توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یلعب ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یلعب ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل یلعب ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

لعب (مفردات‌قرآن)

منبع: لعب (قاموس قرآن (جلد ۶))

مقالات مرتبط: لَعِب (لغات‌قرآن)، لعب (مفردات‌نهج‌البلاغه)، لعب.

لَعْب (به فتح لام و سکون عین) و لِعْب (به کسر لام و سکون عین) از واژگان قرآن کریم به معنای بازی است. لَعِب در قرآن کریم گاهی به معنی بازی صحیح آمده، و گاهی مراد از آن کارهای خلاف شرع و معاصی است که به بازی و عبث تشبیه شده‌اند.

فهرست مندرجات

۱ – معنای لَعْب و لَعِب
۲ – کاربردها
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – معنای لَعْب و لَعِب

لَعْب و لِعْب

[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۹۱.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۴۱.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۶۶.

(بر وزن فلس و کتف) بازی است. اصل آن از لعاب به معنی آب دهان است، «لعب پاورپوینت کامل یلعب ۳۲ اسلاید در PowerPoint لعبا» یعنی: آب دهانش جاری شد. به نظر طبرسی علّت این تسمیه آنست که لاعب بر غیر جهت حق می‌رود، مثل آب دهان بچّه،

[۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۳۲۸.

[۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۹۱.

و به قول راغب آن فعلی است که مقصد صحیحی در آن قصد نشده است.

[۶] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۴۱.

به نظر نگارنده: معنی جامع آن بازی است چنانکه در قاموس و اقرب ضدّ جِدّ گفته است.

[۷] فیروزآبادی، قاموس المحیط، ج۱، ص۱۲۸.

[۸] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۵، ص۶۰.

در نهج البلاغه خطبه ۱۳۲ با جِدّ، مقابل آمده است‌: «فَاِنَّهُ وَ اللَّهِ الْجِدُّ لَا اللَّعِبُ‌»

[۹] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۲۹۴، خطبه۱۳۲.

[۱۰] عبده، محمد، نهج البلاغه – ط مطبعه الإستقامه، ج۲، ص۲۰، خطبه۱۲۸.

[۱۱] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۹۰، خطبه۱۳۲.

(به خدا سوگند! این را که مى‌گویم یک حقیقت جدّى است نه شوخى)

[۱۲] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۸۴، خطبه۱۳۲.

[۱۳] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۷۶.

(شرح‌های خطبه:

[۱۴] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۵۰.

[۱۵] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۴۳۷.

[۱۶] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۲۹۹.

[۱۷] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۲۶۹.

)

۲ – کاربردها

لَعِب در قرآن کریم گاهی به معنی بازی صحیح آمده، مثل‌: (اَرْسِلْهُ مَعَنا غَداً یَرْتَعْ وَ یَلْعَبْ‌)

[۱۸] یوسف/سوره۱۲، آیه۱۲.

برادران یوسف به پدرشان گفتند: «یوسف را فردا با ما بفرست تا قدم بزند و بازی کند».

[۱۹] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۹۷.

[۲۰] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۱۳۱.

[۲۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۲۸.

[۲۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۱۷۰.

گاهی مراد از لَعِب کارهای خلاف شرع و معاصی است که به بازی و عبث تشبیه شده‌اند، مثل: (فَذَرْهُمْ یَخُوضُوا وَ یَلْعَبُوا حَتَّی یُلاقُوا یَوْمَهُمُ الَّذِی یُوعَدُونَ‌)

[۲۳] زخرف/سوره۴۳، آیه۸۳.

در این آیه کارهای عادی و خلاف آنها چون خارج از مقصد صحیح خدائی است، ورود به باطل و بازی قلمداد شده است.

[۲۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۱۲۶.

[۲۵] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۱۹۰.

[۲۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۸۸.

[۲۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۲۷۳.

(الَّذِینَ اتَّخَذُوا دِینَهُمْ لَهْواً وَ لَعِباً)

[۲۸] اعراف/سوره۷، آیه۵۱.

(همان کسانى که دین و آیین خود را سرگرمى و بازیچه گرفتند)

[۲۹] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۵۶.

لَعِب شمردن دین، سبک شمردن و جدّی نگرفتن آن است،

[۳۰] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۱۳۴.

[۳۱] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۸، ص۱۶۶.

[۳۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۶۵۶.

[۳۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۱۲۴.

مثل‌: (وَ اِذا نادَیْتُمْ اِلَی الصَّلاهِ اتَّخَذُوها هُزُواً وَ لَعِباً)

[۳۴] مائده/سوره۵، آیه۵۸.

(هنگامى که مردم را به نماز فرا مى‌خوانید، آن را به مسخره و بازى مى‌گیرند)

[۳۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۱۸.

[۳۶] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۶، ص۲۸.

[۳۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۶، ص۳۸.

[۳۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۳۲۹.

[۳۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۹۴.

(وَ مَا الْحَیاهُ الدُّنْیا اِلَّا لَعِبٌ‌ وَ لَهْوٌ وَ لَلدَّارُ الْآخِرَهُ خَیْرٌ لِلَّذِینَ یَتَّقُونَ…)

[۴۰] انعام/سوره۶،