پاورپوینت کامل ابونصر عراق، منصور بن علی ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابونصر عراق، منصور بن علی ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابونصر عراق، منصور بن علی ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابونصر عراق، منصور بن علی ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

۱
نسب۲
اساتید۳
فعالیت علمی، دربار آل مأمون۴
وفات۵
جایگاه علمی۶
آثار۷
پانویس۸
منابع مقاله۹
وابسته‌ها

اَبونَصْرْ مَنْصورِ بْنِ عِراق، ریاضی‌دان و منجم نامدار ایرانی سد ۴ و ۵ ق / ۱۰ و ۱۱ م، از آل عراق یا خوارزمشاهیان قدیم.

به رغم شهرتی که ابونصر در روزگار خود و پس از آن داشته، نویسندگان تراجم احوال و مورخان از او یاد نکرده‌اند. همین اطلاعات اندکی که از او در دست است، مبتنی بر اخبار پراکنده و گاه متناقضی است که نظامی عروضی و سبکی و نیز ابوریحان بیرونی دربار او و آثارش به دست داده‌اند.

نسب

ابونصر فرزند علی، برادر محمد بن عراق خوارزمشاه بوده و القاب «دهقان کبیر» و «امیر» که برای او به کار رفته، نیز می‌تواند اشاره به همین انتساب باشد، اما به درستی دانسته نیست که عنوان «مولی امیرالمؤمنین» که وی را بدان خوانده‌اند، از کجا برخاسته است.

زاخاو مراد از امیرالمؤمنین را امیر بزرگ سامانی، و بروکلمان مأمون خوارزمشاه دانسته و زین‌العابدین موسوی وی را القادربالله عباسی شمرده است؛ اما هیچ قرین تاریخی، دعوی زاخاو و بروکلمان را تأیید نمی‌کند، به ویژه که امیرالمؤمنین از القاب خاص دستگاه خلافت بود. برخی از متقدمان، ابونصر را «جعدی»، و بعضی از نویسندگان معاصر، او را جیلی یا اهل گیلان خوانده‌اند.

اساتید

دربار استاد یا استادان ابونصر نیز اگاهی در دست نیست. از آنجا که ابونصر در رسال «القسی الفلکی» خود، ابوالوفا بوزجانی را «شیخنا» خوانده، برخی او را شاگرد ابوالوفا دانسته‌اند، اما بیرونی که آگاه‌ترین کس به احوال استاد خود ابونصر بوده، نه تنها از چنین رابطه‌ای میان آن دو سخن نگفته، بلکه تلویحاً آن را نفی کرده است.

فعالیت علمی، دربار آل مأمون

به هرحال اطلاعات دربار فعالیت علمی ابونصر بیشتر مربوط به روزگار حکومت علی بن مأمون و برادرش ابوالعباس مأمون خوارزمشاه است که پدر آنان، آل عراق را منقرض کرد و سلسل مأمونیان خوارزمشاهی را بنیاد نهاد.

با اینهمه، ابونصر در دربار آل مأمون ماند و نزد آنان به حرمت می‌زیست، تا به روزگار مأمون، به روایت نظامی، سلطان محمود غزنوی دانشمندان خوارزم را به غزنین خواند و ابونصر و بیرونی بدانجا رفتند. همو اشاره کرده است که ابونصر در غزنین به دستور سلطان «صورت ابوعلی بر کاغذ نگاشت» تا مأمورانی که در جست و جویش بودند، او را باز شناسند. دربار نادرستی این روایت نظامی سخن‌ها می‌توان گفت، ازجمله آنکه بیرونی به تصریح خود در اواخر ایام ابوالعباس مأمون ـ لااقل تا پیش از شورش خوارزمیان ـ در خوارزم بوده و ۷ سال ابوالعباس را خدمت کرده بوده است.

از این روی به نظر می‌رسد که ابونصر نیز ـ اگر تا آن روزگار زنده بوده ـ در خوارزم زیسته است. سبکی به نقل از تاریخ خوارزم ظهیرالدین، از ثروت و نفوذ ابونصر یاد کرده و آورده است که سلطان محمود چون به جرجانیه آمد، او را به بهان آنکه در املاکش مسجدی بنا نکرده، به بد اعتقادی متهم کرد و کشت (۴۰۸ ق / ۱۰۱۷ م)، اما این روایت نیز، از آن رو که بیرونی هیچ اشاره‌ای بدان نکرده، اطمینان بخش نیست.

وفات

از تاریخ مرگ ابونصر اطلاع دقیقی در دست نیست، اما پیداست که در ۳۹۸ ق / ۱۰۰۷ م زنده بوده، زیرا تحریراکرمنلاؤس توسط او را در این سال دانسته‌اند و چون بیرونی در رسال فهرست که آن را در ۴۲۷ ق / ۱۰۳۶ م پرداخته است، از او با دعای «انارالله برهانه» یاد کرده، دانسته می‌شود که پیش از آن تاریخ در گذشته بوده است.

جایگاه علمی

جایگاه علمی ابونصر بیش از همه به آثار او در ریاضیات و نجوم مربوط می‌شود. بخش بزرگی از این آثار، به خواهش بیرونی و به نام وی نوشته شده و بیرونی ۱۲ تای آن‌ها را، در رسال فهرست خود نام برده است. برخی از این رساله‌ها در تاریخ ریاضیات جای مهمی دارد.

بیرونی وی را از هم ریاضی‌دانان آن دوران برتر می‌شمارد. وی همچنین شماری از استدلالات ابونصر را در اثبات مسائل گوناگون، از جمله قضی مغنی و تعمیم آن به مثلثات مسطحه، نقل می‌کند.

خیام نیز ابونصر عراق را ستوده و وی را از بزرگ‌ترین ریاضی‌دانان شمرده و ازجمله دربار کوشش‌های وی برای رسم هفت ضلعی منتظم سخن گفته است.

همچنین نصیرالدین طوسی، ابونصر را بسیار ستوده است. به گفت وی، برخی مسائل کتاب منلاؤس که خطاهای بسیار در آن راه یافته بوده و ریاضی‌دانان چندی ازجمله ماهانی و ابوالفضل هروی به تصحیح آن پرداخته بودند، تنها پس از مطالع رسال اصلاح کتاب مانالائوس ابونصر بر او روشن شده است. نصیرالدین طوسی همچنین در کشف القناع عن اس