پاورپوینت کامل حاج میرزاحسین تهرانی ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حاج میرزاحسین تهرانی ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حاج میرزاحسین تهرانی ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حاج میرزاحسین تهرانی ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

۱
زندگی‌نامه۲
استادان۳
شاگردان۴
مشروطه۵
فرزندان۶
فضایل اخلاقی۷
فعالیت اجتماعی۸
وفات۹
آثار۱۰
پانویس۱۱
منابع مقاله۱۲
وابسته‌ها

حاج میرزا حسین تهرانی(۱۲۳۰-۱۳۲۶ق/۱۸۱۵-۱۹۰۸م)، پسر میرزا خلیل، از فقها و مراجع بزرگ تقلید، و از حامیان برجست نهضت مشروط ایران، از شاگردان شیخ مرتضی انصاری و محمدحسن نجفی صاحب جواهر

زندگی‌نامه

او در نجف زاده شد. پدرش میرزا خلیل علاوه بر آنکه از اطبای مشهور زمان خود بود، در علوم اسلامی نیز دستی قوی داشت و نزد دانشمندان و فقیهانی چون سید علی طباطبایی و میرزای قمی تحصیل کرده بود. میرزا خلیل ۵ فرزند داشت که ۳ تن از آنان به تحصیل طب پرداختند و دو تن دیگر یعنی میرزا حسین و برادرش ملاعلی از فقیهان و عالمان بلندآواز زمان خود گشتند.

استادان

میرزا حسین نخست نزد پدر و برادرش حاج ملاعلی به‌تحصیل پرداخت، آن‌گاه از محضر استادان بزرگی چون محمدحسن نجفی صاحب جواهر و شیخ مرتضى انصاری بهره‌ها برد و از ایشان و کسانی چون سید اسدالله اصفهانی و زین‌العابدین گلپایگانی اجاز روایت گرفت. تهرانی با این اجازات و تبحری که در فقه یافته بود، در شمار برجسته‌ترین فقهای زمان خود، پس از میرزای شیرازی درآمد. وی در حلقه‌های تدریس خود صرفاً به فقه می‌پرداخت و مجالس درس او از شهرتی برخوردار بود. پس از درگذشت شیخ محمدحسین کاظمی(۱۳۰۸ق)، تهرانی در صف مراجع تقلید قرار گرفت و چون میرزای شیرازی درگذشت(۱۳۱۲ق)، یکی از مراجع بزرگ و از مدرسان برجست نجف شد.

شاگردان

از شاگردان مشهور او و کسانی که از وی اجاز روایت داشتند، می‌توان به میرزا محمدتقی حائری شیرازی و شیخ محمدحسین آل کاشف‌الغطا و آقابزرگ تهرانی اشاره کرد.

مشروطه

تهرانی به عنوان فقیهی برجسته و مرجعی نامدار، در مهم‌ترین حادث چند قرن اخیر ایران نقشی بسیار مهم برعهده گرفت؛ و آن فعالیت‌های ممتاز او در شکل‌گیری اندیش مشروطه و همراهی با مشروطه‌خواهان در عرص عمل بود. در واقع میرزا حسین تهرانی و آخوند ملا محمدکاظم خراسانی و شیخ عبدالله مازندرانی ۳ تن از رهبران بزرگ و از ارکان اساسی مشروطیت ایران به شمار می‌رفتند که جبهه‌ای متحد از عالمان دینی مشروطه‌خواه برای همراهی با مشروطه‌خواهان داخل ایران تشکیل دادند و در بحرانی‌ترین ایام، آتش انقلاب را فروزان نگاه داشتند.

در حوادث مربوط به زمینه‌های ظهور مشروطه‌خواهی، نخستین‌بار از تهرانی در ماجرای تأسیس شرکت اسلامیه یاد شده است. این شرکت که در ۱۳۱۶ق/۱۸۹۸م توسط کسانی چون سید جمال واعظ و ملک‌المتکلمین و برخی تجار شیراز برای تولید پارچ داخلی و مقابله با عرض منسوجات خارجی بنیاد شده بود، با استقبال و حمایت ۸ تن از رهبران برجست روحانی مواجه شد. یکی از این رهبران حاج میرزا حسین تهرانی بود که بر رسال لباس التقوى تقریظ نوشت و همراه با دیگر رهبران یاد شده، کمک به شرکت اسلامیه را با مبارزه با کفر برابر دانست.

در نخستین قیام‌هایی که در شهرهای مختلف ایران ظاهر شد، میرزا حسین تهرانی، محمدکاظم خراسانی و عبدالله مازندرانی آشکارا از این جنبش‌ها حمایت کردند. بلوایی که از ۱۳۱۶ق در پی کمبود شدید نان در شهرها پدید آمد، به تدریج دامنه‌ای گسترده‌تر یافت و به مطالبات دیگر انجامید. برخی محققان، این حوادث را سرآغاز مشروطه‌خواهی عموم مردم دانسته‌اند. آشوب و قیام به خصوص آشوب‌هایی که پس از استقراض دوم دولت ایران از روسیه پدید آمد، اوضاع کشور را بیش از پیش ناآرام کرد. در این زمان روحانیت از جایگاه ویژه‌ای در میان تود مردم برخوردار بود؛ به گونه‌ای که وقتی روسیه درصدد پرداخت سومین وام به ایران برآمد، به سبب هراسی که شاه و صدراعظم از روحانیت داشتند، مشاورالملک کنسول ایران در بغداد ناچار شد به دیدار مجتهدان بزرگ نجف یعنی شربیانی، ممقانی، میرزا حسین تهرانی و محمدکاظم خراسانی برود تا آنان را مطمئن سازد که گسترش نفوذ روسیه در ایران از این راه شایعه‌ای بی‌اساس است.

مظفرالدین شاه برای فرو نشاندن شورش‌ها ناچار به علمای نجف متوسل شد و چند تلگراف به آنها فرستاد. از مضمون دقیق این تلگرافها اطلاعی در دست نیست، ولی گفته‌اند که بیشتر علما پاسخ ندادند. از نام تهرانی که چندی بعد به وزیر خارج شاه نوشت، پیداست که علما قویاً به حمایت از مردم تمایل داشتند. تهرانی در این نامه، حکومت را به ایجاد عدالت، ترویج دین، مقابله با منکرات و مبارزه با فتن بابیه دعوت کرد و ضمناً هشدار داد که اگر این خواسته‌ها تحقق نیابد، مردم باز دست به شورش خواهند زد. با بروز مخالفت‌های مردم و برخی علما با امین‌السلطان، تهرانی و آخوند خراسانی آشکارا به پشتیبانی از مردم برخاستند. این حمایت به شکلی بود که به‌زودی شایع شد امین‌السلطان را تکفیر کرده‌‌اند که البته در صحت این مطلب تردید شده است. این حادثه سرانجام به عزل امین‌السلطان انجامید در ۱۳۲۳ق در زمان صدارت عین‌الدوله چون ناخشنودی مردم از اقدامات مسیو نوز بلژیکی اوج گرفت، تهرانی بار دیگر در کنار دیگر علما به حمایت از مردم برخاست و با ارسال تلگرافی از نجف خواستار عزل نوز شد.

در ماجراهایی که پس از آن اتفاق افتاد، نیز تهرانی دست از حمایت از مشروطه‌خواهان برنداشت. در جمادی‌الاول ۱۳۲۴، در پی حرکت علمای تهران در بازار و مسجد جامع و مسجد شاه که به مقابل نیروهای دولتی با آنها انجامید،