پاورپوینت کامل حضرت ابوطالب(ع) ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حضرت ابوطالب(ع) ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حضرت ابوطالب(ع) ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حضرت ابوطالب(ع) ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

۱
زندگی‌نامه۲
سقایت۳
جایگاه اجتماعی۴
خصوصیات۵
فرزندان۶
سرپرستی پیامبر(ص)۷
محبت ابوطالب به پیامبر(ص)۸
حمایت از پیامبر۹
واکنش ابوطالب به دعوت به اسلام۱۰
سکونت در شعب ابوطالب۱۱
ایمان ابوطالب۱۲
تألیفات درباره ابوطالب۱۳
درگذشت۱۴
پانویس۱۵
منابع

ابوطالب، عبدمناف بن عبدالمطلب، پدر امام علی(ع)، عمو و حامی پیامبر(ص). ابوطالب پس از پدرش که رئیس قریش و عهده‌دار سقایت کعبه بود، مقام سقایت را برعهده گرفت. وی از شاعران برجسته زمان خود بود و شاعران به اشعارش استناد می‌کردند. طالب، عقیل،‌ جعفر و علی(ع) پسران ابوطالب‌اند. وی از هشت‌سالگی پیامبر(ص) سرپرستی او را برعهده گرفت، بسیار به او محبت کرد و بزرگ‌ترین حامی او در دعوت به اسلام و تقابل با سران قریش بود.

درباره ایمان ابوطالب میان علماء مسلمان اختلاف نظر وجود دارد. علماء شیعه و برخی از اهل سنت برپایه روایت‌های اهل بیت(ع) و برخی شواهد چون استغفار پیامبر برای ابوطالب، او را مؤمن می‌دانند؛ اما برخی از علماء اهل سنت معتقدند که او ایمان نیاورده است. شیعیان در زمینه ایمان ابوطالب کتاب‌های بسیار نوشته‌اند.ابوطالب در سال دهم بعثت، در ۸۶ سالگی یا ۹۰ سالگی درگذشت. پیامبر آن سال را «عام الحُزن» (سال اندوه) نامید.

زندگی‌نامه

نام ابوطالب، عبدمناف بن عبدالمطَّلب بن هاشم است.[۱] برخی او را عمران نامیده‌اند؛[۲] اما بیشتر با کنیه‌اش ابوطالب مشهور است.[۳] او بیش از ۸۰ سال قبل از هجرت زاده شد.[۴] پدرش عبدالمطلب بزرگ مکه و رئیس قریش بود.[۵] ابوطالب و عبدالله پدر پیامبر اسلام(ص) از یک مادر زاده شدند. مادر هر دو فاطمه بنت عمرو بن عائذ بن عمران از قبیله بنی‌مخزوم بود.[۶]

سقایت

میزبانی و پذیرایی از حاجیان (سقایت و رفادت) از مناصب عمده مکه بود که عاملی مؤثر در نفوذ اجتماعی و سیاسی قریش در حجاز شمرده می‌شد. از این رو خاندان‌های قریش برای تصدی آن رقابت می‌کردند. نمونه تاریخی آن، رقابت و قرعه‌کشی فرزندان عبدمناف برای عهده‌دار شدن این مقام است که در آن، قرعه به نام هاشم بن عبدمناف افتاد.[۷]
پس از هاشم، عبدالمطلب میزبانی حاجیان را بر عهده داشت.[۸] ابوطالب پس از مرگ برادر بزرگ‌ترش زبیر و زمانی که وضع مالی مناسبی نداشت، سه سال عهده‌دار رفادت و سقایت شد. در سال نخست برای پذیرایی از زائران ۱۰/۰۰۰درهم از برادرش عباس وام گرفت و انفاق کرد. در سال دوم ۱۵۰۰۰ درهم وام ستاند؛ اما پس از سال سوم توان اقتصادی ادامه این کار را نداشت. از این رو، آن را به برادرش عباس وانهاد.[۹]
ابوطالب پس از خراب‌شدن کعبه توسط سیل، وی عهده‌دار تعمیر آن شد. او دستور داد تا از مالی پاکیزه در بازسازی بنای کعبه استفاده کنند. در این هنگام، پیامبر(ص) ۲۵ سال داشت و اختلاف بر سر نصب حجرالاسود در همین ماجرا رخ داد.[۱۰]

جایگاه اجتماعی

بر پایه حدیثی از امام علی(ع)، ابوطالب در عین تهیدستی سرور قریش بود و پیش از او هرگز تهیدستی بر قریش ریاست نکرده بود.[۱۱] بزرگ‌منشی وی در میان قریش زبانزد بود. به علت درایت و نفوذ کلامش در میان قریش، تیره‌های مختلف هنگام اختلافات او را داور قرار می‌دادند. ابوطالب را بانی سنت سوگند در شهادت‌دادن برای اولیای دم (قَسامه) دانسته‌اند.[۱۲] این سنت در اسلام نیز ادامه یافت.[۱۳]

خصوصیات

ابوطالب به سخاوت شهرت داشت.[۱۴] وی همچنین شاعری توانا و برجسته بود.[۱۵] اشعار او در سده‌های نخستین اسلامی مورد توجه و استناد شاعران و ادیبان معروف بوده است.[۱۶] شعری از او به نام قصیده لامیه شهرت بسیار یافت.[۱۷]

فرزندان

ابوطالب چهار پسر و سه دختر داشت. پسران او طالب، عقیل،‌ جعفر و امام علی(ع) هر یک با هم ده سال اختلاف سن داشتند.[۱۸] برخی گفته‌اند که عقیل چهار سال از جعفر و او نُه سال از علی(ع) بزرگ‌تر بود.[۱۹] دخترانش ام هانی (فاخته)،[۲۰] جمّانه و ریطه (ام‌طالب)،[۲۱] ) نام داشتند. همه فرزندان ابوطالب از فاطمه بنت اسد بن هاشم بودند.[۲۲] البته برخی گفته‌اند که او از زنی دیگر بنام علّه نیز پسری به نام طلیق داشته است.[۲۳]

سرپرستی پیامبر(ص)

ابوطالب پس از مرگ پدرش عبدالمطَّلِب به وصیت وی، سرپرستی پیامبر(ص) را که هشت سال بیشتر نداشت، عهده‌دار شد.[۲۴] برخی گفته‌اند: عبدالمطلب سرپرستی پیامبر(ص) را به فرزند بزرگش زبیر وانهاد و پس از درگذشت او ابوطالب عهده‌دار پیامبر شد؛[۲۵] اما از آنجا که زبیر در حلف الفضول حضور داشت و پیامبر(ص) در این زمان حدود ۲۰ سال داشت، درگذشت زبیر در کودکی پیامبر(ص) درست به نظر نمی‌آید.[۲۶] از این رو، نتیجه گرفته‌اند که بعد از عبد المطلب، از همان ابتدا سرپرستی پیامبر(ص) بر دوش ابوطالب بود.[۲۷]

محبت ابوطالب به پیامبر(ص)

ابوطالب توجهی ویژه به پیامبر(ص) داشت و بیش از فرزندانش به او محبت می‌کرد. بهترین غذا را برای وی فراهم می‌ساخت و بسترش را در کنار بستر خود قرار می‌داد و می‌کوشید همواره او را همراه خود داشته باشد.[۲۸] در سفرهای تجاری نیز او را با خود می‌برد. ملاقات بحیرای راهب با پیامبر(ص) و توصیه راهب به ابوطالب درباره وی، در یکی از همین سفرها گزارش شده است.[۲۹]

ابوطالب همکاری تجاری با خدیجه را به محمد(ص) جوان توصیه کرد[۳۰] و سپس از سوی وی به خواستگاری خدیجه رفت.[۳۱] برخی گفته‌اند که خطبه عقد را نیز او خواند.[۳۲]

حمایت از پیامبر

پس از دعوت آشکار پیامبر(ص) به اسلام، فشار قریش بر ابوطالب افزایش یافت.[۳۳] در یوم الانذار که دعوت‌شدگان بیشتر از بنی‌هاشم بودند، برخی از اعضای برجسته هاشمی مانند ابولهب وی را شماتت کردند. وقتی در همین جلسه پیامبر(ص) امام علی(ع) را برادر، وصی و خلیفه خود خواند، گروهی با تمسخر به ابوطالب گفتند: به تو فرمان داد که از فرزندت اطاعت کنی![۳۴] بنابر گزارش‌های تاریخی بزرگان قریش سه بار نزد ابوطالب آمدند و از وی خواستند تا مانع دعوت پیامبر(ص) شود. در دیدار نخست، او در برابر قریش موضع نگرفت و کوشید آنان را مجاب سازد. در دیدار دوم که قریش خواهان تسلیم کردن پیامبر(ص) بودند، او تلاش کرد پیامبر(ص) را از خطرهای دعوتش آگاه کند؛ اما آنگاه که با اصرار او روبه‌رو شد، گفت: هر چه می‌پسندی، انجام ده. به ‌خدا سوگند! تو را تسلیم نخ