پاورپوینت کامل دیوان اشعار اشرف مازندرانی ۱۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دیوان اشعار اشرف مازندرانی ۱۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دیوان اشعار اشرف مازندرانی ۱۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دیوان اشعار اشرف مازندرانی ۱۸ اسلاید در PowerPoint :

دیوان اشعار اشرف مازندرانی، اثر ملا محمدسعید مازندرانی (۱۰۳۵-۱۱۱۶ یا ۱۰۳۰ق)، متخلّص به «اشرف»، (نوه دختری محمدتقی مجلسی) است. این دیوان، ۸۰۰۰ بیت در قالب‌های قصیده، غزل، قطعه، ترکیب‌بند، مثنوی، ابیات مفرد، رباعی (دوبیتی) دارد که در موضوع‌هایی مانند مدح، غنا، معمّا و مرثیه عرضه شده‌اند. محمدحسن سیدان پژوهش این اثر را انجام داده است.

سیدان (محقق) ویژگی‌های شعر اشرف مازندرانی را با اشاره‌ای گذرا به حرکت ادبی – اجتماعی که از اوایل قرن نهم هجری در شبه قاره هندوستان آغاز شد، توضیح می‌دهد. این دوره با کوچ برخی از شاعران ایرانی به هند و ایجاد «سبک هندی» شناخته می‌شود. این سبک را «بابافغانی شیرازی» (درگذشته ۹۲۵ق) پدید آورد و شاعرانی چون «عرفی» (درگذشته ۹۹۹ق)، «نظیری نیشابوری» (درگذشته ۱۰۲۱ق)، «طالب آملی» (درگذشته ۱۰۳۶ق) و «کلیم همدانی» (درگذشته ۱۰۶۱ق) از این سبک پیروی کرده‌اند. این طرز نو سرانجام فراتر از کار بابافغانی به دست «صائب تبریزی» (درگذشته ۱۰۸۸ق) که استاد اشرف مازندرانی است، به کمال رسید

اشرف در پیروی از سبک استادش تا بدانجا پیش می‌رود که متهم به سرقت ادبی از وی شده است[۱]‏.

برخی از بزرگان ادب پارسی در هندوستان ارزش شعر و جایگاه او در ادبیات فارسی را برشمرده‌اند؛ از جمله میر‌ غلام‌علی «سَرو آزاد بِلگرامی» (۱۲۰۰-۱۱۱۶ق) در کتاب «مآثر الکِرام»، درباره اشرف می‌گوید: «دیوان ملا محمدسعید اشرف به مطالعه درآمد؛ انواع شعرِ قصیده و غزل و مثنوی و قطعه و غیرها دارد و همه‌ جا حرف به قدرت می‌زند!».
سراج‌الدین علی‌خان «آرزو» (۱۰۹۹-۱۱۶۹ق) در «مَجمع النّفایس» از شوخ‌طبعی، صداقت، پاک‌دامنی و شعر اشرف چنین سخن می‌گوید: «هرکه دیوان او را سیر کرده، می‌داند که چقدر شوخ‌طبیعت بود! تلاش معنی‌های تازه بسیار دارد و فکرش معروف. همین الفاظ نابسته که در اشعار او اکثر است، سببش همین بود که در بندِ بستن مضمون تازه است؛ لهذا در کلام او بیت دردمندانه کم است. صاحب غزل و رباعی و قصاید است. مثنوی قضا و قدر – در برابر قضا و قدر محمدقلی سلیم – گفته و خیلی معانی غریب در آن به‌کار برده».
برخی از تذکره‌نویسان ایرانی (مانند حزین لاهیجی و گلچین) نیز، از طبع رسا و معمّیات مرغوب او یاد کرده‌اند[۲]‏.

اشرف در قصیده‌سرایی به کمال‌الدین اسماعیل هم گرایش داشته است؛ او، که از قصیده‌سرایان معروف اوایل حمله مغول است، قصیده‌ای محکم و پر از دقایق ادبی درباره «برف» سروده است:

هرگز کسی ندید بدین‌سان نشان برف

گویی که لقمه است زمین در دهان برف

و اشرف مازندرانی در قصیده‌ای که به همین وزن و قافیه و ردیف سروده است، می‌گوید:

فیروز گشت خسرو گیتی‌ستان برف

فیروزه‌ی سپهر نهان شد به کان برف

بایسته است که اشرف را از شاعران موفق دوره رو به انحطاط شعر و ادب عصر تیموری در هند و دوران صفویه در ایران بشمار آورد؛ دوره‌ای که لفظ و معنی هر دو رقیق شده بودند و د