پاورپوینت کامل قبیله بنی‌ضمره ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قبیله بنی‌ضمره ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قبیله بنی‌ضمره ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قبیله بنی‌ضمره ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

۱
نسب۲
مناطق سکونت۳
ثروت و جمعیت فراوان۴
جنگ‌ها۵
شخصیت‌های برجسته دوران جاهلیت۶
دوران رسول خدا۶.۱
هم‌پیمانی با پیامبر در ابواء۶.۲
پیمان با پیامبر در غزوه ذوالعشیره۶.۳
عدم پایبندی به پیمان۶.۴
برخورد مقتدرانه پیامبر۶.۵
همکاری با پیامبر۷
نقش بنی‌ضمره در شأن نزول برخی آیات۸
سکونت در مدینه و مصر۹
شخصیت‌های برجسته دوره اسلامی۱۰
پانویس۱۱
منابع

بنی‌ضَمْره از قبایل عدنانی هم‌پیمان پیامبر(ص) است.
بنی‌ضمره در مناطق وسیعی میان بندر یَنْبُع در غرب یثرب تا جُحْفه در میانه راه مکه سکونت داشتند، و به دلیل قرار گرفتن در مسیر تجارت مکه به شام دارای تجارت و ثروت زیادی بودند.

بعد از حضور پیامبر اسلام(ص) در مدینه آنها از نخستین قبایلی بودند که با پیامبر پیمان بستند، اما با توجه به گزارش‌ها و شواهد تاریخی بعد از ناکامی مسلمانان در نبرد احد و با توجه به وقایع بئر معونه و رجیع آنها به پیمان خود پایبند نشدند و پیامبر را همراهی نکردند. اما از سال هشتم ق. که اسلام رو به گسترش بود با پیامبر همراه شدند و حضرت را در فتح مکه، غزوه حنین و غزوه تبوک یاری کردند.

نسب

بنی‌ضمره فرزندان بکر بن عبد مناه از تیره‌های قبیله کِنانه هستند که منسوبان به آن را ضَمْری گویند.[۱] سه قبیله بنودِیل، بنی‌لیث و عُریج از قبایل هم‌عرض و بنی‌غِفار از زیرشاخه‏‌های بنی‌ضمره‌‏اند.[۲] قبیله‌ای دیگر نیز با نام بنی‌ضمره وجود دارد که از شاخه‏‌های قُشیر بن کعب از زیرمجموعه‌های قبیله هوازن است.[۳]

مناطق سکونت

سرزمین بنی‌ضمره در جنوب غربی یثرب (مدینه) جای داشته و مشهورترین مکان سکونت آنان ودّان بوده که بر راه مکه قرار داشته است.[۴]

آن‌ها به صورت مجموعه‌‏های پراکنده در منطقه‌ای گسترده میان بندر یَنْبُع در غرب یثرب تا جُحْفه در میانه راه مکه و در مناطقی چون مَرُّود،[۵] بَزْواء،[۶] هَدَّه،[۷] اُثَیْل،[۸] ودّان،[۹] مِرْجَم،[۱۰] یَنْبُع،[۱۱] اَبْواء[۱۲] و بدر[۱۳] مستقر بودند؛

کوه نِصع در پایین حجاز و ثافل اکبر (جبل صبح) و ثافل اصغر (جبل بنی‌ایوب)[۱۴] از کوه‌های تهامه[۱۵] و وادی جُمیش[۱۶] و دوْم[۱۷] و آب‌های شُبیکه، [۱۸] بَرود[۱۹] و کُلَیّه[۲۰] را نیز به بنی‌ضمره نسبت داده‌‏اند.

خرّار نیز آبی برای بنی‌زُهیر و بنی‌بدر از تیره‌‏های فرعی بنی‌ضمره[۲۱] بوده و بُغَیبغه، غَیقَه و اَذناب الصفراء از آب‌های مشترک بنی‌غفار و بنی‌ضمره شمرده شده‌‏اند.[۲۲]

آن‌ها برای ییلاق به جایی به نام رُکبه و برای قشلاق به ذات نُکیف، از سرزمین‌های یلملم نزدیک‌ مکه[۲۳] در تهامه می‏‌رفتند.[۲۴]

ثروت و جمعیت فراوان

سکونت بنی‌ضمره در مسیر تجارت مکه به شام، فرصت تجارت را برایشان مهیا ساخته بود. آن‌ها را دارای ثروت فراوان و جمعیت بسیار خوانده‌‌اند.[۲۵]

جنگ‌ها

بنی‌ضمره در دوران جاهلی در نبرد فِجار که حدود ۲۶ سال پیش از بعثت رخ داد، همراه قریش با قبیله قیس عیلان جنگیدند.[۲۶] برّاض بن قیس ضمری با قتل عروه الرحال بن عتبه، از بنی‌کِلاب،[۲۷] آتش نبردهای مشهور به فجار را برافروخت و ضرب‏‌المثل «فَتَکَهُ البرّاض: برّاض او را غافلگیرانه کشت» از آن هنگام رایج شد.[۲۸]

معبد بن صخر ضمری، پرچم‌دار ضمریان در نبرد عُکاظ از نبردهای فجار بود.[۲۹] نبرد دیگر او با بنومحارب بن فِهر، به انگیزه آب دادن به شتران درگرفت.[۳۰]

بنی‌ضمره گاه در برابر قریش و برخی از قبایل هم‌عرض خود، چون بنودیل و بنی‌لیث، وارد نبرد شدند.[۳۱] بنی‌ضمره با برخی از دیگر قبایل کنانی چون بنی‌اشجع، هم‌پیمان بودند.[۳۲]

شخصیت‌های برجسته دوران جاهلیت

از شخصیت‌های بنی‌ضمره در دوران جاهلیت می‌توان به مالک بن صَخر بن حَرّیم از رؤسای این قبیله[۳۳] و مخشی بن عمرو رهبر آن اشاره کرد.[۳۴]

دوران رسول خدا

‌از بعثت رسول خدا(ص) تا هجرت او به مدینه، گزارشی از بنی‌ضمره در رویدادهای مربوط به پیامبر در دست نیست. می‌توان دوری سکونت‌گاه‌های بنی‌ضمره از مکه را از عوامل این امر دانست؛

برخی مفسران آیه ۱۰۰ سوره نساء: و مَن یَخرُج مِن بَیتِهِ مُهاجِرًا اِلَی اللهِ ورَسولِهِ ثُمَّ یُدرِکهُ المَوتُ را درباره یکی از مسلمانان بنی‌ضمره دانسته‌‏اند که پس از پذیرش اسلام، قصد هجرت به مدینه را داشت، اما به محض بیرون آمدن از مکه، بر اثر بیماری درگذشت.[۳۵] شان نزول‌هایی دیگر نیز برای این آیه وجود دارد.[۳۶]

هم‌پیمانی با پیامبر در ابواء

پس از حضور رسول خدا(ص) در مدینه، بنی‌ضمره از نخستین قبایلی بودند که با او پیمان بستند. آن‌ها در غزوه ودّان، نخستین غزوه پیامبر(ص) که در ماه صفر سال دوم ق. برای تصرف کاروان تجارت قریش در ابواء صورت پذیرفت، با او پیمان عدم تعرض بستند.[۳۷]

برپایه گزارش‌های دیگر، رسول خدا(ص) از ابتدا به‌منظور برخورد با بنی‌ضمره و تصرف کاروان تجاری قریش[۳۸] از مدینه بیرون شد. اما این گزارش با توجه به عدم تحرک ضمریان بر ضد رسول خدا(ص) پذیرفتنی نیست؛ براساس پیمانی که رسول خدا(ص) با ضمریان بست، آن‌ها نباید در برابر وی با دشمنان اسلام همکاری می‌کردند.

ابن سعد و برخی دیگر، متن مکتوب این پیمان‌نامه را ثبت کرده‌‏اند که دارای بندهایی از جمله تعهد دو طرف به یاری یکدیگر است.[۳۹]

پیمان با پیامبر در غزوه ذوالعشیره

بنی‌ضمره در رویداد غزوه ذوالعشیره (۲ق.) هنگامی که رسول خدا به منطقه مسکونی آن‌ها در ابواء رسید، همراه هم‌پیمان مدلجی خود، پیمانی دیگر را با او منعقد کردند.[۴۰] به احتمال، برخی از طوایف فرعی بنی‌ضمره که پیش از این به پیمان ابواء نپیوسته بودند، در این فرصت توانستند همراه بنی‌مُدلِج خود را هم‌پیمان رسول خدا(ص) سازند.

یعقوبی برخلاف دیگران، بدون یاد کردن از پیمان رسول خدا(ص) با ضمریان در غزوه ابواء، گزارش پیمان پیامبر با بنی‌ضمره را در غزوه ذوالعشیره آورده است.[۴۱]

پیامبر(ص) بر پایه روابط خود با بنی‌ضمره، چارپایانی را که در حمله سع