پاورپوینت کامل وایلی سجزی، ابی‌نصر‌ عبیدالله‌ بن‌ سعید‌ بن‌ حاتم ۱۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وایلی سجزی، ابی‌نصر‌ عبیدالله‌ بن‌ سعید‌ بن‌ حاتم ۱۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وایلی سجزی، ابی‌نصر‌ عبیدالله‌ بن‌ سعید‌ بن‌ حاتم ۱۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل وایلی سجزی، ابی‌نصر‌ عبیدالله‌ بن‌ سعید‌ بن‌ حاتم ۱۷ اسلاید در PowerPoint :

۱
نسب۲
ولادت، زادگاه۳
مشایخ، اساتید، سفرها، محل وفات۴
سع روایی و دقت در حدیث۵
راویان۶
مذهب۷
وفات۸
آثار۹
پانویس۱۰
منابع مقاله۱۱
وابسته‌ها

اَبونَصْرِ سِجْزی، عبیدالله بن سعید بن حاتم بن احمد بن محمد بن حاتم بن علویه بن سهل بن عیسی بن طلح وایلی (د محرم ۴۴۴ / م‌ ۱۰۵۲)، محدث و نویسند کتابی در نقد اشاعره.

نسب

به گفت ابن قیسرانی نسبت وایلی وی مربوط به روستایی به نام «اوایل» در منطق سجستان بوده است، اما برپای سخن ابن ماکولا، وی به سبب انتساب به قبیل بکر بن وایل، «وایلی» خوانده شده است و بر این پایه می‌باید اصل او را عرب دانست. محتمل است که ابونصر در عین اینکه به بکر بن وایل نسب می‌برده، از روستای وایل نیز برخاسته باشد.

پدرش اهل علم بود و چنانکه عبدالقادر قرشی یادآور شده است، در فقه بر مذهب حنفیان بود.

ولادت، زادگاه

از تاریخ و محل تولد ابونصر اطلاع دقیقی در دست نیست، اما ظاهراً در سجستان متولد شده است.

مشایخ، اساتید، سفرها، محل وفات

او در سجستان از ابوسلیمان محمد بن محمد بن داوود اصم، ابوعمر محمد بن اسماعیل عنبری و ابوزهیر مسعود بن محمد بن محمد بن حسین لغوی حدیث شنید، همچنین از پدرش بهره برد و فقه حنفی را از وی فرا گرفت.

ابونصر پیش از ۴۰۰ ق به غزنه سفر کرد و نیز به نیشابور رفت و در آنجا از حاکم نیشابوری (د ۴۰۵ ق) و ابویعلی حمزه بن عبدالعزیز مهلبی حدیث شنید. همچنین برای گزاردن حج در ۴۰۴ ق به مکه رفت و در آنجا از ابوالحسن احمد بن ابراهیم بن فراس عَبقسی حدیث شنید و ظاهراً پس از درگذشت ابوالحسن در صفر ۴۰۵، راهی بغداد شد و از برخی مشایخ وقت حدیث شنید، آنگاه به شام و مصر سفر کرد. وی به بصره نیز رفته است.

ابونصر در تاریخی که اطلاعی از آن در دست نیست، بار دیگر به مکه رفت و در آنجا رحل اقامت افکند و همانجا نیز در گذشت. از این رو ذهبی او را «شیخ الحرم» خوانده است.

از دیگر مشایح او ابواحمد فَرَضی، ابوالحسن احمد بن محمد بن الصَلت مُجبِر، ابوعمر ابن مهدی فارسی، ‌علی بن عبدالرحیم سوسی، ابوعبدالرحمان سلمی و عبدالصمد بن ابی جراد حلبی را می‌توان نام برد.

سع روایی و دقت در حدیث

سع روایی و دقت وی در حدیث مورد تأکید رجال‌شناسان واقع شده است و ابن ماکولا او را یکی از حافظان متقن می‌داند. سمعانی نیز به نقل از عبدالعزیز نخشبی آورده که ابونصر به حدیث آشنایی نیکو داشت و خوش سیرت بود. ابن جوزی نیز گفته است که ابونصر حدیث بسیار شنید و در اصول و فروع آگاه بود. ذهبی نیز او را «الامام العالم الحافظ المجود شیح السنه» خوانده است.

راویان

گفته شده که بیش از ۱۰۰ تن از محدثان از او حدیث شنیده‌اند. از میان این کس