پاورپوینت کامل مستور، احمد بن عبداللّه ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مستور، احمد بن عبداللّه ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مستور، احمد بن عبداللّه ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مستور، احمد بن عبداللّه ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

۱
تولد، وفات۲
امام مستور۳
احمد بن عبدالله در منابع اسماعیلی۴
نام، لقب۵
احمد بن عبدالله در کتاب‌های انساب۶
احمد بن عبدالله در منابع ضد اسماعیلی۷
آثار۸
پانویس۹
منابع مقاله۱۰
وابسته‌ها

اَحْمَدِ بْنِ عَبْدُاللّهِ مَسْتور ، از امامان اسماعیلیه در دور ستر و از اخلاف محمد بن اسماعیل بن جعفر(ع) که انشای مجموع رسائل اخوان الصفا بدو منسوب است.

تولد، وفات

مصطفی غالب ولادت و وفات وی را ۱۹۸-۲۶۵ ق می‌داند و معتقد است که او در مقبره مشهور جبل مشهد واقع در هفت کیلومتری مصیاف شام به خاک سپرده شد‌[۱].

امام مستور

پیچیدگی و ابهامی که تاریخ جنبش اسماعیلی را در دور ستر ـ مدت زمانی نزدیک به یک سده ـ فرا گرفته، مانع از آن است که بتوان به ارزیابی درستی از وضعیت رهبران اسماعیلی و چگونگی فعالیت‌های ایشان در آن دوره، دست یافت. معمولاً گفته می‌شود که رهبری اسماعیلیه در فاصل امامت محمد بن اسماعیل و عبیدالله مهدی، در دست ۳ تن امام مستور، از اخلاف محمد بن اسماعیل بوده که احمد بن عبدالله یکی از آنان است؛ اما در اینکه این امامان شخصیت‌های تاریخی بوده‌اند، یا امامان فرضی ـ که بعدها اعتقادات رهبران جنبش آنان را آفریده است ـ اظهار نظر قطعی نمی‌توان کرد.

این امر بیشتر ناشی از فقدان مدارک و منابع از یک سو و تعارض میان منابع موجود، از سوی دیگر است.

احمد بن عبدالله در منابع اسماعیلی

در منابع اسماعیلی، نخستین بار نام احمد بن عبدالله را در کتاب استتار الامام اثر داعی احمد بن ابراهیم نیشابوری می‌یابیم. در این کتاب که در نیم دوم سد ۴ ق نوشته شده، نام ۳ تن از امامان اسماعیلی در دور ستر که پدران عبیدالله مهدی بوده‌اند، آمده، اما از محمد بن اسماعیل و نسبت او با این امامان سخنی به میان نیامده است.

البته در اثر منتشر نشده‌ای با عنوان الفرائض و حدود الدین نوشت جعفر بن منصور الیمن که به نیم اول سد ۴ ق تعلق دارد، به مناسبتی از احمد بن عبدالله یاد شده است. این کتاب متضمن نامه‌ای است، منسوب به عبیدالله مهدی که به جامع اسماعیلی در یمن نوشته است. در این نامه که مستقلاً توسط حسین همدانی با عنوان فی نسب الخلفاء الفاطمیین به چاپ رسیده، نام اجداد عبیدالله مهدی و ازجمله، احمد بن عبدالله آمده است، اما شگفت‌آور آنکه این امامان از نسل عبیدالله بن جعفر صادق(ع) معرفی شده‌اند، نه از نسل اسماعیل بن جعفر صادق(ع).

قاضی نعمان نیز که قاضی القضات المعز و از برجسته‌ترین نظریه‌پردازان خلافت فاطمی است، در هیچ یک از آثار خود، نامی از امامان دور ستر نبرده، و گاه حتی یاد کردن از آنان را در حکم افشای اسرار دانسته است. این وضعیت تا دوره‌های متأخرتر در عصر فاطمیان نیز همچنان به چشم می‌خورد.

ادریس بن حسن، داعی یمنی و مورخ اسماعیلی، در دو اثر خود عیون الاخبار و زهر المعانی احمد بن عبدالله را از امامان دور ستر و نواد محمد بن اسماعیل یاد می‌کند که پس از پدرش عبدالله بن محمد بن اسماعیل به امامت رسید و در هیأت تاجران به کوفه، دیلم، سلمیه و عسکر مکرم آمد و شد داشت. داعی ادریس، احمد بن عبدالله را نویسند رسائل اخوان الصفا معرفی می‌کند. در تصویری که او از دور ستر ترسیم کرده است، افراد خاندان میمون قداح در سلسله مراتب دعوت، از نقش مهمی برخوردارند و به عنوان حجت امامان مستور معرفی می‌شوند. او احمد بن عبدالله را با لقب «امام التقی» معرفی می‌کند و حسین فرزندش را امام پس از او می‌داند. داعی ادریس از کسی به نام احمد بن عبدالله بن میمون قداح نیز سخن می‌گوید که حجت حسین بن احمد بن عبدالله، آخرین امام دور ستر است.

نام، لقب

در منابع نزاری نام و لقب ۳ امام دور ستر، با اندک تقاوتی نسبت به دیگر منابع اسماعیلی، ذکر شده است. در این منابع نام احمد بن عبدالله که حلق میانی این سلسله محسوب می‌شود، گاه احمد و گاه محمد و لقب او وفی یا وفی‌الدین ضبط شده است.

احمد بن عبدالله در کتاب‌های انساب

درخور توجه است که در کتاب‌های انساب، در شمار فرزندان محمد بن اسماعیل، نامی از عبدالله و فرزند او احمد در میان نیست، بلکه در این منابع همواره از شخصی به نام جعفر سلامی و فرزندش محمد مشهور به «الحبیب» یاد شده است.

احمد بن عبدالله در منابع ضد اسماعیلی

گزارش‌های ضد اسماعیلی که به طور عمده از رسال ابن رزام عبدالله بن محمد در رد اسماعیلیه، سرچشمه گرفته، تصویر دیگری از دور ستر ترسیم می‌کنند. قسمت‌های مهمی از این رساله را ابن ندیم نقل کرده است. همین گزارش بعدها مورد استفاد شریف ابوالحسین محمد بن علی، معروف به اخومحسن واقع شده است. رسال اخومحسن در رد اسماعیلیه مفقود است، اما قسمت‌هایی از آن در آثار ۳ مورخ مشهور مصری: نویری، ابن دواداری و مقریزی آمده است. مهم‌ترین و بحث‌انگیزترین قسمت این گزارش‌ها رد نسب علوی خلفای فاطمی است. اخومحسن، احمد بن عبدالله را از فرزندان میمون قداح دانسته که پس از مرگ پدرش عبدالله، در سلمیه جای وی را گرفته است و عبدالله خود را از نسل عقیل بن ابی طالب می‌خواند و به محمد بن اسماعیل دعوت می‌کرد.

البته تحقیقات جدید دربار اسماعیلیه روشنگر این نکته بوده است که ماجرای عبدالله بن میمون قداح و نقش او و خاندانش در پیشبرد جنبش اسماعیلیه، افسانه‌ای بیش نیست و از برخی منابع به ویژه نام المع