توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ینظر ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ینظر ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ینظر ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

نظر (مفردات‌قرآن)

منبع: نظر (قاموس قرآن (جلد ۷))

مقالات مرتبط: نظر (لغات‌قرآن)، نظر (مفردات‌نهج‌البلاغه)، نظر (مقالات مرتبط).

نَظَر (به فتح نون و ظاء) از واژگان قرآن کریم به معنای نگاه کردن و تدبّر است و به معنای انتظار نیز آید. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: اِنْظار (به کسر الف و سکون نون) و نَظِره (به فتح نون و کسر ظاء) به معنای مهلت دادن و تاخیر‌ انداختن است که نوعی انتظار و نگاه کردن می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ – معنای نَظَر
۲ – کاربردها
۲.۱ – انتظار
۲.۲ – انظار
۲.۳ – نظره
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – معنای نَظَر

“””نَظَر””

[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۸۱.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۱۲.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج، ص.

به معنای نگاه کردن است و گاهی مراد از آن تدبّر و تامّل و دقت است و گاهی مراد معرفت حاصله بعد از فحص و تامّل است. نَظَر به معنی انتظار نیز آید، «نَظَرَ الشی‌ء: انتظره».

۲ – کاربردها

(وَ اِذا ما اُنْزِلَتْ سُورَهٌ نَظَرَ بَعْضُهُمْ اِلی‌ بَعْضٍ‌)

[۴] توبه/سوره۹، آیه۱۲۷.

(و هنگامى که سوره‌ای نازل مى‌شود، بعضى از آنها [منافقان‌] به یکدیگر نگاه مى‌کنند)

[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۰۷.

مراد نگاه عادی است.

[۶] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۴۱۱.

[۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۹، ص۵۶۰.

[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۱۲۹.

[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۲۴۶.

(وَ لْتَنْظُرْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ لِغَدٍ)

[۱۰] حشر/سوره۵۹، آیه۱۸.

مراد تامل و دقّت است، یعنی: «هر نفس تامّل کند برای فردا چه از پیش فرستاده است».

[۱۱] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۲۱۸.

[۱۲] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۳۷۶.

[۱۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۹۸.

[۱۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۳۴۲.

همچنین آیاتی از قبیل‌:
(اَ فَلا یَنْظُرُونَ‌ اِلَی الْاِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ‌)

[۱۵] غاشیه/سوره۸۸، آیه۱۷.

(آیا آنان به شتر نمى‌نگرند که چگونه آفریده شده است؟! )

[۱۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۲.

[۱۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۷۴.

[۱۸] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۵۹.

[۱۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۲۷.

[۲۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۴۴.

(اَ وَ لَمْ‌ یَنْظُرُوا فِی مَلَکُوتِ السَّماواتِ وَ الْاَرْضِ…)

[۲۱] اعراف/سوره۷، آیه۱۸۵.

(آیا در ملکوت آسمان‌ها و زمین و حاکمیت مطلق خداوند بر آنها، و آنچه خدا آفریده است، از روى دقّت و عبرت نظر نیفکندند؟!)

[۲۲] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۷۴.

[۲۳] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۳۴۸.

[۲۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۸، ص۴۵۵.

[۲۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۷۷۶.

[۲۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۱۲۵.

آیه‌ای است راجع به نظر خدا نسبت به بندگان‌: (وَ لا یُکَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَ لا یَنْظُرُ اِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیامَهِ)

[۲۷] آل عمران/سوره۳، آیه۷۷.

مراد از آن رحمت است، یعنی: «خدا با آنها سخن نگوید و به آنها رحم نمی‌کند». راغب گوید مراد از آن احسان و افاضه نعمت است.

[۲۸] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۱۳.

طبرسی فرموده: آیه دلالت دارد بر آنکه «نظر» چون با حرف الی متعدی شود معنی رؤیت نمی‌دهد، ولی در کتب لغت «نظر الیه» را به معنی نگاه کردن گفته‌اند.

[۲۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۷۷۹.

[۳۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۱۳۴.

[۳۱] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۳، ص۲۶۵.

[