پاورپوینت کامل سرزمین منا ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سرزمین منا ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سرزمین منا ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سرزمین منا ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

۱
علت نامگذاری۲
مکان و جایگاه۳
اعمال۴
پیشینه۵
حکم بنای ساختمان در منا۶
مساجد۶.۱
مسجد خیف۶.۲
مسجد البیعه۶.۳
مسجد النحر۶.۴
مسجد کبش۶.۵
مسجد کوثر۶.۶
مسجد صفائح۶.۷
مسجد تنعیم (عایشه)۶.۸
مسجد امام على(ع) در تنعیم۶.۹
مسجد جِعْرانه۷
جستارهای وابسته۸
منابع

تصویری هوایی از سرزمین منا و خیمه‌هایی که برای حاجیان برپا شده است.

منا، سرزمینی است در عربستان و نزدیکی مکه که مناسک منا (برخی از اعمال واجب حج)، در آن انجام می‌شود.

در این سرزمین، مساجد مهمی مانند خیف، البیعه، نحر و تنعیم قرار دارد.

علت نامگذاری

براى «منى» چندین معنا به دست دادهاند. نخست آنکه آن که را منى گفتهاند زیرا «یمنى فیها من الدماء، اى یراق» در آنجا خون ریخته میشود. برخى با استناد به روایتى گفته جبرئیل را به آدم یاد کرده‌اند که در منى به او گفت: أتمنّ الجنّه، آرزوى بهشت دارى؟ معناى دیگر که از ابن عباس نقل شده آن است که منى به معناى محلى است که مردم اجتماع میکنند، زیرا «ان العرب یسمى کل مجتمع للناس منى»، عرب هرجایى که مجتمعى باشد آن را منى میخواند. معناى دیگر آن است که خداوند منت بر ابراهیم۷ نهاد و فدیه‌اى به جاى فرزنش اسماعیل براى ذبح عطا کرد. شاید هم منت نهادن بر بندگانش باشد که در آنجا گناهشان را میبخشاید.[۱]

مکان و جایگاه

سرزمین منا، که پس از گذشتن از وادى محسِّر آغاز مى‌شود، فاصله‌اى به طول حدود ۳/۵ کیلومتر و عرض تقریبى پانصد متر، میان دو کوه ممتد قرار دارد و انتهاى آن به مکه ختم مى‌شود. حدود منا نیز با تابلوهایى مشخص شده و در مسیر مکه، جمره عقبه، حد منا به حساب مى‌آید.

منا جایى است که حجّاج از روز دهم تا دوازدهم و برخى تا روز سیزدهم در آن مى‌مانند. قسمت پایانى منا؛ یعنى عَقَبه، جایى است که نخستین بار مسلمانان یثرب در آنجا با رسول خدا(ص) بیعت کردند و بیعت آنها با نام «بیعه العقبه» شهرت یافت. در این‌باره، ذیل مدخل مسجد البیعه سخن خواهیم گفت. دورترین قسمت آن به مکه، وادى محسِّر است که میان مزدلفه و منا قرار دارد و محلى است که گفته مى‌شود سپاه ابرهه در آنجا گرفتار عذاب الهى شدند.

گفته‌اند کلمه «منا» بر گرفته از این سخن جبرئیل به حضرت آدم است که: «أتَمَنَّى الجَنّه؟» ؛ «آیا آرزوى بهشت دارى؟» همچنین از امام رضا(ع) نقل شده است که فرمود: منا را از آن‌جهت «منا» خوانند که جبرئیل به ابراهیم(ع) گفت: «تَمَنّ عَلى رَبِّکَ ما شِئْتَ»؛ ذبح فرزندش، قوچى را بفرستد تا به عنوان فدیه اسماعیل(ع)، آن را ذبح کند و خداوند آرزوى او را برآورده کرد.[۲]

اعمال

نوشتار اصلی: واجبات منا

کار اصلى حُجّاج در منا، چنان است که در روز دهم، ابتدا جمره عقبه را رمى مى‌کنند. پس از رمى، «قربانى» و سپس «حَلْق» یا «تقصیر» انجام مى‌شود و بدین ترتیب از حالت احرام بیرون مى‌آیند. آنان موظفند در روز یازدهم و دوازدهم هر سه جمره اولى، ثانیه(وسطی) و عقبه را رمى کنند و به علاوه شبها را به تفصیلى که در مناسک آمده است در منا بیتوته کنند. اینها اعمالى است که از پیش از اسلام در حج وجود داشته و آغازگر آن ابراهیم بوده است.

پیشینه

از همان صدر اسلام، دو جمره اولى و وسطى، از تمامى اطراف باز و قابل رمى بوده است؛ اما جمره عقبه، سینه کوه بوده و رسول خدا(ص) به گونه‌اى رمى مى‌کرده است که سمت چپ ایشان، در پشت سر، مکه و سمت راستشان منا قرار داشته است. ۱ بنابر روایات شیعه، مستحب آن است که فرد رمى کننده، این چنین که رسول خدا(ص) رمى مى‌کرده، رمى کند.

در سال ۱۳۷۶ ق عبدالله بن دهیش، رییس محاکم شرعى مکه، فتوا به تخریب این کوه داد، مشروط بر آن که از آن سوى رمى صورت نگیرد؛ اما اکنون از هر طرف به جمره عقبه رمى مى‌شود.

در گذشته و تا زمان دولت عثمانى، از شب عید قربان و دو روز بعد، جشن و سرور در منا برپا و همه جا چراغان بوده است. یک زن شاعره اصفهانى که در نیمه نخست قرن دوازدهم هجرى به حج مشرف شده و سفرنامه منظومى از سفر خویش فراهم آورده، وقتى منى را در جشن و سرور دیده، آن را اینگونه وصف کرده است:[۳]

کنون بشنو تو از وصف چراغان/ گل غران چو بر غریدن آمد

حکم بنای ساختمان در منا

یکى از مسائل فقهى مورد بحث در منا، آن بوده است که آیا ساختمان در آنجا رواست یا خیر. در این‌باره، اختلاف نظریه‌هاى فراوانى وجود داشته است. پیش از دوره وهابى‌ها ساختمان‌هاى متعددى در منا بوده است؛ اما پس از آن، براى مدتى آن بناها تخریب شد و تا این اواخر شیخ عبدالله بن باز با ساختن بناى دائمى در آنجا مخالف بود. از سال ۱۴۱۸ به این سو، بناهاى جدیدى ساخته شده است. این بناها نه با مصالح معمول ساختمانى بلکه با پرده‌هاى ضخیم است و تقریباً دائمى است. برخلاف گذشته که چادرها پس از انجام مناسک برچیده مى‌شد، چادرهاى جدید در طول سال ثابت مى‌ماند. همچنین راه‌هاى اصلى و فرعى، همه سنگفرش یا آسفالت شده و به