پاورپوینت کامل خاندان برمکیان ۶۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خاندان برمکیان ۶۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خاندان برمکیان ۶۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خاندان برمکیان ۶۴ اسلاید در PowerPoint :

۱
وجه تسمیه۲
نخستین مسلمان خاندان۳
ورود برمکیان به دمشق۴
شخصیت‌های برجسته خاندان۴.۱
خالد بن برمک۴.۲
یحیی برمکی۴.۳
جعفر بن یحیی برمکی۴.۴
فضل بن یحیی برمکی۴.۵
دیگر برمکیان۵
سقوط برمکیان۵.۱
علل سقوط برمکیان۶
برمکیان و حج۶.۱
معطر کردن خانه خدا۶.۲
سخاوت برمکیان۶.۳
مناجات یحیی برمکی۶.۴
مهم‌ترین و آخرین سفر حج۷
املاک و آثار برمکیان در حرمین۷.۱
املاک یحیی برمکی۷.۲
املاک جعفر برمکی۷.۳
سقایه ابن برمک۸
پیوند به بیرون۹
پانویس۱۰
منابع

برمکیان خاندان بانفوذ ایرانی در دستگاه خلافت امویان و عباسیان بودند که به جهت نزدیکی به خلفا، صاحب نفوذ و دارای مناصب حکومتی بودند و در بسیاری از شؤنات حکومتی دخالت داشتند.

بنابر گزارش‌های تاریخی برمکیان پیوسته به سفر حج می‌رفتند و خدماتی به ساکنان حرمین شریفین داشتند. مهم‌ترین سفر حج برمکیان آخرین سفر آنها بود که همراه هارون و دیگر صاحب منصبان به سفر حج رفتند و به جهت سخاوت و عطایای زیادی که در این سفر به مردم اعطا کردند این سال در ذهن مردم با عنوان سال عطایای سه‌گانه ماندگار شد.

به‌جهت سفرهای زیاد برمکیان، آنان در نقاط مختلف مکه و مدینه دارای املاک و خانه‌های زیادی بودند. از جمله به گزارش منابع سقایه ابن برمک ساخته برمکیان به جهت فراهم کردن آب در این برکه برای حاجیان یکی از خدمات آنان بود.

وجه تسمیه

برمکیان خاندانی ایرانی بودند که با نزدیک شدن به دستگاه خلافت امویان و عباسیان، راه ترقی و کمال را پیمودند. در دوره اول عباسی، به روزگار خلافت‌ هارون الرشید (حک: ۱۷۰-۱۹۳ق.) که اوج اقتدار عباسیان بود، آنان در بسیاری از شؤون حکومتی دخالت داشتند.
این خاندان با نام نیای خود، برمک، شناخته می‌شدند؛ از میان معانی و تفاسیر گوناگون منابع تاریخی برای کلمه برمک[۱] این سخن صحیح‌تر به‌نظر می‌رسد که برمک لقب عام نگهبانان بودایی معبد نوبهار بلخ و مشتق از کلمه پارماکا در زبان سانسکریت به معنای پیشوای روحانی بوداییان است.[۲]

نخستین مسلمان خاندان

گزارش‌ها درباره شرح‌حال برمک و اسلام آوردن وی متفاوت است. تاریخ‌نگاران نخستین مسلمان از این خاندان را برمک، جد خالد، می‌دانند که پس از فتح خراسان در روزگار عثمان به مدینه رفت و اسلام را پذیرفت و از سوی عثمان، عبدالله نامیده شد. وی در بازگشت به بلخ، به دلیل ترک دین اجدادش، به‌دست نیزک طرخان، حاکم ترکستان، به قتل رسید و همسر وی همراه کودک خردسالش که او هم برمک نام داشت، به کشمیر گریخت. کودک با مراقبت مادر به تحصیل کمالات روی آورد. سرانجام بلخیان او را به سرزمین خود آوردند و منصب پدرش را به وی بازگرداندند.[۳]

ورود برمکیان به دمشق

برمک در دوره عبدالملک بن مروان (حک: ۶۵-۸۶ق.)[۴] یا هشام بن عبدالملک (حک: ۱۰۵-۱۲۵ق.)[۵] وارد دمشق شد و در دربار امویان مقرب گشت. وی با یکی از شاهزادگان چَغانیان، منطقه‌ای در بخش علیای رود جیحون، ازدواج کرد که حاصل آن، سه پسر به نام خالد، حسن، عمر و دختری مشهور به‌ ام خالد بود.[۶] سلیمان، دیگر فرزند برمک، حاصل ازدواج وی با دختری بخارایی بوده است.[۷]

شخصیت‌های برجسته خاندان

خاندان برمکیان دارای شخصیت‌های برجسته‌ای بود که دارای مناصب مختلف در حکومت‌ها بودند که در ادامه به آنها اشاره می‌کنیم.

خالد بن برمک

خالد پسر برمک مشهور به ابوالبرامکه به سال ۹۰ق. زاده شد.[۸] وی مورد احترام امویان به‌ویژه فرزندان عبدالملک، هشام و مسلمه، بود.

هواداری از عباسیان: با ورود وی به جرگه هواداران عباسیان و نشان دادن لیاقت در موارد گوناگون چون گردآوری پول برای عباسیان در دوره دعوت پنهان برای قیام عباسیان،[۹] شرکت در سرکوب مخالفان در طوس به فرمان ابومسلم به سال۱۳۰ق.،[۱۰] مجاب کردن حکمران طبرستان به هواداری از قیام عباسیان به سال ۱۳۱ق.،[۱۱] تصدی سمت خزانه‌داری، گردآوری و ثبت غنائم در پیکارهای قحطبه بن شبیب در قم و اصفهان و خراسان در همان سال[۱۲] و نقش به‌سزایش در قدرت یافتن عباسیان.

مناصب خالد در حکومت سفاح: سفاح نخستین خلیفه عباسی (حک: ۱۳۲-۱۳۶ق.) اداره امور غنائم را به خالد واگذاشت.[۱۳] او با لیاقت و کاردانی توانست سرپرستی دیوان خراج برای گردآوری مالیات‌ها و دیوان جند برای اثبات انتساب سربازان به لشکر و پرداخت حقوق ایشان را نیز عهده‌دار شود.[۱۴] با وجود خودداری خالد از پذیرش عنوان وزیر و اعتقاد به بد یمن بودن آن به سبب قتل ابوسلمه خلال،[۱۵] وی همه کارهای وزیر را انجام می‌داد. از‌این‌رو، برخی منابع از او با عنوان وزیر یاد کرده‌اند.[۱۶]

وزارت خالد در حکومت منصور: وزارت منصور (حک: ۱۳۶-۱۵۸ق.) نیز از جمله مناصبی بود که به سال ۱۳۶ق. به خالد واگذار شد که یک سال و‌ اندی عهده‌دار آن بود تا این که ابوایوب سلیمان بن وهب موریانی، نخستین وزیر منصور، به قصد دور کردن خالد از پایتخت و تصدی منصب او، پیشنهاد اعطای ولایت فارس به خالد را داد و خالد چندین سال بر فارس حکم راند.[۱۷] منصور همچنین حکومت طبرستان و موصل را در سال ۱۴۸ق. به وی بخشید که ثروت فراوانی برایش به ارمغان آورد.[۱۸]

وفات خالد: به سال ۱۶۳ق. خالد و برادرانش سلیمان و حسن،‌ هارون را در نبرد با رومیان همراهی کردند.[۱۹] سرانجام خالد که به خوش‌رفتاری و سیاست‌مداری شهرت داشت، در جمادی الاولی سال ۱۶۵ق. درگذشت.[۲۰]

یحیی برمکی

دومین شخص برجسته این خاندان، یحیی بود. وی در سال آخر حکومت منصور عهده‌دار ولایت آذربایجان بود.[۲۱]
او از سوی مهدی عباسی (حک: ۱۵۸-۱۶۹ق.) مسؤول تربیت و تعلیم‌ هارون شد[۲۲] و بعدها نقشی به‌سزا در به تخت نشاندن وی ایفا کرد.[۲۳]

مقتدرترین وزیر عباسی: هارون به پاس این خدمات به سال ۱۷۰ق. با بخشیدن مُهر خویش به وی، حکم او را در سراسر قلمرو حکومتش نافذ ساخت،[۲۴] به گونه‌ای که امور حکومتی با تدبیر یحیی، مقتدرترین وزیر در سراسر دوره عباسیان، شکل می‌گرفت.

برپایه برخی از گزارش‌ها، وی نخستین کسی بود که در نامه‌ها عبارت «و اساله ان یصلی علی محمد عبده و رسوله» را افزود و کتابی نیز در این‌باره نوشت.[۲۵] آورده‌اند که وی از منصور خواست با توجه به نماز خواندن حضرت علی(ع) در ایوان مدائن، از ویران کردن آن خودداری کند.[۲۶]

همچنین هنگامی که‌ هارون فضل بن یحیی را مامور سرکوب شورش یحیی بن عبدالله علوی کرد، یحیی برمکی به فرزندش فضل هشدار داد که از ریختن خون فرزند رسول خدا خودداری کند و با توجه به این که برمکیان متهم به تشیع هستند، قضیه را با مصالحه فیصله دهد.[۲۷] خود نیز به علوی یاد شده کمک مالی کرد.[۲۸]

شرکت در گرفتاری امام کاظم: شیخ مفید، یحیی را به دست داشتن در گرفتاری امام موسی بن جعفر(ع) متهم می‌کند. به گفته وی، یحیی به جهت رقابت با محمد بن اشعث و با آگاهی از امامی بودن وی، از گرفتاری معیشتی اسماعیل بن علی، نواده امام صادق(ع) سوء استفاده کرد و با دادن هدایایی، وی را به بدگویی از امام نزد‌ هارون ترغیب کرد و همین به دستگیری و شهادت امام انجامید.[۲۹]

مسمومیت ادریس بن عبدالله: مسمومیت و مرگ ادریس بن عبدالله، پایه‌گذار سلسله ادریسیان، نیز به یحیی نسبت داده شده است.[۳۰]

جعفر بن یحیی برمکی

جعفر فرزند یحیی از دیگر شخصیت‌های برجسته برمکیان است که نزد‌ هارون بسیار محبوب بود. سیطره و نفوذ وی بر دستگاه خلافت نظیر نداشت.[۳۱] با توجه به این که هنگام مرگش در سال ۱۸۷ق.[۳۲] و به گفته مسعودی، هنگام مرگ ۴۵ سال داشت[۳۳] می‌توان گفت که زاده ۱۴۳ق. بوده است.

مناصب و اقدامات حکومتی جعفر::به سال ۱۷۶ق.‌ هارون ولایت بخش غربی قلمرو حکومت از شهر انبار تا شمال آفریقا را به جعفر بخشید.[۳۴] حکومت مصر در همان سال،[۳۵] فرونشاندن اختلافات قبیله‌ای مردم شام به سال ۱۸۰ق.،[۳۶] حکومت شامات و جزیره در همان سال،[۳۷] فرماندهی نگهبانان ویژه خلیفه،[۳۸] ریاست دیوان‌ مظالم برای رسیدگی به تخلفات کارگزاران حکومتی،[۳۹] تصدی خاتم برای مهر و امضای نامه‌های حکومتی و پیشگیری از جعل نامه،[۴۰] ریاست برید، وزارت، و نیز سپهسالاری[۴۱] از جمله مناصب و اقدامات حکومتی وی بودند. وی یحیی بن عبدالله علوی را به سفارش پدر از زندان آزاد کرد. نیز عبدالله افطس علوی را که‌ هارون به وی سپرده بود، به قتل رساند.[۴۲]

فضل بن یحیی برمکی

فضل، فرزند دیگر یحیی، به سال ۱۴۷ق. زاده شد.[۴۳] او افزون بر داشتن جایگاه ویژه در دستگاه خلافت، از سوی‌ هارون، تربیت امین عباسی را عهده‌دار شد.[۴۴]

مناصب حکومتی فضل: به سال ۱۷۶ق. ولایت بخش شرقی قلمرو عباسیان از نهروان تا ترکستان و آذربایجان و ارمنستان[۴۵] و به سال ۱۷۸ق. حکومت خراسان نیز به او داده شد.[۴۶] در سال ۱۷۹ق. حکومت وی بر خراسان پایان یافت؛ ولی حکومت آذربایجان و ارمنستان همچنان برعهده وی بود.[۴۷]

خودداری فضل از قتل امام: هنگامی که امام موسی بن جعفر(ع) در زندان‌ هارون بود،‌ هارون دستور قتل امام را به فضل ابلاغ کرد. فضل از انجام آن خودداری ورزید و مورد خشم‌ هارون قرار گرفت و تازیانه خورد.[۴۸]

دیگر برمکیان

در منابع از برمکیان دیگری مانند معاویه[۴۹] و حسن و سلیمان فرزندان برمک،[۵۰] محمد فرزند خالد،[۵۱] ابراهیم و موسی و محمد[۵۲] فرزندان یحیی و نوادگان برمکیان[۵۳] یاد شده است. اما به علت نقش کم‌رنگ ایشان در رویدادهای تاریخی، آگاهی‌های فراوان درباره آن‌ها ارائه نشده است.

سقوط برمکیان

حضور برمکیان در دستگاه خلافت عباسی تاثیرات سیاسی و اجتماعی مهمی بر جای نهاد؛ همچون: نفوذ روزافزون ایرانیان در دستگاه خلافت، بهب