پاورپوینت کامل ساخت بنا بر قبور ۹۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ساخت بنا بر قبور ۹۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ساخت بنا بر قبور ۹۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ساخت بنا بر قبور ۹۵ اسلاید در PowerPoint :

۱
واژه‌شناسی۲
تعریف بنای بر قبور۳
بنای بر قبور در آغاز اسلام۴
بنای قبر پیامبر۵
بنا بر قبور صحابه۶
ساخت بنا بر قبور امامان اهل‌سنت۷
ساخت بارگاه امام علی۸
ساخت بنا بر قبور امامان بقیع۸.۱
گزارش سفرنامه‌نویسان۹
ساخت بنا بر قبر امام حسین۱۰
بنای قبور دیگر ائمه۱۱
بنای قبور برخی امامزاده‌ها۱۲
انواع آرامگاه‌ها در سده ششم۱۳
ساخت آرامگاه بر قبور صحابه و تابعان۱۴
اهتمام بر حفظ و زیارت قبور۱۵
حکم شرعی بنای بر قبور۱۵.۱
دیدگاه وهابیت۱۵.۱.۱
پیشینه دیدگاه وهابیت۱۵.۱.۲
تخریب قبور۱۵.۱.۳
دیدگاه وهابیت مخالف عملکرد مسلمانان۱۵.۲
دیدگاه شافعی۱۵.۳
دیدگاه حنفیان۱۵.۴
دیدگاه مالکیان۱۵.۵
دیدگاه حنبلیان۱۵.۶
دیدگاه برخی از محققان اهل‌سنت۱۵.۷
دیدگاه امامیه۱۵.۷.۱
تعظیم شعائر۱۵.۷.۲
پیشگیری از بی‌احترامی۱۵.۸
دیدگاه قرآن۱۶
ادله مخالفان بنای بر قبور۱۶.۱
حدیث جابر۱۶.۲
حدیث لعن یهودیان و مسیحیان۱۶.۳
حدیث شرار خلق۱۶.۴
حدیث ابن عباس۱۶.۵
حدیث تسویه قبور۱۶.۶
حدیث نهی از زیاده بر قبور۱۷
پیوند به بیرون۱۸
پانویس۱۹
منابع

این مقاله هم‌اکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Sajjadd در تاریخ ۷ مرداد ۱۳۹۷ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید.

بنای بر قبور به معنای باقی نهادن ساختمان‌های موجود یا ایجاد سازه جدید بر قبور از جمله: قبّه، ضریح، مسجد و حتی به باور برخی، قرار دادن چند سنگ در پیرامون قبر می‌باشد.

بنای بر قبور از زمان پیامبر اسلام(ص) در چند مورد اتفاق افتاده و بعد از رحلت پیامبر(ص) نیز با ساخت بنا بر قبر ایشان گسترش یافته و با بنا بر قبور صحابه و امامان اهل‌سنت ادامه پیدا کرده است. به گزارش سفرنامه‌نویسان امامان مدفون در بقیع نیز صاحب بقعه و بارگاه بوده‌اند و گزارشاتی نیز از بقعه دیگر ائمه(ع) و امام‌زادگان نیز مستند تاریخی دارد.

حکم شرعی ساختن بنا بر قبور از اختلافات شیعیان و اهل‌سنت با وهابیت است؛ وهابیان معتقد به وجوب تخریب و از بین بردن بناها‌ و آرام‌گاه‌ها و حرمت ساخت ضریح و بقعه و … بر روی قبور هستند، آنها این موارد را نوعی شرک در عبادت و زمینه‌ساز عبادت مردگان می‌دانند، و با همین اعتقاد اقدام به تخریب قبور ائمه بقیع و قبر امام حسین(ع) و دیگر ائمه و بزرگان دین کرده‌اند.

در مقابل وهابیت، دیگر مسلمانان قائل به حرمت بنای بر قبور نیستند، شیعه اعتقاد به استحباب بنای بر قبور اولیای دین دارد و این‌کار را مطابق سیره پیامبر و مسلمانان می‌دانند و بنای بر قبور را از مصادیق تعظیم شعائر دین که مطلوب خداوند است و پیشگیری از بی‌احترامی بر قبور می‌داند.

واژه‌شناسی

بنا، مصدر ریشه «ب ـ ن ـ ی» به معنای ساختن و نیز ساختمان و جمع آن «ابنیه» است.[۱]

قبر نیز به مکانی گفته می‌شود که میت در آن قرار می‌گیرد.[۲]

تعریف بنای بر قبور

«بنای بر قبور» به دلیل اشتمال بر مباحث فراوان فقهی، کلامی و تاریخی به یک اصطلاح بدل شده است. این اصطلاح شامل هر‌گونه ساخت و ساز بر قبور از جمله قبّه، ضریح، مسجد[۳] و حتی به باور برخی، قراردادن چند سنگ در پیرامون قبر می‌شود.[۴]

نیز با توجه به حکمت مورد نظر مخالفان جواز آن، شامل ابقای بنای موجود پیش از دفن و نیز ساخت بنای جدید بر قبور می‌گردد.[۵] در این فرض، مسئله «بنای بر قبور» شامل بحث از حکم شرعی ابقای بنای موجود بر قبور و نیز ساخت بنای جدید است.

بنای بر قبور در آغاز اسلام

بنای بر قبور به مفهوم گسترش یافته آن در روزگار پیامبر(ص) در چند مورد اتفاق افتاده است. او پس از دفن فاطمه بنت اسد در بخشی از بنای مسجد، بنای آن بخش را باقی نهاد.[۶] هم‌زمان با صلح حدیبیه نیز بنا یا مسجدی بر قبر ابوبصیر به دست ابوجندل ساخته شد و پیامبر از این کار نهی ننمود.[۷]

بنای قبر پیامبر

تصویری از مرقد پیامبر اکرم(ص)

بعد از وفات رسول خدا(ص) نیز ساخت بنای جدید بر قبور، با ساختن بناهایی بر قبر ایشان گسترش یافت. او در خانه خویش دفن شد و پس از دفن، به درخواست عایشه، برای نخستین بار دیواری به دست خلیفه دوم میان خانه عایشه و مدفن پیامبر(ص) ساخته شد.[۸]

از آن زمان، ساخت بنای مرقد نبوی و گسترش آن روز به روز سرعتی بیشتر یافت. ولید بن عبدالملک (حک: ۸۶-۹۶ق.) با هدف گسترش مرقد، خانه پیامبر را ویران کرد و در تجدید بنا، محوطه پیرامون قبر را به آن افزود و حجره او را با رخام تزیین نمود.[۹]

در دوران متوکل[۱۰] (حک: ۲۳۲-۲۴۷ق.) و مستعصم عباسی[۱۱] (حک: ۶۴۰-۶۵۹ق.) نیز این حجره بازسازی شد. به سال ۶۵۶ق. با مصالح ارسالی از سوی امیر مصر، ملک منصور ایبک صالحی، مرقد نبوی تعمیر و تزیین شد و نخستین قبه به نام «القبه الزرقاء» بر حجره شریفه نصب گشت.[۱۲]

در سال‌های ۷۶۵، ۸۵۳، ۸۸۱، ۸۸۷ و ۸۹۱ ق. به دست خلفای بنی‌عباس و عثمانی‌ها، این بنا بازسازی شد و قبه‌هایی به آن افزوده گشت.[۱۳]

اعتراض نکردن مسلمانان به این بازسازی‌ها و گسترش بناهای مرقد حضرت، با وجود اهمیت فوق العاده توحید و حساسیت صحابه در انجام ندادن اعمال شرک‌آلود، نشانه درستی رفتار این حاکمان و پیوسته بودن این سیره میان مسلمانان است.[۱۴]

بنا بر قبور صحابه

ساخت بر قبور صحابه نیز از همان سده نخستین آغاز گشت و گسترش یافت. قبر عمه رسول خدا(ص) مادر زبیر بن عوام درون خانه بازسازی شده مغیره بن شعبه قرار گرفت و بنایی جدید بر آن ساخته شد.[۱۵]

ساختن آرامگاه بنی‌هاشم که دار عقیل خوانده می‌شد و در قبرستان بقیع، محل دفن اموات بنی‌هاشم بود، [۱۶] نشان دهنده دفن اموات درون بناهای ساخته شده در همان سده‌های آغازین ظهور اسلام است.

قبور‌ ام سلمه و‌ ام حبیبه همسران پیامبر، عقیل بن ابوطالب، عبدالله بن جعفر طیار، ابراهیم و چند تن دیگر از فرزندان پیامبر در قبرستان بقیع دارای قبه بوده است. شواهدی نیز از وجود قبه بر قبر ابن عباس پیش از سال ۹۴ق. حکایت دارد.[۱۷]

سنت ساخت آرامگاه و قبه از سده دوم ق. در سرزمین‌های اسلامی رو به گسترش نهاد.[۱۸] قبه قبر جعفر پسر منصور عباسی (حک: ۱۳۶-۱۵۸ق.) در میانه سده دوم ق. ساخته شد.[۱۹]

بارگاه محمد بن ادریس شافعی در مصر

ساخت بنا بر قبور امامان اهل‌سنت

قبور پیشوایان مذاهب فقهی اهل سنت دارای قبه و بارگاه بوده است. قبر ابوحنیفه (درگذشت ۱۵۰ق.) پیشوای حنفیان در بغداد دارای قبه‌ای بزرگ بوده است.[۲۰]

قبر مالک بن انس (درگذشت ۱۹۷ق.) پیشوای مالکیان در بقیع گنبدی کوچک داشت.[۲۱] قبر محمد بن ادریس (درگذشت ۱۵۰ق.) پیشوای شافعی‌ها در مصر[۲۲] و گنبد قبر احمد بن حنبل(درگذشت ۲۴۱ق.) پیشوای حنبلی‌ها در بغداد نیز چندین بار بازسازی شده است[۲۳] که از اهتمام پیروان آن دو در این امر نشان دارد؛

اوج رونق احداث مقابر گنبددار در سده سوم ق. بوده[۲۴] و از سده چهارم ق. به بعد، زیارت آن‌ها مرسوم شد.[۲۵] آرامگاه حکیم ترمذی (درگذشت ۲۹۶ق.) در ترمذ که گویا متعلق به اواخر سده سوم و اوایل سده چهارم ق. است، از این جمله به‌شمار می‌رود.[۲۶]

بارگاه ملکوتی امام علی(ع)

ساخت بارگاه امام علی

سنت ساخت بارگاه و قبه بر قبور امامان شیعه، از دیگر موارد مستند تاریخی در این زمینه است. قبر امام علی(ع) دارای قبه و بنایی شکوهمند بوده که به دست‌ هارون الرشید (حک: ۱۷۰-۱۹۳ق.) ساخته شده است.[۲۷]

این گنبد که در قصیده ابن حجاج بغدادی (درگذشت ۳۹۱ق.) از شاعران سده سوم و چهارم ق. به آن اشاره شده و از بناهای کهن بر قبور به‌شمار می‌رود، [۲۸] به سال ۲۸۷ق. به دست محمد بن زید، حاکم شیعی طبرستان، بازسازی شده است.[۲۹]

قبر ائمه بقیع(ع) قبل و بعد از تخریب

ساخت بنا بر قبور امامان بقیع

نیز از دیگر موارد مستند تاریخی است. بر پایه کتیبه‌هایی که در این حرم‌ها وجود داشته، نخستین بازسازی به سال ۵۱۹ق. به دست مسترشد بالله خلیفه عباسی رخ داده است.[۳۰] در آغاز سده هفتم ق. به دست منصور مستنصر بالله (حک: ۶۲۳-۶۴۰ق.) تعمیراتی دیگر در حرم انجام شد.[۳۱]

گزارش سفرنامه‌نویسان

سفرنامه‌نویسان معتبر نیز از وجود برخی از این مقبره‌ها گزارش داده‌اند. ابن اثیر از ارسال معماری از سوی مجدالملک براوستانی[۳۲] (درگذشت ۴۹۲ق.) برای تعمیر و مرمت قبه مزار چهار تن از امامان(ع) و عباس بن عبدالمطلب خبر می‌دهد.[۳۳]

ابن جبیر (درگذشت ۶۱۴ق.)،[۳۴] ابن نجار (درگذشت ۶۴۳ق.)، [۳۵] ابن بطوطه (درگذشت ۷۷۹ق.) [۳۶] و اولیای چلپی[۳۷] از وجود بقعه‌هایی بر قبور امامان گزارش داده‌اند.

ساخت بنا بر قبر امام حسین

نخستین بنا بر قبر امام حسین(ع) در اواخر حکومت بنی‌امیه ساخته شده است.[۳۸] پس از ویرانی آن به دست‌ هارون الرشید، دیگر بار در روزگار مامون بازسازی شد و سپس بارها به دست منتصر عباسی و عمر بن زید[۳۹] بازسازی گشت.

در۳۷۱ق. ضریحی از چوب ساج به دست عضدالدوله (حک: ۳۶۶-۳۷۲) بر قبر آن امام قرار گرفت.[۴۰]

حرم امام رضا(ع)

بنای قبور دیگر ائمه

خطیب بغدادی (درگذشت ۲۶۳ق.) از قبر امام کاظم(ع) (۱۸۳ق.) در مقابر قریش نام می‌برد که مورد زیارت و توسل برخی بزرگان اهل‌سنت بوده است.[۴۱]

مرقد امام رضا(ع) در مشهد نیز از این قبیل است[۴۲] که محمد بن مومل (درگذشت ۳۷۳ق.) از دانشوران حنفی در گزارشی به بقعه‌ای بر قبر او و تواضع بزرگان اهل سنت در برابر آن خبر می‌دهد.[۴۳]

ابن حبان (درگذشت ۳۵۴ق.) نیز آن‌جا را مکان برآورده شدن حاجات معرفی نموده است.[۴۴]

ناصرالدوله حمدانی در ۳۳۳ق. قبه‌ای بر قبور امام هادی(ع) و امام عسکری(ع) بنا نموده است.[۴۵]

بنای قبور برخی امامزاده‌ها

قبور برخی امامزاده‌ها نیز دارای گنبد و حرم بوده است.

قبر حضرت معصومه(س) (درگذشت ۲۰۱ق.) دختر امام کاظم(ع) در قم که تا نیمه سده دوم ق. تنها سایبانی بر آن بود،[۴۶] در نیمه دوم سده سوم ق. به دست محمد بن زید داعی علویان (درگذشت ۲۸۷ق.) دارای بقعه‌ای گشت.[۴۷]

قبر سیده نفیسه از نوادگان امام حسن(ع) در قاهره نیز دارای گنبد و بارگاه بوده است.[۴۸]

سردر آجری درگاه حرم حضرت عبدالعظیم(ع) در شهر ری به دست مجدالدین براوستانی، وزیر برکیارق سلجوقی، در سده پنجم ق.[۴۹] ساخته شد که نشان دهنده وجود بنا پیش از سده پنجم ق. است؛

انواع آرامگاه‌ها در سده ششم

از سده ششم ق. به بعد، در سراسر جهان اسلام، انواع آرامگاه‌ها به فراوانی یافت می‌شوند.[۵۰]

در این قرن، با گسترش نفوذ تصوف میان مسلمانان، ساخت مقبره‌های صوفیان افزایش یافت.[۵۱] آرامگاه شیخ احمد جام (۴۴۱-۵۳۶ق.) در تربت جام که گویا در سده ششم ق. ساخته شده و نیز آرامگاه بایزید بسطامی در حدود سده هشتم ق. از این جمله هستند.[۵۲]

بارگاه سلمان فارسی صحابی رسول خدا(ص)

ساخت آرامگاه بر قبور صحابه و تابعان

نمونه‌های بسیار از ساخت آرامگاه بر قبور صحابه و تابعان پیامبر(ص) گزارش شده است. برخی از آن‌ها عبارتند از:

بارگاه و مسجدی بر مزار طلحه،[۵۳] مسجدی در محل قبر زبیر،[۵۴] قبه و بارگاه بر قبر سلمان فارسی در مدائن[۵۵] و اویس قرنی در شام،[۵۶] مسجدی بر قبر سعد بن عباده رئیس قبیله خزرج،[۵۷] گنبدی روی قبور معاذ بن جبل و عقبه بن عامر حامل پرچم رسول خدا(ص)، ابوالحسن صائغ رسول الله، محمد بن ابی‌بکر و خواهرش اسماء، عبدالله بن زبیر (۷۳ق.) [۵۸] و انس بن مالک خادم پیامبر و سهل بن عبدالله تستری.[۵۹]

اهتمام بر حفظ و زیارت قبور

افزون بر اهتمام مسلمانان در ساخت این بناها، حفظ و زیارت آن‌ها نیز در طول تاریخ به‌عنوان یک سیره پیوسته به چشم می‌خورد.[۶۰]

از این رو است که ویرانی برخی بناها به دست خلفا همانند ویرانی قبر امام حسین(ع) در ۲۳۶ق. به دست متوکل[۶۱] موجب هجو آنان شد.[۶۲]

حکم شرعی بنای بر قبور

بنای بر قبور از مسائل مورد اختلاف شیعه و اهل سنت با وهابیت می‌باشد که دیدگاه هر یک را بیان می‌کنیم:

دیدگاه وهابیت

در دو سده اخیر، گروهی از مسلمانان که به وهابیان مشهور شده‌اند، به تحریم دفن اموات در مساجد و ساخت بنا و بارگاه بر قبور و نیز وجوب ویرانی بناهای ساخته شده بر قبور[۶۳] و بیرون آوردن جسد امواتی که در مساجد دفن شده‌اند،[۶۴] حکم نموده‌اند.

پیشینه دیدگاه وهابیت

پیشینه این دیدگاه، به سده هفتم ق. و آرای فقهی و اعتقادی ابن تیمیه (درگذشت ۷۲۸ق.)[۶۵] و شاگردش ابن قیم (درگذشت ۷۵۱ق.)[۶۶] بازمی‌گردد که بر پایه آن، ویرانی این مشاهد و بناهای ساخته شده بر قبور واجب است.

تخریب قبور

نخستین اقدام آنان، ویرانی مرقد امام حسین(ع) در ۱۲۱۶ق.[۶۷] و سپس تخریب قبه و گنبدهای حرم امامان بقیع در ۱۲۲۱ق. بود.[۶۸]

دیگر بار در ۱۳۴۴ق. آن‌ها با گردآوری فتاوای دانشوران مدینه، به ویرانی بقعه‌های صحابه و امامان بقیع مبادرت نمودند.[۶۹]

دیدگاه وهابیت مخالف عملکرد مسلمانان

به دلیل مخالفت دیدگاه این گروه با عملکرد مسلمانان در طول تاریخ، موضوع بنای بر قبور به یکی از موضوعات چالش‌انگیز در جهان اسلام بدل شده است؛ برخلاف باور این گروه، دیگر مسلمانان بنای بر قبور، اعم از بیت، قبه، مسجد و مدرسه را جایز می‌دانند.[۷۰]

دیدگاه شافعی

برخی اهل سنت[۷۱] آن را مطابق سیره پیوسته مسلمانان می‌دانند. براساس نظر شافعی، بنای بر قبر اگر در ملک خود بنا کننده باشد، مکروه است[۷۲] و اگر در ملک موقوفه باشد، حرام است.[۷۳]

روشن است که این حرمت به سبب موقوفه بودن آن ملک و منافات آن با غرض وقف است، نه حرمت نفس بنا؛ وگرنه بنای نوع اول نیز حرام بود. به‌همین جهت، برخی بنای بر قبور در غیر ملک موقوفه را مکروه دانسته‌اند.[۷۴] از این‌رو، برخی فقیهان شافعی جواز بنای بر قبور را مختص به غیر ملک موقوفه یا موات می‌دانند.[۷۵]

البته برخی از آن‌ها مانند شرف‌الدین انصاری بنای بر قبور را به سبب سیره پیوسته دانشوران و عدم نهی آن‌ها، جایز می‌دانند. برخی