پاورپوینت کامل جمع بین صلاتین ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جمع بین صلاتین ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جمع بین صلاتین ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جمع بین صلاتین ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

۱
چیستی۲
اهمیت۳
در سیره معصومان۴
اَشکال۴.۱
در شرایط عادی۴.۲
در سفر۴.۳
در حالت عذر و اضطرار۴.۴
در روز جمعه۵
در عرفات و مزدلفه۶
اذان و اقامه۷
کتاب‌شناسی۸
پانویس۹
منابع

جمع بین الصلاتین، پشت سر هم خواندن نماز ظهر و عصر یا نماز مغرب و عشا است، که در سفر حج و مناسک آن مورد ابتلا است.

فقیهان شیعه و اهل سنت در جواز حتی استحباب جمع بین الصلاتین، در عرفات و مزدلفه اتفاق نظر دارند. آنها در جواز جمع بین الصلاتین در سفر نیز، اتفاق نظر داشته و برخی از فقیهان اهل سنت، برای آن شرایط و تفاصیلی ذکر کرده‌اند.

فقیهان شیعه، جمع میان دو نماز در شرایط عادی را جایز می‌دانند. در برابر، فقیهان اهل سنت به جز شمار اندکی از شافعیان آن را جایز نمی‌دانند؛ با این همه، اهل سنت جمع بین الصلاتین را در شرایط عذر و اضطرار جایز شمرده‌اند. شافعیان، جمع بین الصلاتین در روز جمعه را نیز جایز دانسته‌اند.

در سیره معصومان(ع) مانند حضرت آدم(ع)، حضرت ابراهیم(ع)، حضرت محمد(ص) و امامان(ع) جمع بین الصلاتین در جای‌های ویژه‌ای مانند مزدلفه، در شرایط جنگ مانند غزوه تبوک و در شرایط عادی ذکر شده است.

چیستی

«جمع بین الصلاتین»، در اصطلاح فقه عبارت است از خواندن دو نماز ظهر و عصر و نیز مغرب و عشا بدون فاصله، به گونه‌ای که نمازهای پنجگانه در سه وقت خوانده شود.[۱] البته به باور شماری از فقیهان، مراد از جمع بین الصلاتین اقامه هر دو نماز در وقت فضیلت یکی از آن دو است، چه فاصله‌ای میان آن دو باشد یا نباشد.[۲]

برخی فقیهان، تصریح کرده‌اند که اقامه نماز نافله میان دو نماز، خللی به جمع بین الصلاتین وارد نمی‌کند[۳]؛ ولی به باور برخی فقیهان شیعه، جمع بین الصلاتین هنگامی تحقق می‌یابد که حتی نماز نافله میان آن دو خوانده نشود.[۴]

در منابع فقهی، در مباحث جمع بین الصلاتین، اصطلاحاتی به کار رفته که چنین است:

جمع تقدیم، این است که نماز دوم مقدّم از وقت فضیلت یا وقت اختصاصی آن خوانده شود؛ مانند خواندن نماز عصر در وقت نماز ظهر و مانند خواندن نماز عشا در وقت نماز مغرب.[۵]
جمع تأخیر، این است که نماز اول پس از وقت فضیلت یا پس از وقت اختصاصی آن خوانده شود؛ مانند خواندن نماز ظهر در وقت نماز عصر و خواندن نماز مغرب در وقت نماز عشا.[۶]
جمع صوری، اقامه نماز ظهر در آخر وقت آن و متصل کردن آن به نماز عصر است که در ابتدای وقت خوانده شود و نیز خواندن نماز مغرب در آخر وقت آن و متصل کردن آن به نماز عشا است که در ابتدای وقت خوانده شود.[۷]
تفریق، فاصله انداختن میان دو نماز، یا خواندن نافله میان آن دو، یا خواندن هر یک از آن دو نماز در وقت فضیلت خود است.[۸]

اهمیت

موضوع «جمع بین الصلاتین» یکی از مسائل مورد اختلاف در مذهب‌های فقهی است، که هنگام ادای مناسک حج و عمره بروز بیشتری می‌یابد، بویژه آن که برخی مصداق‌های آن به برخی مناسک حج مربوط می‌شود.[۹]

عالمان شیعه به جواز جمع بین الصلاتین و بیشتر عالمان اهل سنت به عدم جواز آن باور دارند؛ از این رو، تبیین مشروعیت جمع بین الصلاتین اهمیت می‌یابد.[۹]

شماری از احادیث شیعه، جمع بین الصلاتین را موجب فزونی یافتن روزی[۱۰] و سر و سامان یافتن امور[۱۱] دانسته و حکمت جواز آن را گسترش یافتن وقت برای انجام کارهای دیگر و به مشقت نیفتادن امت ذکر کرده‌اند.[۱۲]

در سیره معصومان

بر پایه منابع تاریخی و حدیثی، حضرت آدم(ع) و حضرت ابراهیم(ع) دو نماز مغرب و عشا را در مزدلفه به صورت جمع خواندند.[۱۳] به گزارش منابع تاریخی[۱۴] و حدیثی[۱۵] حضرت محمد(ص) در حجه الوداع میان نماز ظهر و عصر در روز عرفه و نیز میان نماز مغرب و عشا در شب عید قربان در مزدلفه جمع کرد. همچنین بر پایه احادیثی در منابع شیعه[۱۶] و اهل سنت[۱۷] پیامبر(ص) در شرایط عادی نیز گاهی میان دو نماز جمع می‌کرده است. بر پایه روایاتی دیگر، حضرت محمد(ص) در خیبر، شش ماه نمازهای خود را بصورت جمع می‌خواند.[۱۸] او در غزوه تبوک نیز، میان دو نماز ظهر و عصر و نیز دو نماز مغرب و عشا جمع می‌کرد.[۱۹] امامان شیعه نیز، گاهی در شرایط عادی نمازهای خود را بصورت جمع به جا می‌آوردند و این کار را صریحاً تأیید کرده‌اند.[۲۰]

اَشکال

در شرایط عادی

در باور شیعه

به نظر فقیهان شیعه، جمع بین الصلاتین در شرایط عادی جایز است.[۲۱] به باور آنها، هر یک از نمازهای ظهر و عصر و مغرب و عشا دارای سه نوع وقت «اختصاصی»، «فضیلت» و «مشترک» هستند.[۲۲] برای نمونه، وقت اختصاصی نماز ظهر از آغاز زوال به اندازه خواندن چهار رکعت است و وقت اختصاصی نماز عصر به اندازه چهار رکعت مانده به غروب خورشید است. دو وقت فضیلت و مشترک، میان هر دو نماز مشترک است؛[۲۳] از این رو، با هم خواندن دو نماز باعث نمی‌شود یکی از آن دو خارج از وقت خود خوانده شود.[۲۴] دلیل فقیهان شیعه، احادیث[۲۵] و سیره عملی حضرت محمد(ص) است.[یادداشت ۱][۲۶]

مشهور فقیهان شیعه، در شرایط عادی، خواندن جداگانه نمازها را از جمع میان آنها برتر دانسته‌اند.[۲۷] دلیل آنها، برتر بودنِ توزیع عبادت در طول زمان[۲۸] و نیز استحباب خواندن هر نماز در وقت فضیلت آن است.[۲۹][یادداشت ۲][۳۰]

در باور اهل سنت

عموم فقیهان اهل سنت جمع بین الصلاتین را جایز نشمرده‌اند.[۳۱] البته شمار اندکی از شافعیان به استناد احادیث[۳۲] جمع بین الصلاتین را در شرایط عادی جایز دانسته‌اند.[۳۳]

ده‌ها روایت در منابع اهل سنت، مانند صحاح،[۳۴] سنن[۳۵] و دیگر منابع[۳۶] از جمع کردن دو نماز توسط حضرت محمد(ص) در شرایط عادی سخن گفته‌اند.[یادداشت ۳] محدثان و فقیهان اهل سنت این روایت‌ها را قابل استناد ندانسته و دلیل آن را عمل نکردن فقهیان به مفاد این روایات دانسته‌اند.[۳۷] برخی نیز، جمع یاد شده در روایات را به «جمع صوری» تأویل برده‌اند[۳۸] یا آن را در شرایط عذر یا سفر یا بارش باران دانسته‌اند.[۳۹] این تأویلات، به این جهت است که در باور فقیهان اهل سنت، وقت هر یک از نمازهای پنجگانه مختص است و وقت مشترک ندارند.[یادداشت ۴]

دلائل فقیهان اهل سنت بر جایز نبودن جمع میان دو نماز، مورد مناقشه قرار گرفته است.[۴۰] از جمله انتقادات مطرح شده آن است که اهل سنت در سفر و نیز در حالت وجود عذر جمع بین الصلاتین را جایز دانسته‌اند، درحالی که اگر وقت مشترک