پاورپوینت کامل فتاوای مراجع درباره وقوف در عرفات ۶۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فتاوای مراجع درباره وقوف در عرفات ۶۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فتاوای مراجع درباره وقوف در عرفات ۶۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل فتاوای مراجع درباره وقوف در عرفات ۶۸ اسلاید در PowerPoint :

۱
واجب بودن وقوف به عرفات۲
منظور از وقوف چیست؟۳
بی‌هوشی یا خواب در تمام مدت وقوف۴
زمان وقوف۵
مقدار وقوف۶
باطل شدن حج در صورت ترک عمدی وقوف۷
ترک عرفات پیش از غروب و کفاره آن۸
وقوف نکردن به دلیل عذر یا فراموشی۹
استفتائات درباره وقوف در عرفات۹.۱
بالا رفتن از جبل‌الرحمه مکروه است۹.۲
بی‌هوش شدن پیش از رفتن به مشعر۹.۳
لک بینی و حیض۹.۴
زمان وقوف اضطراری۱۰
منبع۱۱
مقاله‌های مرتبط

واجب بودن وقوف به عرفات

مسئله ۹۵۶

امام خمینی: واجب است وقوف به عرفات ـ که محلی است معروف و محدود است به حدود معروفه[م۹۵۶ ۱]

مراجع دیگر:

آیه الله خامنه‌ای: و محدوده آن از درّه عُرنه و ثویّه و نمره تا ذی‌مجاز؛ و از دو «مأزم» تا آخرین حد موقف است و این محدوده‌ها خارج از عرفات قرار دارند.

منظور از وقوف چیست؟

مسئله ۹۵۷

امام خمینی: مراد از وقوف، بودن در آن مکان است؛ چه سواره و چه پیاده یا نشسته یا خوابیده یا در حال راه رفتن، به هر حال که باشد کافی است.

مراجع دیگر:

بی‌هوشی یا خواب در تمام مدت وقوف

مسئله ۹۵۸

امام خمینی: اگر در تمام وقت بی‌هوش باشد یا خواب وقوف او باطل است. [م۹۵۸ ۱]

مراجع دیگر:

آیه الله تبریزى: اگر قبل از خواب قصد وقوف کرده، ولو در هنگام وقوف خواب باشد، مانعی ندارد.
آیه الله زنجانی: مگر آنکه قبل از زمان وقوف، نیت وقوف کرده باشد درحالی‌که احتمال می‌داده، تمام مدت وقوف به خواب برود یا بی‌هوش باشد.
آیه الله سبحانی: باید دقایقی پیش از نیت وقوف بیدار باشد، بنابراین تمام وقت بدون نیت و یا بدون دقایقی بیداری، بی‌هوش یا خواب باشد وقوف باطل است.
آیه الله سیستانی: اگر در اول وقت وقوف مثلاً آن را قصد کند و بعد از آن بخوابد یا بی‌هوش شود، تا آخر وقت کفایت می‌کند و اگر بدون اینکه قصد وقوف کرده باشد در تمام وقت در حال خواب یا بی‌هوش باشد وقوف از او حاصل نشده است و اما اگر قبل از وقت قصد وقوف کرده ولی در تمام وقت خواب یا بی‌هوش باشد، کفایت این وقوف محل اشکال است.
آیه الله صافی، آیه الله گلپایگانی: ولی اگر پیش از وقت در عرفات باشد و قصد وقوف کند و به همین قصد بخوابد و اتفاقاً در تمام وقت بیدار نشود صحت وقوف او بعید نیست و اگر بعد از قصد وقوف و دخول وقت بخوابد ضرر ندارد و وقوف او صحیح است.
آیه الله مکارم: هرگاه قبلاً به عرفات آمده و نیت کرده باشد صحیح است.
آیه الله نوری: بدون آنکه قبلاً قصد وقوف کرده باشد خواب باشد، وقوف او باطل است.

زمان وقوف

مسئله ۹۵۹

امام خمینی: به احتیاط واجب لازم است در عرفات باشد از بعد از زوال[م۹۵۹ ۱] روز نهم تا غروب شرعی[م۹۵۹ ۲] که وقت نماز مغرب است، پس جایز نیست تأخیر بیندازد و در وقت عصر بیاید و توقف کند.

مراجع دیگر:

آیه الله تبریزى، آیه الله خویی: وقوف در عرفات برای شخص مختار بنا بر احتیاط از اول ظهر روز نهم ذی‌حجه تا غروب است، و اظهر این است که می‌تواند تا یک ساعت بعدازظهر وقوف را تأخیر نماید.
آیه الله خامنه‌ای:: جواز تأخیر از اول وقت، به اندازه خواندن نماز ظهر و عصر (به صورت جمع) و مقدمات آن، بعید نیست
آیه الله زنجانی: تأخیر وقوف، از اول زوال به مقدار ادای نماز ظهر و عصر، بدون تردید جایز است، بلکه تأخیر آن تا قبل از غروب، به مقدار مسمّای عرفی وقوف، جایز می‌باشد، هرچند خلاف احتیاط استحبابی است و منظور از غروب در این مسئله، زوال حمره مشرقیه است.
آیه الله سبحانی: فقط می‌تواند به مقدار ادای نماز ظهر و عصر و انجام مقدمات آن در منطقه نمره که فعلاً مسجد نمره در آنجاست و خارج از عرفات می‌باشد بماند و به این مقدار وقوف را به تأخیر بیندازد.
آیه الله سیستانی: واجب بودن وقوف از اول ظهر مبنی بر احتیاط است و اظهر این است که جایز است آن را از اول ظهر به مقدار انجام یک غسل و خواندن نماز ظهر و عصر پشت سر هم به تأخیر اندازد.

آیات عظام بهجت، تبریزی، خویی، مکارم: تا غروب آفتاب.
آیه الله سیستانی: با شک در سقوط قرص، غروب شرعی (زوال حمره مشرقیه) و در صورت اطمینان به سقوط قرص خورشید بنا بر احتیاط واجب غروب شرعی (زوال حمره مشرقیه) است.

مسئله ۹۶۰

امام خمینی: تأخیر انداختن از اول ظهر اگر کم باشد مثلاً به مقدار نماز ظهر و عصر که جمع بین آنها کند، معلوم نیست حرام باشد[م۹۶۰ ۱]، ولی احتیاط آن است که تأخیر نیندازد[م۹۶۰ ۲]

مراجع دیگر:

به ذیل مسئله قبل مراجعه شود.

آیه الله بهجت: این احتیاط لزومی است.
آیات عظام صافی، فاضل، گلپایگانی، مکارم، نوری: این احتیاط ترک نشود.

مسئله ۹۶۱

امام خمینی: بودن در مجموع بعدازظهر تا مغرب[م۹۶۱ ۱] گرچه واجب است چنانچه گذشت لکن تمام آن رکن نیست که حج به ترک آن باطل شود، پس اگر مقدار کمی توقف کند و برود یا طرف عصر بیاید و توقف کند حج او صحیح است اگرچه توقف نکردن از روی عمد و علم باشد.

مراجع دیگر:

آیه الله زنجانی: گذشت که بیش از مسمای وقوف، واجب نیست، لکن بعد از حضور در عرفات نمی‌تواند قبل از غروب، از عرفات کوچ کند، و اگر کوچ کند به تفصیلی که در مسائل بعد می‌آید کفاره دارد؛ ولی حجش باطل نمی‌شود.

مقدار وقوف

مسئله ۹۶۲

امام خمینی: آنچه در وقوف رکن است مسمای وقوف است به این معنی که گفته شود قدری در عرفات بوده، هرچند خیلی کم باشد مثل یک دقیقه یا دو دقیقه[م۹۶۲ ۱] پس اگر هیچ به عرفات نرود رکن را ترک کرده.

مراجع دیگر:

آیه الله صافی، آیه الله گلپایگانی: به قدری که عرفاً بگویند در عرفات توقّف کرده است.
آیه الله مکارم: بهتر است به این مقدار قناعت نکند.

باطل شدن حج در صورت ترک عمدی وقوف

مسئله ۹۶۳

امام خمینی: اگر از روی عمد و علم[م۹۶۳ ۱]، وقوف رکنی را ترک کند یعنی در هیچ جزء از بعدازظهر تا مغرب در عرفات نباشد حجش باطل است، و کفایت نمی‌کند برای او وقوف در شب عید که وقوف اضطراری است.

مراجع دیگر:

آیه الله زنجانی: اگر بدون عذری مانند فراموشی و ضیق وقت وقوف رکنی را ترک کند …
آیه الله سبحانی: و با این فرض اگر تمام وقوفهای اضطراری لیلی عرفات و اختیاری مشعر و یا اضطراری لیلی آن را درک کند حج او باطل است و احرام او به عمره مفرده بدل میشود و اگر حج بر او مستقر بوده و یا سال اول استطاعت او بوده فرقی نمیکند باید در سال بعد حج را انجام دهد.
آیه الله سیستانی: یا جهل تقصیری.

ترک عرفات پیش از غروب و کفاره آن

مسئله ۹۶۴

امام خمینی: اگرکسی عمداً پیش از غروب شرعی از عرفات کوچ کند و از حدود عرفات بیرون رود و پس از آن نادم شود و برگردد و تا غروب توقف کند چیزی بر او نیست بنا بر اقوی[م۹۶۴ ۱]، لکن احتیاط در کفاره است به یک شتر، و همچنین اگر بدون آنکه پشیمان شود از کار خود، برای حاجتی برگردد لکن بعد از رسیدن با قصد قربت توقف کند چیزی بر او نیست. [م۹۶۴ ۲]

مراجع دیگر:

آیه الله بهجت: احوط ثبوت کفاره است در صورت برگشتن نیز.
آیه الله نوری: احوط کفاره یک شتر است.

آیات عظام تبریزی، خویی، صافی، گلپایگانی: در صورتی که پشیمان شده و برگردد چیزی بر
او نیست.
آیات عظام خامنه‌ای، سیستانی، مکارم: بیرون رفتن از عرفات قبل از غروب از روی عمد حرام است، ولی حج را باطل نمی‌کند و در صورت مراجعت کفاره ندارد.
آیه الله زنجانی: بر کسی که از عرفات بیرون رفته واجب است برگردد؛ ولی اگر برنگشت حج او باطل نمی‌شود و اگر برگشت (برای پشیمانی یا به جهت دیگر) کفاره ندارد، هرچند بعد از مراجعت در وقوفش تا غروب قصد وقوف یا قصد قربت نکند.

مسئله ۹۶۵

امام خمینی: اگر در فرض سابق مراجعت نکرد کفاره آن یک شتر است که باید در راه خدا قربانی کند هر جا بخواهد[م۹۶۵ ۱]، و احتیاط مستحب آن است که در مکه قربانی کند، و اگر متمکن از قربانی نباشد هیجده روز روزه بگیرد[م۹۶۵ ۲]، و احتیاط مستحب[م۹۶۵ ۳] آن است که پشت سر هم روزه بگیرد.

مراجع دیگر:

آیه الله بهجت: ظاهر این است که در منا باید نحر کند در روز عید.
آیات عظام تبریزی، خویی، سبحانی، صافی، گلپایگانی: باید در منا شتر را قربانی کند.
آیه الله خامنه‌ای:: بعید نیست عدم تعین ذبح در منا، اگرچه احتیاط ذبح در منا است و بنا بر احتیاط واجب ذبح باید روز عید باشد.
آیه الله سیستانی: باید در روز عید قربان و احوط آن است که در منا بکشد نه در مکه.
آیه الله فاضل: طبق ذیل مسئله ۵۱۴ عمل شود.
آیه الله مکارم: در منا و احتیاطاً در روز عید باشد.
آیه الله نوری: در راه خدا در روز عید قربانی کند.

آیه الله سبحانی: و این روزه را میتواند در مکه یا پس از بازگشت از مکه بگیرد.
آیه الله سیستانی: و می‌تواند روزه را در مکه یا در راه یا پس از بازگشت به وطن بگیرد.

آیه الله بهجت، اظهر عدم وجوب توالی است.
آیه الله تبریزى، آیه الله خویی: بنا بر احتیاط… .
آیه الله صافی، آیه الله گلپایگانی: واجب است.
آیه الله مکارم: این احتیاط ترک نشود.
آیه الله نوری: احتیاط واجب.

مسئله ۹۶۶

امام خمینی: اگر سهواً کوچ کرد و بیرون رفت، پس اگر یادش آمد باید مراجعت کند و اگر مراجعت نکرد گناهکار است، لکن کفاره ندارد بنا بر اقوی،[م۹۶۶ ۱] گرچه احوط است و اگر یادش نیامد چیزی بر او نیست.

مراجع دیگر:

آیه الله بهجت: اگر مراجعت نکرد در حکم عامد است علی الأحوط.
آیه الله تبریزى، آیه الله خویی: کسی که از روی فراموشی و یا ندانستن حکم کوچ کند حکم آن حکم عامد است؛ یعنی اگر پس از به یاد آمدن و یا دانستن حکم برنگشت، بنا بر احتیاط باید یک شتر کفاره دهد.
آیه الله سبحانی: بنا بر احتیاط باید یک شتر قربانی کند.
آیه الله سیستانی: بنا بر احتیاط باید کفاره بدهد.
آیه الله صافی، آیه الله گلپایگانی: بنا بر احتیاط کفاره بدهد.
آیه الله مکارم: بنا بر احتیاط کفاره دارد.
آیه الله نوری: لکن کفاره دارد بنا بر اقوی.

مسئله ۹۶۷

امام خمینی: اگر کسی از روی ندانستن مسئله، آنچه ذکر شد بکند، حکم او حکم کسی است که سهواً کرده است. [م۹۶۷ ۱]

مراجع دیگر:

نظر آیات عظام در مسئله قبل گذشت.

وقوف نکردن به دلیل عذر یا فراموشی

مسئله ۹۶۸

امام خمینی: اگر کسی به واسطه عذری، مثل فراموشی و تنگی وقت و مثل آن[م۹۶۸ ۱]، از ظهر نهم تا غروب شرعی در عرفات نباشد و هیچ جزئی از زمان را درک نکند، کافی است که مقداری از شب[م۹۶۸ ۲] عید را هرچند اندک باشد در عرفات باشد[م۹۶۸ ۳] و این زمان را وقت اضطراری عرفه می‌گویند.

مراجع دیگر:

آیه الله سیستانی: و همچنین جا