پاورپوینت کامل خرارب کردن قبور ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خرارب کردن قبور ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خرارب کردن قبور ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خرارب کردن قبور ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

۱
اهداف تخریب۲
قبور ویران شده توسط وهابی‌ها۳
قبرستان معلات۴
ابزار تخریب۵
مراحل تخریب۶
قبرستان بقیع۷
حمله اول۷.۱
واکنش مسلمانان۷.۲
درخواست بازسازی۸
حمله دوم۸.۱
انگیزه تخریب۸.۲
تخریب آثار تاریخی۸.۳
واکنش جهان اسلام۸.۴
اعتراض ایران۸.۵
واکنش‌های علمی۹
یوم الهدم۱۰
برای مطالعه بیشتر۱۱
پیوند به بیرون۱۲
پانویس۱۳
منابع

بارگاه‌های بقیع

تخریب قبور ویران کردن مقبره‌ها، گنبدها، بناها، بارگاه‌ها و آثاری است که بر قبر بزرگان ساخته شده است. وهابی‌ها با ساختن بنا بر روی قبور و تکریم و تبرک به آنها مخالفند. ایشان با همین عقیده، در هشتم شوال ۱۳۴۴ قمری دست به تخریب قبور اهل‌بیت پیامبر(ص) و امامان شیعه مدفون در قبرستان بقیع و نیز قبور صحابه و بزرگان دینی خود زدند. آنها حتی قصد تخریب قبر نبی مکرّم اسلام(ص) را نیز داشتند که به‌دلیل واهمه از واکنش مسلمانان، از اجرای آن صرف‌نظر کردند.

وهابی‌ها در طی دو مرحله، در سال‌های ۱۲۱۸ و ۱۳۴۴ق. قبرستان‌های تاریخی مکه و مدینه را تخریب نمودند. بعد از مرحله اول تخریب، سلطان عثمانی تحت فشار افکار عمومی مسلمین، به حاکم مصر، محمدعلی پاشا دستور حمله به حجاز داد که در آن بسیاری از وهابیان کشته شدند و سران وهابیت، همچون سعود بن‌ عبدالعزیز دستگیر شده، در استامبول اعدام گردیدند.

بعد از این حمله، سلطان عثمانی به بازسازی قبور پرداخت؛ اما وهابی‌ها و فرزندان سعود با تقویت خود و گرفتن فتوا برای تخریب، برای بار دوم به مدینه حمله کردند با تسلط بر امور، با تحریک مردم، توسط خود مردم، قبور را به طور کامل منهدم نمودند.

اهداف تخریب

منظور از تخریب قبور، ویران کردن مقبره‌ها، گنبدها، بناها، بارگاه‌ها و آثاری است که بر قبر بزرگان ساخته شده است. وهابیان با تبرک به قبر پیامبر(ص) و صالحان[۱] که سنتی جاری در میان مسلمانان بوده، مخالفند[۲] و ساختن حرم و بارگاه بر قبر را حرام می‌دانند.[۳] آنان دو بار در آغاز تسلط بر شهرهای حجاز، با حمایت و همراهی آل سعود (حک: ۱۳۴۴ ق.) به ویران‌سازی قبرها و بارگاه‌های حرمین دست زدند.

بر خلاف نظر وهابیان، بنا ساختن بر قبرهای صالحان با قصد احترام و با هدف عبادت خداوند، نه تنها مصداق شرک و بت‌پرستی نیست، بلکه ارزش معنوی دارد و کاری مستحب است.[۴]

در گذشته، تنها رخدادهای طبیعی همچون سیل و زلزله، موجب ویرانی قبرها می‌شد.[۵] گویا وهابیان نخستین گروهی هستند که با دیدگاه مذهبی، مراقد و بارگاه‌ها را ویران کردند. گاه کسانی جز وهابیان، به بهانه وجود کتاب‌هایی در نکوهش خلفا در حرم بقیع، کوشیدند این بارگاه‌ها را ویران کنند؛ اما موفق نشدند.[۶]

قبور ویران شده توسط وهابی‌ها

وهابیان افزون بر ویرانی قبرهای طائف، جده، کربلا و جاهای دیگر،[۷] مهم‌ترین هدف خود را در ویران کردن بارگاه‌ها و گنبدهای معلات در مکه و بقیع در مدینه متمرکز ساختند.

قبرستان معلات

نوشتار اصلی: جنه المعلاه

آرامگاه جنه المعلاه در بخش شمالی مکه، به آرامگاه مطیبین[۸] و مقبره الحجون[۹] شهرت دارد. در روزگار جاهلیت، مردگان را در دهانه شعب ابی‌ذئب نزدیک حجون دفن می‌کردند؛ اما چون پیامبر از شعب المعلاه به بزرگی یاد کرد و جایگاهش را ستود، آن جا قبرستان تازه مکیان شد.[۱۰]

این قبرستان که به بنی‌عبدمناف تعلق داشت[۱۱] و مورد توجه صحابه و مردم مکه بود،[۱۲] محل قبر عبدمناف، عبدالمطلب، ابوطالب، خدیجه(س)، برخی پسران پیامبر(ص)، صحابه، تابعین، و دانشوران بود.[۱۳] گنبد قبر حضرت خدیجه(س) را محمد بن‌ سلیمان در سال ۹۵۰ق. ساخت.[۱۴]

ابزار تخریب

وهابیان در آغاز هجوم به شهرهای حجاز، با سلاح فتوا و مناظره اهداف خود را در ویرانی قبرها محقق می‌ساختند. آن‌ها در ۱۲۱۰-۱۲۱۱ق. پس از مذاکره با شریف غالب امیر مکه، در مناظره با دانشوران آن شهر، در گرفتن فتوای حرمت ساخت و تعمیر بارگاه‌ها از این دانشوران اصرار ورزیدند؛ اما با مخالفت آنان روبه‌رو شدند و به همین روی، با جسارت و شدت بیشتر به تخریب و قتل و غارت دست زدند.[۱۵]

مراحل تخریب

نخستین حمله وهابیان به رهبری سعود بن‌ عبدالعزیز در ۱۲۱۸ق. به حرمین رخ داد. او مکه را محاصره کرد[۱۶] و در نامه‌ای به مردم، همانند مشرکان با آن‌ها سخن گفت. سپس وارد مکه شد و مردم را به نابودی مراقد و گنبدها فراخواند. آن‌گاه ساختمان زمزم، بناهای پیرامون کعبه، گنبدها و مرقدهای بسیار را ویران کرد. وی حدود ۲۰ روز در مکه ماند و در نامه‌ای به سلطان عثمانی، اعلام کرد که نشانه‌های شرک را از میان برده است.[۱۷]

برخی تاریخ‌نگاران در رخدادهای سال ۱۲۲۱ق. آورده‌اند که پس از موسم حج، وهابیان با قرائت آیه برائت از مشرکان هشدار دادند که سال دیگر به هیچ مشرکی اجازه حج نخواهند داد.[۱۸]

برخی بارگاه‌ها مانند گنبد آمنه(س) و خدیجه(س) که پس از حمله اول وهابیان بازسازی شدند،[۱۹] در حمله دوم در ۱۳۴۳-۱۳۴۴ق. از میان رفتند. گزارشگران غربی، رفتار وهابیان در ویران کردن بارگاه‌ها، غارت اموال، نابودی شهرها و کشتار مردم را بازگو کرده‌اند.[۲۰]

قبرستان بقیع

قبرستان بقیع ناحیه‌ای است در شرق مدینه که به سبب گیاهان خاردار بسیار به بقیع الغرقد شهرت یافت.[۲۱] قبرستانی است مستطیل‌شکل به طول ۱۵۰ و عرض ۱۰۰ متر که پیشینه آن به آغاز اسلام می‌رسد.[۲۲] حدیثی از پیامبر(ص)، بقیع را روشنایی‌بخش آسمان و زمین دانسته است.[۲۳]

آورده‌اند که پیامبر(ص) برای نشانه‌‌گذاری محل دفن عثمان بن‌ مظعون، سنگ بزرگی روی قبر وی نهاد و مروان بن‌ حکم در دوران امارتش آن را جابه‌جا کرد یا به روی قبر عثمان بن‌ عفان منتقل نمود.[۲۴] نیز در قطعه سنگ مرمرینی به تاریخ ۳۳۲ق. با این نوشته که این قبر فاطمه(س) دختر رسول خدا(س) است،[۲۵] نشانه‌هایی برای تمایز محل قبرها و بارگاه‌ها دیده می‌شود.

در گزارشی از سده ششم قمری وجود بنا و بارگاه پیرامون شماری از قبرهای بقیع تایید شده است. این منبع گزارش می‌دهد که قبر مالک بن‌ انس را با سنگ و گل به قدر چهار وجب از زمین برجسته کردند و در سنگ‌نوشته‌ای سال و روز وفاتش را ثبت نمودند. سپس از روضه عباس، روضه ابراهیم و عثمان بن‌ عفان که وضعی همانند داشته‌اند، یاد کرده است.[۲۶]

مجدالملک براوستانی قمی (م. ۴۹۲ق.) ، مستوفی کل سلجوقیان، بارگاهی شکوهمند بر قبرهای امامان بقیع و نیز عثمان بن‌ عفان یا عثمان بن‌ مظعون با معماری و تزئینات ویژه ساخت. یک سده پس از این ساخت، گزارش ابن جبیر (م. ۶۱۴ق.) نشان می‌دهد که هنوز بارگاه امامان بقیع برپا و برجا بوده است. بارگاه امامان بقیع را کسی جز براوستانی نساخته است. از این رو، وصف ابن نجار (م. ۶۴۳ق.) از مراقد بقیع که در باور او، بنایی مستحکم و کهن و استوار داشته،[۲۷] اشاره به همین بارگاه است.

وصف ابن‌ بطوطه (م. ۷۷۹ق.) نشان می‌دهد در دوره او بر قبرهای گوناگون بقیع، بارگاه و گنبد برپا بوده است.[۲۸] درگزارش سمهودی (م. ۹۱۱ق.) نیز وجود بارگاه و بنای مستحکم بر قبرهای امامان بقیع تایید شده است.[۲۹]

حمله اول

این بارگاه مقدس و دیگر مراقد حرمین که مورد توجه مردم و سفرنامه‌‌نویسان بوده، در حمله نخست وهابیان به سال‌های ۱۲۱۸-۱۲۲۱ق. از میان رفت. به گزارش عبدالرحمن جَبَرتی، نیروهای وهابی پس از یک سال و نیم محاصره و ایجاد قحطی در مدینه وارد شهر شدند و جز مرقد نبوی دیگر بارگاه‌ها را از میان بردند.[۳۰] ایجاد قحطی منحصر به مدینه نبود؛ بلکه جده و مکه و هر شهر دیگر که مردمش مقاومتی نشان ‌دادند، به قحطی و قتل و غارت دچار ‌شد.[۳۱]

در این حمله، بارگاه امامان بقیع و گنبد حضرت زهرا(س) نابود شد و دیگر مکان‌های مقدس نیز از تعرض بی‌نصیب نماندند.[۳۲] وهابیان گوهرها، یاقوت‌ها، زمردها، نقره‌ها، قندیل‌ها، پرده‌ها و شمشیرهای گوهرنشان متعلق به شاهان و خلفای گذشته در مرقد نبوی و اشیای گرانبهای مرقد بقیع[۳۳] را بار شتران کردند و با خود بردند و میان قوم و قبیله خویش و شیوخ وهابیان تقسیم نمودند.[۳۴] سپس آنان به بنا و بارگاه شهیدان احد هجوم بردند و آن‌را با خاک یکسان کردند.[۳۵]

واکنش مسلمانان

به دنبال ویرانی بسیاری از بناها و مرقدهای متبرک، ناخرسندی عمومی مسلمانان، سلطان عثمانی را واداشت که محمدعلی پاشا را به نبرد با سعود بن‌ عبدالعزیز بفرستد. محمدعلی پاشا، حاکم مصر، در ۱۸ رجب ۱۲۲۳ق. یا ۱۲۳۲ق.[۳۶] ارتشی را به فرماندهی پسرش ابراهیم پاشا روانه نبرد با وهابیان کرد.[۳۷]

آنان مدینه را محاصره کردند و بس