پاورپوینت کامل ابومعاذ تومنی ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابومعاذ تومنی ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابومعاذ تومنی ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابومعاذ تومنی ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۱
زندگی‌نامه۲
مذهب۳
عقل‌گرایی۴
عقاید۵
پانویس۶
منابع مقاله۷
وابسته‌ها

ابومعاذ تومَنی، از متکلمان مرجئه و رئیس فرقه تومنیه.

زندگی‌نامه

گزارشی از حوادث زندگی وی در دست نیست، جز آنکه از مردم تومن(روستایی در مصر) بوده که گویا بعدها در بصره می‌زیسته است.

مذهب

او را رئیس فرقه‌ای به نام تومنیه ـ از فرقه‌های مرجئه ـ دانسته‌اند. در این میان، برخی آنها را از مرجئ خالصه برشمرده‌اند، اما اشعری با اینکه ابومعاذ را از مرجئه دانسته، معتقد است که او و زهیر بن عبدالله اثری در «قدر» با معتزله موافق بوده‌اند. پزدوی تومنیه را مرجئی ندانسته، و ذیل مذهب قدریه و معتزله آورده است.

عقل‌گرایی

با توجه به این گزارشها، و نیز گزارش کسانی چون مقریزی که ابومعاذ را فیلسوف دانسته، و ابن قیم جوزیه که هنگام تخطئ عقل‌گرایان، ابومعاذ را در میان آنها آورده است، می‌توان نتیجه گرفت که او به عقل‌گرایی در کلام معروف بوده است. اما بر پای برخی از عقاید ابومعاذ می‌توان گفت که او کوشیده تا روش عقلانی‌اش با نص و نقل اختلافی نداشته باشد. بنابراین او را نمی‌توان عقل‌گرای صِرف دانست، بلکه با وجود اعتقادش بر عقل به عنوان یکی از منابع شناخت، در تعارض عقل با نقل کوشیده تا نقل را فرو نگذارد. شاید به همین دلیل برخی از عقاید او متناقض است.

عقاید

بیشتر فرقه‌نویسان عقاید ابومعاذ را دربار ایمان گزارش کرده‌اند، و تنها اشعری به دیگر آراء او نیز پرداخته است. اشعری همچنین گزارش کرده که ابومعاذ با بیشتر عقاید زهیر بن عبدالله اثری موافق بوده، و تنها در مبحث کلام خداوند با او اختلاف داشته است. از آنجا که اشعری هر جا این دو اختلاف داشته‌اند، آن را گزارش کرده است، می‌توان مطالبی را که ذیل زهیر آورده، همچون آراء او در خداشناسی، به ابومعاذ نسبت داد؛ چه، در منابع متأخرتر نیز آن عقاید را به ابومعاذ نسبت داده‌اند.

ابومعاذ معتقد است که خداوند جسم نیست و نمی‌توان برای او حد و مرزی تعیین کرد؛ او با ذات خود در همه‌جا حضور دارد و جایی نیست که نباشد، و در هر مکانی که هست، با آن مکان تماسی ندارد. با این‌همه، خداوند بر عرش خود نیز تکیه زده است. از سوی دیگر، بر آسمان فرودین که بر زبر دنیا ست، نزول می‌کند تا دعای بندگان را بشنود. خداوند در روز قیامت نیز می‌آید، زیرا خود در قرآن فرموده «وَ جاءَ رَبُّکَ…»(فجر/۸۹/۲۲). اما این بدان معنی نیست که او به مکانی خالی از خود حرکت می‌کند. او دربار چگونگی چنین آرائی توضیح نمی‌دهد و آن را «بلاکیف» می‌داند.

حرکت خداوند قائم به ذات خداوند است و خارج از او نیست؛ صفات دیگر خداوند نیز این‌گونه‌اند. البته ابومعاذ تنها دربار ۴ صفت خداوند سخن گفته است: کلام، اراده، محبت و بغض. عقاید او دربار صفات با نظرش دربار خلق رابط مستقیم دارد. ابومعاذ مخلوق را فعلی حاصل از اراد خداوند و قول «کُن» دانسته است. اما نه این عمل ارادی و نه خلق هیچ‌یک مخلوق نیستند. او خلق را نه مخلوق می‌داند و نه همچون زهیر اثری محدَث، بلکه آن «حدَث» است که در اینجا بر «رویداد» بودن آن تأکید کرده است.

از سوی دیگر، اراد خداوند نیز خلق چیزها نیست؛ وقتی خداوند در قرآن می‌فرماید که ایمان بیاورید، آن را نمی‌آفریند، بلکه به آن امر می‌کند. بنابراین اراد خداوند یا ایجاد است که همان خلق است و یا امر است که خلق نیست. ابن تیمیه به جای واژ حدث از حادث استفاده کرده است و او را از متکلمانی دانسته است که معتقدند هر حادثی مخلوق نیست و حوادث را به دو دسته تقسیم می‌کنند: حوادثی که قائم به ذات، اراده و قدرت خداوند هستند، و خلق مخلوقات از این دسته است، یعنی خلق قائم به ذات خداوند و به محض بروز قدرت و اراد او حاصل می‌شود؛ دست دیگر از حوادث از خداوند دورند که به آنها مخلوق گویند. اما به نظر می‌رسد که برداشت ابن تیمیه در این‌باره درست نباشد. هرچند ابوم