پاورپوینت کامل ابونخیله، یعمر بن حزن ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابونخیله، یعمر بن حزن ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابونخیله، یعمر بن حزن ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابونخیله، یعمر بن حزن ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

۱
نام، کنیه۲
نسب، شهرت۳
زیستگاه، ولادت۴
در دربار امویان۵
شفاعت از فرزدق۶
مدح خلفای عباسی۷
قتل شاعر۸
سادگی زبان و واژگان۹
شاعر رجزپرداز۱۰
آثار۱۱
پانویس۱۲
منابع مقاله۱۳
وابسته‌ها

اَبونُخَیْله، یَعْمُر بن حَزن بن زائده حِمّانی، ‌ملقب به راجز (مق‌ ح ۱۴۷ ق / ۷۶۴ م)، ‌شاعر عصر اموی و اوایل دور عباسی.

نام، کنیه

در نام و کنی او اختلاف است. ابوالفرج، از قول اصمعی و ابوعمرو شیبانی، ابونخیله را نام، و ابوالجنید و ابوالعِرماس را کنی شاعر دانسته، اما ابن ‌قتیبه نام وی را یعمر و ابونخیله را کنی او نوشته است. نام او را حبیب نیز گفته‌اند.

افزون بر این، در ضبط نام و نسب وی تصحیف‌هایی نیز روی داده است.

گویند او را به این سبب ابونخیله خوانده‌اند که در کنار نخلی زاده شد.

نسب، شهرت

نسب او به سعد بن زید مناه بن تمیم می‌رسید و شهرت سعدی او از همین جاست؛ اما برخی از منابع نسب او را مشکوک و مطعون خوانده‌اند. حتی در روایتی، فرزدق او را به تحقیر، دَعی (کسی که در نسب خود متهم باشد) خوانده است.

از این روی، برخی احتمال داده‌اند که شاعر خود شجره‌نامه‌ای ساختگی برای خویش فراهم آورده بود تا خود را از نژادگان عرب جلوه دهد .

زیستگاه، ولادت

زادگاه ابونخیله ظاهراً بصره بوده، اما تاریخ ولادتش دانسته نیست. چنانکه گفته‌اند در جوانی، به سبب نافرمانی، از سوی پدر رانده شد و در طلب روزی به شام رفت و دست کم تا مرگ پدر در آنجا ماند. چندی نیز بادیه اقامت گزید و نزد بدویان شعرو ادب آموخت و ظاهراً در همین دوره آوازه‌ای یافت وارجوزه‌ها و قصیده‌هایش زبانزد همگان شد.

در دربار امویان

سپس به بارگاه مَسلَمه بن عبدالملک (د ۱۲۰ ق / ۷۳۸ م)، سردار مشهور اموی، در دمشق راه یافت و نزد او به منزلتی رسید.

روایتی که از قول ابونخیله دربار چگونگی ورود او به دربار مسلمه نقل شده، برخی خصوصیات اخلاقی وی را آشکار می‌سازد. در این روایت ـ که به اعترافی صادقانه می‌ماند و به همین سبب می‌توان آن را در خور اعتماد پنداشت ـ چنین آمده که شاعر در حضور مسلمه پس از مدح وی، خود را بهترین رجزسرای عرب معرفی کرده، اما چون ناگهان خود را ازخواندن رجزی ازخویش ناتوان دیده است، ارجوزه‌ای از رؤبه بن عَجّاج که به یاد داشته، برخوانده و چون مسلمه، برخلاف گمان وی، متوجه سرقت ادبی او شده، با سرافکندگی از مجلس وی بیرون رفته، اما بعداً با سرودن مدح‌ها و رجزهای فراوان باز مورد توجه و لطف او قرار گرفته است. علاق مسلمه به ابونخیله زمینه‌ای فراهم آورد تا شاعر به دربار ولید بن عبدالملک (حک‌ ۸۶-۹۶ ق) راه یابد.
چون مسلمه درگذشت، ابونخیله به بارگاه هشام بن عبدالملک (حک‌ ‌۱۰۵-۱۲۵ ق) رفت و به مدح او پرداخت. وی در روایتی چگونگی ورود خود به بارگاه هشام را نیز شرح داده است. در این روایت ـ که آن هم با توجه به مضمونش در خور اعتماد می‌نماید ـ البته از سرقت ادبی و لاف‌زنی شاعر در برابر خلیفه خبری نیست، اما زیرکی و دوراندیشی شاعر در آن آشکار است. چه وی با هشیاری نخست می‌کوشد از روحیات خلیفه آگاه گردد و آنگاه که او را مدح می‌گوید، در عین چشم دوختن به صله‌های وی، خود را بلندنظر و بی‌نیاز جلوه می‌دهد و از این راه، هم‌دل خلیفه را به دست می‌آورد و هم صله‌های گران می‌ستاند.

ممدوح بعدی شاعر ولید بن یزید (حک‌ ‌۱۲۵-۱۲۶ ق)، ولیعهد و جانشین هشام بود که به گفت ابن معتز، شاعر را سخت دوست می‌داشت و هنر شاعری را نیز از او فرا گرفته بود.

به روایت ابن‌ معتز ـ اگر روایت ساختگی نباشد ـ صله‌ها و پاداش‌های ولید به ابونخیله چندان بوده که از این شاعر آزمند بخیل، مردی گشاده‌دست ساخته بود.

از روابط ابونخیله با دیگر خلفای اموی خبری در دست نیست، همین قدر می‌دانیم که او تا پایان خلافت امویان در خدمت آنان بوده و علاوه برخلفا تنی چند از امیران و بزرگان آن دولت، از قبیل عمر بن هبیره، مهاجر بن عبدالله کلابی و جنید بن عبدالرحمن مُرّی، را مدح گفته است.

شفاعت از فرزدق

ماجرای شفاعت ابونخیله از فرزدق نزد عمر بن هبیره نیز مشهور است. گویند فرزدق که تازی نژادی اصیل و مردی مغرور بوده و به سبب هجو ابن هبیره به زندان افتاده بود، چون شنید که ابونخیله از او نزد امیر شفاعت کرده و امیر دستور آزادی وی را داده، در خشم شد و ترجیح داد به زندان باز گردد و شفاعت کسی را که در نظر او فرومایه‌ای بی‌اصل و نسب بیش نبود، نپذیرد.

مدح خلفای عباسی

با سقوط خلافت اموی و به قدرت رسیدن عباسان، ابونخیله نیز بی‌درنگ تغییر جهت داد و به مدح خلفای عباسی و هجو امویان پرداخت و حتی خود را شاعر بنی هاشم لقب داد. به همین سبب، او را در زمر نخستین شاعرانی آورده‌اند که به دفاع از حاکمیت عباسیان پرداخته‌اند. اما وابستگی او به دربار اموی و به ویژه دوستی نزدیک او با مسلمه بن عبدالملک بر کسی پوشیده نبود، چنانکه به روایتی، وقتی شاعر به حضور ابوالعباس سفاح رسید و خود را معرفی کرد، با تحقیر و نکوهش خلیفه مواجه شد و حتی خلیفه شعر معروفی را که ابونخیله در مدح مسلمه سروده بود، به رخ او کشید و در این میان تنها ز