پاورپوینت کامل اثیرالدین ابهری ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اثیرالدین ابهری ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اثیرالدین ابهری ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اثیرالدین ابهری ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ولادت و وفات
۲ تحصیل و استادان
۳ تدریس و شاگردان
۴ جایگاه علمی
۵ آثار و تألیفات
۶ منابع

ولادت و وفات

از جزئیات زندگانی «اثیرالدین مُفَضَّل بن عمر ابهری» همین اندازه معلوم است که از مردم ابهر ـ شهری میان زنجان و قزوین ـ بوده است. برخی از متأخران او را ابهری سمرقندی دانسته‌اند، اما علت این انتساب دانسته نیست. از طرف دیگر در برخی منابع آمده است که اثیرالدین در موصل متولد شده و همانجا به تحصیل پرداخته است. اگرچه می‌توان تحصیل اثیرالدین را در موصل به جهت شاگردی او نزد کمال‌الدین ابن یونس موصلی محتمل دانست، ولی اینکه در موصل زاده شده باشد، در هیچ یک از منابع قدیم به این مطالب اشاره نشده است؛ وانگهی اگر این دانشمند در موصل متولد شده و تحصیل کرده باشد، چرا به ابهری یا ابهری سمرقندی شهرت یافته است؟ افزون بر اینها، تصریح خود اثیرالدین مبنی بر اینکه وی از دیار خویش برای استفاده از محضر شیخ کمال‌الدین ابن یونس راهی موصل شده است، احتمال ولادت او را در موصل یکسره نفی می‌کند.

دربار سال وفات اثیرالدین نیز اختلاف است؛ برخی وفات او را در ۶۶۰ ق. دانسته‌اند؛ جامی خلیفه گاه وفات وی را در ۶۶۳ ق. ذکر می‌کند، گاه از حدود سال ۷۰۰ ق. سخن می‌گوید و جای دیگر فوت او را بعد از ۶۶۰ ق. می‌نویسد؛ اما بطور قطع ۷۰۰ ق. ناردست است، زیرا که کاتبی قزوینی (م، ۶۷۵ ق) در کتاب «حکمه العین» از استاد خود، اثیرالدین، با عبارت «برَّد الله مضجعه» یاد می‌کند. به هر حال وفات اثیرالدین را در عهد هلاکوخان مغول، میان سالهای ۶۶۰ تا ۶۶۳ ق. دانسته‌اند، و ظاهراً ۶۶۳ ق. قولی است که بسیاری برآنند.

تحصیل و استادان

اثیرالدین از شاگردان مشهور فخر رازی است. تحصیل او نزد فخر رازی باید در یکی از نواحی خوارزم، ماوراءالنهر (دربار سلاطین غور)، غزنه و هرات بوده باشد، زیرا مجالس درس وی در این نواحی ـ مخصوصاً در هرات ـ تشکیل می‌شد و به این ترتیب اثیرالدین باید به خراسان نیز سفر کرده باشد.

از استادان دیگر وی، کمال‌الدین ابوالفتح موسی بن یونس موصلی (۵۵۱-۶۳۹ ق) است و اثیرالدین نزد او ریاضیات و نجوم آموخته است، ابن خلکان می‌نویسد: من خود شاهد بودم که اثیرالدین، در محضر کمال‌الدین یونس مانند طالب علمی کتاب به دست می‌نشست و مجسطی می‌خواند، در حالی که خود مقام بلندی در علم داشت و مردم از مصنفات او استفاده می‌کردند.

پس از بروز فتن مغول و آشفتگی اوضاع، اثیرالدین نیز مانند بسیاری از دانشمندان در پی یافتن مأمنی مناسب به سفر پرداخت. ابتدا به سوی شام رفت و مدتی در اِربِل و دمشق به سر برد. در دمشق پیوسته با اهل علم ارتباط داشت و چندی در خدمت محیی‌الدین محمد بن محمد ابن سعد بن ندی (م، ۶۵۱ ق) بود. از شام رهسپار بلاد روم (آسیای صغیر) گردید و در محیط نسبتاً آرام آنجا که پناهگاه دانشمندان و عارفان سد ۷ ‌ق. بود، ماندگار شد و از این پس اوقات خود را به تدریس و تعلیم و تألیف می‌گذارنید.

تدریس و شاگردان

اثیرالدین، چنانکه اشاره شد، علاوه بر تألیف، تدریس نیز می‌کرد و شاگردانی تربیت نمود از جمله:

کاتبی قزوینی (۶۰۱-۶۷۵ ق)، از شاگردان معروف اوست که از ریاضی‌دانان و صاحب‌نظران در هیأت و نجوم ساختن آلات رصدی شمرده می‌شد. کاتبی در کتاب «حکمه العین» بارها از اثیرالدین به احترام یاد می‌کند و متعرض نظریات فلسفی او می‌شود.
عماد الدین زکریا بن محمود قزوینی (۶۰۰-۶۸۲ ق)، شاگرد دیگر اثیرالدین و مؤلف کتابهای «آثار البلاد» و «عجایب المخلوقات» است که ظاهراً در دمشق از محضر استاد بهره برده است.
ابن خلکان، که به تصریح خودش در حدود سالهای ۶۲۵ و ۶۲۶ ق. که اثیرالدین از موصل به اربل آمده بود، نزد او به فراگرفتن فن خلاف مشغول بوده است.
جمال‌الدین احمد بن عیسی قزوینی، از شاگردان دیگر اثیرالدین است که به سبب خدمت نزد اثیرالدین و ارتباط نزدیک با او به اثیری معروف شده بود.

جایگاه علمی

اثیرالدین معاصر خواجه نصیرالدین طوسی بود و این دو دانشمند در زمین ‌مسائل علمی و فلسفی با یکدیگر مکاتباتی داشتند. متن یکی از این مکاتبات که به زبان فارسی است، برجای مانده است. به عقید برخی از محققان معاصر، اثیرالدین نیز مانند بسیاری از ریاضی‌دانان زمان خود در رصدخان مراغه که به همت خواجه نصیر طوسی برپا شده، فعالیت داشت. با اینکه بعضی از شاگردان اثیرالدین ـ مانند کاتبی قزوینی ـ در رصدخان‌ مذکور فعالیت داشتند، ولی ارتباط مستقیم خود او با این رصدخانه محرز نیست و تا زمانی که مدارک قطعی در این باره به دست نیاید، آن را باید با شک و تردید تلقی کرد.

اثیرالدین علاوه بر حکمت، در ریاضیات نیز به استادی شهرت یافت. وی را در هندسه بی‌همتا می‌شمردند. حکایت شده است که الملک الکامل ایوبی چند مسأل دشوار ریاضی را که دانشمندان فرنگ در حل آنها درمانده بودند، برای اثیرالدین فرستاد و هر چند در دنبال گزارش آمده است که وی نیز به علت دشواری آن مسائل از استادش کمال‌الدین ابن یونس کمک خواست، اما این خود نکته‌ای است که متن نهایی پاسخ از سوی اثیرالدین تهیه شد.

آثار ریاضی او از دیدگاه ریاضی‌دانان معاصر وی و نیز دانشمند