پاورپوینت کامل قبیله بنی‌عامر بن صعصعه ۸۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قبیله بنی‌عامر بن صعصعه ۸۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قبیله بنی‌عامر بن صعصعه ۸۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قبیله بنی‌عامر بن صعصعه ۸۰ اسلاید در PowerPoint :

۱
نسب۲
متحدان بنی‌عامر۳
موقعیت جغرافیایی۴
جنگ‌های دوران جاهلی۴.۱
گروه اول۴.۲
گروه دوم۴.۳
گروه سوم۵
آداب و باورهای بنی‌عامر۵.۱
ورود محرم از در پشتی یا بام۵.۲
حرمت خوردن برخی مواد غذایی۶
بنی‌عامر و اسلام۶.۱
یاری پیامبر در مقابل بیحره۶.۲
ایمان به پیامبر قبل از هجرت۶.۳
حمایت از مبلغان پیامبر۶.۴
عنادورزی برخی از عامریان با پیامبر۶.۵
سریه در مناطق بنی‌عامر۶.۶
همراهی با پیامبر در جنگ حنین۶.۷
ارسال هیئت‌ برای اعلام اسلام۶.۸
توطئه قتل پیامبر۶.۹
نفرین عامر توسط پیامبر۷
شخصیت‌های بنی‌عامر۷.۱
زینب بنت خزیمه۷.۲
میمونه بنت حارث۷.۳
کلابیه، شاعه و ضباعه۷.۴
ام البنین، ام سعید و صفیه۷.۵
ام الفضل و لیلی الاخیلیه۷.۶
عامر بن مالک۷.۷
قره بن هبیره۷.۸
عامر بن طفیل۷.۹
لبید بن ربیعه و عبدالله بن شخیر۷.۱۰
علقمه بن علاثه۷.۱۱
ضحاک بن سفیان۷.۱۲
نابغه جعدی۷.۱۳
وهب بن عبدالله۷.۱۴
لیلی و مجنون۸
شورش و ارتداد پس از پیامبر۸.۱
کارگزاران و حکمرانان منصوب خلفا۹
پیوند به بیرون۱۰
پانویس۱۱
منابع

بنی‌عامر بن صعصعه از قبایل بزرگ عدنانی نجد است.

بنی‌عامر از قبایل بزرگ و مهم جزیره العرب است، که به‌جهت جمعیت زیاد، مناطق سکونت آنها دارای گستردگی و پراکندگی زیادی بود. آنها دارای سخنوران و شاعرانی بنام بودند.

بنی‌عامر قبل از اسلام و در دوران جاهلیت به‌جهت گستردگی محل سکونت و حضور در نقاط گوناگون در نبردهای زیادی شرکت کردند و از قبایل قدرتمند عربستان محسوب می‌شدند.

با بعثت پیامبر(ص) و دعوت به اسلام بنی‌عامر نیز واکنش‌های مختلفی داشتند، عده‌ای از آنان ایمان آورده و با پیامبر همراهی کردند و از مبلغانی که برای دعوت به اسلام تبلیغ می‌کردند حمایت کردند. اما در مقابل عده‌ای از آنها نسبت به پیامبر(ص) و مسلمانان عنادورزی کردند و توطئه قتل پیامبر(ص) را برنامه‌ریزی کردند که به نتیجه نرسیدند.

از افراد و شخصیت‌های مهم قبیله بنی‌عامر برخی از همسران پیامبر(ص) را می‌توان نام برد، همچنین حضرت ام‌البینین(س) همسر امام علی(ع) و مادر حضرت اباالفضل(ع) از عامریان هستند.

نسب

بنی‌عامر از قبایل بزرگ و مهم شبه جزیره و از فرزندان عامر بن صعصعه بن معاویه بن بکر بن هوازن، از قبایل عدنانی بودند که از شاخه قیس بن عیلان منشعب شدند.[۱] منسوبان به آن‌ها را عامری گویند.[۲]

ریاست در قبایل قیس بن عیلان پس از تیره‌های عَدوان، بنی‌فَزاره و عَبْس، در اختیار بنی‌عامر بود.[۳] مُرّه، غالب و ربیعه از دیگر فرزندان صعصعه بودند که در عرض بنی‌عامر، ریشه قبایل و بطونی مهم شدند.[۴]

از عامر بن صعصعه که در جد نهم خود، عیلان، به جد هفدهم پیامبر(ص) می‌رسد، چهار پسر به نام هلال، ربیعه، نُمَیر و سُواءه باقی ماند که از آن‌ها تیره‌هایی چون بنی‌کِلاب بن ربیعه، بنی‌نُمَیر بن عامر، بنی‌جعفر بن کلاب، بنی‌سواءه بن عامر، بنی‌قُشیر بن کعب، و بنی‌هلال بن عامر شکل گرفتند.

در مجموعه‌های منتسب به بنی‌عامر، بیشترین جمعیت از آنِ ربیعه بن عامر است.[۵]

متحدان بنی‌عامر

از یهودیان بنی‌نضیر،[۶] بنی‌قریظه[۷] و همچنین قبایل و تیره‌های بنی‌غنی بن اعصر،[۸] بُجیله،[۹] ثقیف[۱۰] و اِیاد[۱۱] به عنوان متحدان بنی‌عامر یاد شده است.

آنان سخنوران و شاعرانی بنام داشتند که از آن‌ها خطابه‌ها و اشعاری ماندگار بر جای مانده است.[۱۲]

موقعیت جغرافیایی

گستردگی و پراکندگی بنی‌عامر، تعیین دقیق مناطق مسکونی آن‌ها را دشوار می‌سازد؛ ولی می‌توان عمده حضور آن‌ها را در جنوب نجد و میان سکونت‌گاه‌های قبایل هوازن، سُلیم و ثقیف دانست.

«یَمامه»، «تُربه» نزدیک مکه، «حَرّه بنی‌هلال» در شرق طائف، «حِمَی ضریّه» در پیرامون مدینه در جهات مدینه، فدک و عوالی، از دیگر مناطق مسکونی آن‌ها بوده است.[۱۳]

نیز از ذویقن، شرَف، شُریف و بئر معونه همگی در نجد و پیرامون آن، و خرّاء در غرب یمامه به عنوان برخی از مهم‌ترین آب‌های بنی‌عامر نام برده شده است.[۱۴]

از کوه‌های آن‌ها نیز می‌توان از «نبکاء» در نجد، «اَخرجان»، «جَبَلّه» و «جشر» در ضریه یاد کرد.[۱۵] «قرماء» از حواشی یمامه، «اُضاح» در یمامه، «اُسن» چسبیده به یمن، «تربه» نزدیک مکه و «جلذان» در شرق طائف از وادی‌های بنی‌عامر، «ملهم» و «قران» در نجد، و «اُکمه» و «صداره» در یمامه از روستاهای بنی‌عامر بوده‌اند.[۱۶]

اینان زمانی در طائف، در ۱۲ فرسخی (۷۰ کیلومتری) مکه[۱۷] سکنا داشتند. آورده‌اند که آن‌گاه که بنی‌عامر به سبب جمعیت انبوه خود توانستند بر عدوانی‌های هوازنی ساکن در طائف چیره شوند و آن‌ها را از طائف بیرون رانند، این شهر را مسکن تابستانی خود، کنار نجد به‌عنوان مسکن زمستانی، قرار دادند.

سپس پذیرفتند در برابر نیمی از محصولات کشاورزی سالانه طائف، شهر را به ثقیف واگذارند. بدین ترتیب، طائف را از دست دادند و از لشکرکشی بر ثقیف نیز چیزی عایدشان نشد.[۱۸]

جنگ‌های دوران جاهلی

درگیری‌ها و نبردهای فراوان و مهم بنی‌عامر تا پیش از ظهور اسلام را که خود بیانگر گستردگی و قدرت آن‌ها است، می‌توان در سه گروه اصلی نبرد با کانون‌های قدرت در شمال، جنوب و همچنین نبردهای داخلی دسته‌بندی کرد؛

گروه اول

گروه اول که شامل نبردهای بنی‌عامر با بنی‌تمیم، غَطَفان و همچنین نُعمان بن منذر حاکم حیره است، عبارتند از: «یوم شعب جَبَله» (۵۷ سال پیش از اسلام)،[۱۹] «یوم ذی نَجَب» (یک سال پس از شعب جَبَله)،[۲۰] «لیله الوَتِدَه»[۲۱] و «یوم المروت»[۲۲]

به عنوان چهار نبرد با بنی‌تمیم، «یوم منعج» در حمایت از بنی‌غنی ابن اعصر قاتلان شاس بن زهیر عَبْسی،[۲۳] «یوم قَرَن»،[۲۴] «یوم ساحوق»،[۲۵] «یوم النباه/النباءه»،[۲۶]

و رویارویی با غطفان و «یوم السُلان» که پس از تجاوز بنی‌عامر به کالای تجاری نعمان بن منذر رخ داد[۲۷] و ابوعبیده از آن با عنوان «یوم القرنتین» یاد کرده است.[۲۸]

گروه دوم

در گروه دوم می‌توان از این جنگ‌ها یاد کرد: «یوم خزاز»؛ بطون ربیعه بن عامر بن صعصعه و مُضر در انتخاب حاکمی از میان خود اختلاف کردند. پس تصمیم گرفتند که حاکمی از یمن از فرزندان شراحیل بن حارث آکل المرار را انتخاب کنند. ولی هریک از ایشان یکی از فرزندان مرار را برگزید و پس از مدتی حاکمان خود را کشتند.[۲۹]

پس از مرگ این حاکمان، یمنی‌ها به خون‌خواهی آن‌ها سپاهی به سوی مضریان و بنی‌عامر به‌راه‌ انداختند. این سپاه با تحمل خسارات سنگین به یمن بازگشت.[۳۰] برخی منابع «یوم خزاز» را با شرحی دیگر آورده‌اند.[۳۱]

نبرد دیگر «یوم سفوان» میان تیره‌های عامری بنی‌جعده و بنی‌قشیر با لخمیان یمن بود.[۳۲] نیز «جنگ فجار» در رویارویی با قریش و بنی‌کنانه روی داد.[۳۳]

نبردی نیز با سپاه یمنی اعزامی از سوی ابرهه به فرماندهی بشر بن حصن رهبر بنی‌سعد و ابوجابر رهبر کنده در منطقه «تربه» صورت گرفت. این نبرد در ۵۴۷م. یعنی ۱۶ سال پیش از اعزام سپاه ابرهه برای ویرانی کعبه روی داد. عامریان در این نبرد دچار شکست سنگینی شدند. البته برخی گمان دارند که این نبرد مربوط به سپاه فیل است.[۳۴]

گروه سوم

در گروه سوم نیز از «یوم الفتاه»[۳۵] روز غلبه بنی‌عامر بر بنی‌خالد بن جعفر بن کلاب، «یوم هرامیث»[۳۶] و «یوم حرابیب»[۳۷] هر دو میان بنی‌ضباب و بنی‌جعفر بن کلاب، و «یوم فیف الریح»[۳۸] روز غلبه بنی‌عامر بر بنی‌حارث بن کعب یاد شده است.

آداب و باورهای بنی‌عامر

بنی‌عامر نیز مانند بسیاری از قبایل شبه جزیره بت‌پرست بودند. اینان متولی نگهداری بتی به نام «ذواللبا» بوده،[۳۹] همسان قریش، کنانه، خزاعه و ثقیف بر اثر تعصب و اهتمام فراوان به مناسک حج، به حُمْس اشتهار داشتند.[۴۰] این قبایل دارای عاداتی ویژه چون ترک وقوف در عرفات بودند و نیز برای دیگران احکامی خاص چون حرمت خوردن غذایی که از بیرون حرم به درون آورند یا وجوب طواف در لباس تهیه شده در حرم، جعل کرده بودند.[۴۱]

ورود محرم از در پشتی یا بام

حمسی‌ها همچنین باور داشتند که فرد مُحرِم حق ندارد از درِ خانه وارد آن شود، بلکه باید از پشت خیمه یا بالای سقف وارد خانه شود. خداوند با نزول آیه ۱۸۹ سوره بقره همراه رد این سنت جاهلی، از همه مسلمانان می‌خواهد که ضمن رعایت تقوا برخلاف سنت گذشتگان از درِ خانه وارد شوند:[۴۲] وَ لَیْسَ الْبِرُّ بِاَنْ تَاْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ ظُهُورِها وَ لکِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقی وَ اْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ اَبْوابِها وَ اتَّقُوا اللهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ.

حرمت خوردن برخی مواد غذایی

از دیگر باورهای بنی‌عامر و قبایلی چون ثقیف و خزاعه، حرمت خوردن بخشی از محصولات زراعت خود و گوشت برخی از حیوانات بود، مانند بَحیره (ناقه‌ای که پس از پنجمین زایمان گوشش را می‌شکافتند و رهایش می‌کردند[۴۳] ) یا سائبه (شتری‌که با نذر آن را رها می‌کردند یا چون ۱۰ بچه ماده زاییده بود، آن را رها می‌نمودند و دیگر نه بر آن سوار می‌شدند و نه از شیر آن می‌خوردند[۴۴] ) یا وَصیله (گوسفندی که هفت بار فرزند می‌آورد یا دوقلو می‌زاید) و یا حام (حیوان نری که با تلقیح ۱۰ فرزند می‌آورد و از آن پس بر پشت آن بار نمی‌نهادند).[۴۵] خداوند با نزول آیه ۱۶۸ سوره بقره با رد این‌گونه باورها، مردم را به استفاده صحیح و حلال از نعمت‌های خود سفارش می‌کند:[۴۶] یا اَیُّهَا النَّاسُ کُلُوا مِمَّا فِی الْاَرْضِ حَلالاً طَیِّباً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ اِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ.

بنی‌عامر و اسلام

با بعثت پیامبر(ص) بنی‌عامر نیز مانند بسیاری از قبایل حجاز و شبه جزیره عربستان، واکنش‌های متفاوت نشان دادند. برخی از آنان اسلام آوردند و گروهی عناد ورزیده، به‌توهین و آزار پیامبر و مسلمانان پرداختند. بسیاری نیز بی‌طرفی برگزیدند و در انتظار روشن شدن ارتباط پیامبر و قریش ماندند.

باتوجه به گستردگی قبیله بنی‌عامر و حضور آن‌ها در نقاط گوناگون، می‌توان گونه واکنش آن‌ها به ظهور اسلام را با توجه به شرایط زیست‌محیطی و منطقه سکونت آن‌ها بررسی کرد؛

یاری پیامبر در مقابل بیحره

پیامبر(ص) پس از اعلام آشکار دعوت به اسلام، از موسم حج و حضور قبایل گوناگون در مکه بهره می‌جست و به تبیین و تبلیغ دین خود می‌پرداخت. بنی‌عامر نیز از این دعوت پیامبر بی‌نصیب نماندند. در یکی از این موارد، پیامبر با حضور میان تیره بنی‌کعب بن ربیعه، اصول و باورهای اسلامی را به آگاهی آن‌ها رساند.

این دعوت که نخست با اقبال بنی‌عامر روبه‌رو شده بود، پس از حضور بَیْحره بن فراس از بنی‌قُشیر و توهین وی به پیامبر(ص) بی‌نتیجه ماند.[۴۷]

برخی منابع با پرداخت جزئی‌تر به این واقعه، آورده‌اند که پس از بی‌ادبی بیحره/بحیره به پیامبر(ص) زنی مسلمان از بنی‌عامر به نام ضباعه دختر عامر بن قرط، بنی‌عامر را به حمایت از پیامبر فرا‌خواند. پس سه تن از جوانان عامری به نام غطیف و غطفان بن سهل و عروه/عذره بن عبدالله بن سلمه به رویارویی با بیحره برخاستند.

در آن سو، دو تن از مردان تیره بنی‌قشیر و بنی‌عقیل در حمایت از بیحره با اینان درگیر شدند که به شهادت یاوران پیامبر انجامید. پیامبر(ص) در این زمینه فرمود: «اللهم بارک علی هؤلاء و العن هؤلاء»[۴۸]

ایمان به پیامبر قبل از هجرت

همچنین آورده‌اند که این تیره عامری در بازگشت به سرزمین خود اخبار موسم حج و حضور پیامبر(ص) را برای پیرمردی از مردم خود گزارش کردند. پیرمرد با شنیدن این سخنان، همراه گواهی بر حقانیت پیامبر به نکوهش کسانی پرداخت که به او بی‌حرمتی کرده بودند.[۴۹]

این گزارش‌ها تاییدگر اسلام آوردن برخی از بنی‌عامر تا پیش از هجرت پیامبر(ص) به مدینه است؛ تاریخ‌نگاران از حضور چندباره مردان و بزرگانی از بنی‌عامر نزد پیامبر و پرسش از دعوت او وحتی درخواست معجزه[۵۰] گزارش داده‌اند.

آورده‌اند که یکی از بزرگان بنی‌عامر نزد پیامبر آمد و از او درباره ماهیت و حقیقت دینش در مقایسه با دین‌های ابراهیم، عیسی و موسی: پرسید و با شنیدن پاسخ‌های پیامبر، اسلام آورد.&#۹۱