود» توسط مهدى عباسى؛ «على بن یقطین» و «جعفر بن اشعث خزائى» که شیعه و از اصحاب امام کاظم(ع) بودند توسط هارون الرشید؛ «فضل بن سهل» توسط مأمون؛ ابوالفضل جعفر بن محمود اسکافى» توسط معتز عباسى؛ «ابوشجاع ظهیرالدین محمد بن حسین همدانى» توسط مقتدى عباسى؛ «ابوالمعالى هیثم الدین بن محمد بن مطلّب» توسط مستظهر عباسى. در همه این موارد، پس از آشکار شدن گرایش‌های شیعی وزیران، شهید یا زندانی یا برکنار شده‌اند.[۹]

برخی، برای تأیید وزارت او، به میل ناصرالدین لله خلیفه عباسی، به مذهب شیعه استناد کرده‌اند. به باور آن‌ها، به دلیل میل او به تشیع بود که وقتی او از ابن‌ جوزى سنى مذهب درباره برترین مردم پس از حضرت محمد(ص) پرسش کرد، ابن جوزی جرأت به تصریح بر اعتقاد خود نکرده و برترین فرد را کسى دانست که دختر پیامبر(ص) در خانه‌ او است.[۱۰] ناصرالدین لله، بناهایى بر مزار امامان مدفون در بقیع ساخته و در سال ۵۷۰ق. بنایى براى مرقد حمزه در اُحُد بنا کرد. او در سال ۶۰۶ق. در سامراء میان صفه و سرداب، شبّاکى ارزشمند بنا کرده و در عتبات عراق، به‌ویژه مراکز شیعه‌نشین آن، اقدامات عمرانى، آموزشى و فرهنگى انجام داده است.[۱۱] برخی نیز، این احتمال را داده‌اند که اظهار میل ناصرالدین لله به تشیع، برای به دست آوردن حمایت شیعیان و تجدید حیات قدرت از دست رفته خلافت بوده است.[۱۰]

بازسازی آستان کاظمین(ع)

کاظمین، در دوره خلافت ناصر عباسی و وزارت مؤیدالدین محمد مقدادی، در مسیر توسعه و بازسازی قرار گرفت. از نخستین کارهای مؤیدالدین بازسازی مشهد کاظمین(ع) بود. نظارت مؤیدالدین مقدادى را در سرعت کار و جلوه‌های هنری آن تأثیرگزار دانسته‌اند. در نخستین گام، صندوق چوبى زراندود شده‌اى بر مرقدهای امام کاظم(ع) و امام جواد(ع) گذاشته و رواق و تالار از نو بنا شده و این دو سازه به همراه صحن تزئین گردید. دیوارى که اطراف مشهد کاظمین(ع) براى حفظ آن از دست غارتگران و جلوگیرى از طغیان رود دجله ساخته شده بود، کافى نبوده و استحکام زیادی نداشت؛ از این رو، با نظارت مؤیدالدین مقدادى دیوارى براى محله کاظمیه بنا شد.[۱۲] برخی، ساخت دیوار را در سال ۶۱۴ق. پس از این که در بغداد، رود دجله طغیان کرد و خساراتى به مشهد کاظمین وارد ساخت، دانسته‌اند. در این سال، مؤیدالدوله به بازسازی بناهاى حرم پرداخته و دیوار جدیدى در اطراف مشهد کاظمین(ع) ساخت.[۱۳] مؤیدالدین پیش از بازسازى حرم، به بیرون شهر رفت تا بتواند از طریق بستن سد، جلوى هجوم آب را بگیرد، اما با گسترش سیل این سدها شکست و دو قسمت شرقى و غربى بغداد به زیر آب رفت. او پس از آرام شدن جریان آب رودخانه دجله، این تلاش‌هاى عمرانى را آغاز کرد.[۱۴] وی در اطراف حرم بیمارستان، مکتب‌‌خانه و دارالقرآن برای یتیم‌های علویان،[۱۵] اتاق‌هایى ویژه نگه‌دارى افراد یتیم، به‌ویژه یتیمان علوى بنا کرد.[۱۴] یتیم‌خانه‌ در جوار صحن پایه‌گذاری شده و خانه‌هایى که برای اطعام نیازمندان بود، در ماه رمضان سفره‌هاى افطارى در آن‌ها گسترده شده و به