پاورپوینت کامل الجدید فی تفسیر القرآن المجید (کتاب) ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الجدید فی تفسیر القرآن المجید (کتاب) ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الجدید فی تفسیر القرآن المجید (کتاب) ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الجدید فی تفسیر القرآن المجید (کتاب) ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ روش و محتوای تفسیر
۲ منابع تفسیر
۳ نسخه‌شناسى
۴ منابع

روش و محتوای تفسیر

هدف و شیوه شیخ محمد سبزوارى، توضیح جمله‌ها و تبیین پیام کل آیات قرآن است؛ ایشان تلاش دارد با عبارات مختصر و ساده، مطالب تفسیرى را بیان نماید و خواننده آشنا با زبان عربى را به نکات اصلى و مهم آیه راهنمایى کند.

روش کلى مفسر به این ترتیب است که ابتدا با ذکر نام سوره به ذکر فضائل آن و بیان حدیث در این مورد مى‌پردازد. نزول سوره از جهت مکى و مدنى بودن آن و بیان ترتیب نزول -به این شکل که این سوره بعد از چه سوره‌اى واقع شده- به همراه تعداد آیات آن، از اطلاعاتى است که مفسر محترم به خواننده خود ارائه مى‌دهد. در این بین سعى دارد که به اسماء سور و وجه تسمیه آنها نیز بپردازد، و اسماء سور را امرى تعبدى و توقیفی مى‌داند.

مفسر سپس با مطرح نمودن مفردات آیات و جایگاه کلمات و جمله و عملکرد هر یک از آنها، بحثهاى معمول اعراب را دنبال مى‌نماید. نکات مربوط به بعد بلاغت و فصاحت قرآن که به طور معمول در قالب بحثهاى معانى و بیان مطرح مى‌شود، از امورى است که مفسر از آن غفلت نورزیده و در مقاطع مناسب به آن مى‌پردازد.

پس از مطالب فوق، بعد تفسیرى آیات و فرازهاى آن رخ مى‌نماید، که معمولا با ذکر شماره آیه به آن مى‌پردازد. در این بخش روش عمده مفسر، تفسیر اجتهادى و تحلیلى است که گاهى با نقل اقوال و نقد آنها همراه مى‌باشد. ایشان تفسیر آیات را با کمک نقل روایات اهل بیت علیهم السلام دنبال مى‌کند.

مفسر در ارائه مطالب گوناگون از روش مزجى استفاده فراوان برده، بدین جهت، موارد اشاره شده را با عناوین از هم جدا نکرده‌ و تلاش نموده‌ که ضمن مراعات ترتیب، بدون انفصال، نکات مختلف را بیان کند. البته، به گونه‌اى نیست که همه عنوانها را ذیل فراز یا آیه‌اى لازم به ذکر دیده باشد، بلکه بنا به مقطع مطرح شده، مباحث را بیان کرده‌ است. تفسیر ترتیبى قرآن، مفسر را از اشارات به بحثهاى موضوعى غافل نکرده است، بر این اساس و بطور موردى، مطالبى مطرح مى‌کند.

شأن نزول آیات، از نکاتى است که مفسر محترم هر از چندى، به آن مى‌پردازد و با بیان آن، در توضیح آیه، تلاشى را مضاعف مى‌نماید.
در کنار همه این مباحث، گاهى به مبحث قرائت و اختلاف آن در یک کلمه یا مقطعى از آیه، مى‌پردازد و تبحر خود را در این قسمت نیز نشان مى‌دهد. مفسر بندرت عنوانى را به نام «إلفات نظر» بعد از تفسیر و بحثهاى متفاوت مطرح مى‌نماید که در آن، مطلبى را که بطور مستقیم به تفسیر آیه مربوط نمى‌شود توضیح مى‌دهد.

مفسر محترم سعى نموده اساس بیانات خود را بر محور تفسیر آیات پى‌ریزى کند و مطالب گوناگون را براى تبیین بیشتر استفاده مى‌نماید، در این روش نیز تا حدود زیادى موفق بوده‌ است. با این حال به نظر مى‌رسد، در آیات الاحکام توضیح بیشترى را که کمى فراتر از تفسیر است ارائه مى‌دهد و با توجه به تحصیلات حوزوى ایشان که فقه، بخش مهمى از آن را تشکیل مى‌دهد، این امر، طبیعى به نظر مى‌رسد. مشرب ایشان در مسائل فقهى، مشرب معمول و مشهور علماى شیعه مى‌باشد، و برخى دیدگاههاى خود را با دقت و تیزبینى از آیات استخراج مى‌نماید، از جمله اعتقاد به طهارت ذاتى اهل کتاب که با استفاده از آیه ۵ سوره مائده: «الْیوْمَ أُحِلَّ لَکمُ الطَّیبَاتُ وَطَعَامُ…» و روایات اهل بیت علیهم السلام، آن را برداشت مى‌نماید، و نیز جواز نکاح اهل کتاب که از همین آیه استنباط مى‌نماید. در بحث خمس نیز ذیل آیه خمس در سوره انفال، طبق اعتقاد شیعه نظر مى‌دهد.

ایشان در بحثهاى عقایدى نیز گاهى دقتها و توضیحاتى اینچنین بیان مى‌دارد و فراتر از معانى ظاهر و صریح آیه، اشاراتى را دارد، مانند اشاره به استدلال بر توحید افعالى، توحید صفاتى و توحید ذاتى، ذیل آیه ۱۶۴ سوره بقره: «إِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّیلِ وَالنَّهَارِ …» و استنباط عدم جواز تقلید در اصول عقاید، و وجوب تحصیل علم در آنها، از براهین مطرح شده در این آیات است.

مفسر، تفکر ولایى و شیعى خود را در افضلیت اهل بیت (علیهم السلام) بدون تعرض به دیگران و با استفاده از روایات،