توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یغفروا ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یغفروا ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل یغفروا ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

غفر (مفردات‌قرآن)

مقالات مرتبط: مغفرت (مقالات مرتبط)، عناوین قاموس قرآن (جلد ۵).

غَفْر (به فتح غین و سکون فاء) یکی از مفردات به کار رفته در قرآن کریم به معنای پوشاندن و مستور کردن است، این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: غُفْران (به ضم غین و سکون فاء) و مَغْفِرت (به فتح میم و سکون غین و کسر فاء) به معنای آمرزیدن‌، و غَفّار (به فتح غین و تشدید فاء) و غَفور (به فتح غین) به معنای بسیار آمرزنده که از اسماء حسنى‌اند، و اِسْتِغْفار (به کسر الف و تاء و سکون سین و غین) به معنای طلب مغفرت می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ – معنای لغوی
۲ – کاربرد قرآنی
۳ – غفران و مغفرت
۴ – غفار و غفور
۵ – استغفار
۶ – غفران گناهان‌
۷ – توبه
۸ – غفران ذنب و تکفیر سیئه‌
۹ – بررسی دو آیه‌
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

۱ – معنای لغوی

غَفْر:

[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۰۷.

[۲] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۰۹.

[۳] طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۳، ص۴۲۷.

[۴] مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۲۴۰.

پوشاندن و مستور کردن است.
در مجمع ذیل آیه ۵۸ بقره فرموده: غفر به معنى پوشاندن است، گویند: «غَفَرَ اللَّهُ لَهُ‌ غُفْرَاناً» یعنى: خدا گناهان او را مستور (و عفو) کرد.

[۵] طبرسی، مجمع البیان، ج۱، ص۲۴۵.

در قاموس گفته: «غَفَرَهُ‌ یَغْفِرُهُ‌: سَتَرَهُ».

[۶] فیروزآبادی، قاموس المحیط، ج۲، ص۱۰۳.

در اقرب الموارد نیز همانطور است، در اقرب و مفردات نقل شده: «أَصْبِغْ ثَوْبَکَ بِالسَّوَادِ فَإِنَّهُ‌ أَغْفَرُ لِوَسَخِهِ»،

[۷] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۰۹.

یعنى: لباست را رنگ سیاه بزن که چرکش را بهتر مستور می‌کند.

[۸] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ذیل واژه «غفر».

همچنین است قول ابن اثیر در نهایه.

[۹] ابن اثیر، مجدالدین، النهایه فی غریب الحدیث والاثر، ج۳، ص۳۷۳.

على هذا غفرانِ گناه، مستور و ناپدید کردنِ آنست‌.

۲ – کاربرد قرآنی

(فَغَفَرْنا لَهُ ذلِکَ …)

[۱۰] ص/سوره۳۸، آیه۲۵.

«آنرا بر او عفو کردیم‌».
(فَیَغْفِرُ لِمَنْ یَشاءُ وَ یُعَذِّبُ مَنْ یَشاءُ)

[۱۱] بقره/سوره۲، آیه۲۸۴.

بنا بر آنکه گذشت، مفعول «غفر» در این موارد «ذنوب» است و لام در «لمن» مفید نفع است، یعنى: «گناهان را به نفع کسیکه می‌خواهد می‌آمرزد و آنکه را خواهد عذاب کند».
«غفر» گاهى به گذشت ظاهرى نیز اطلاق می‌شود، هر چند در باطن، گذشت و ستر نیست، مثل‌: (قُلْ لِلَّذِینَ آمَنُوا یَغْفِرُوا لِلَّذِینَ لا یَرْجُونَ أَیَّامَ اللَّهِ لِیَجْزِیَ قَوْماً بِما کانُوا یَکْسِبُونَ‌)

[۱۲] جاثیه/سوره۴۵، آیه۱۴.

(به مؤمنان بگو: «کسانى را که امید به ایّام اللّه (روز رستاخیز) ندارند مورد عفو قرار دهند تا روزى که خداوند هر قومى را به اعمالى که انجام مى‌دادند جزا دهد).

[۱۳] مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ص۵۰۰.

در المیزان آمده: مؤمنان چون استهزا کنندگان به رسول خدا را می‌دیدند آنها را به ایمان و ترک اهانت دعوت می‌کردند، با آنکه کفّار دیگر قابل علاج نبودند، لذا آن حضرت مأمور شد که بفرماید: اینها را نادیده بگیرید تا خدا در مقابل عمل سزایشان دهد.

[۱۴] علامه طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان، ج۱۸، ص۱۶۳.

در آیه‌ (وَ إِذا ما غَضِبُوا هُمْ‌ یَغْفِرُونَ‌)

[۱۵] شوری/سوره۴۲، آیه۳۷.

(و هنگامى که خشمگین شوند عفو مى‌کنند)،

[۱۶] مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ص۴۸۷.

ظاهرا مراد بخشیدن گناه دیگران است، ایضا: (وَ لَمَنْ صَبَرَ وَ غَفَرَ إِنَّ ذلِکَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ)

[۱۷] شوری/سوره۴۲، آیه۴۳.

(و هر کس شکیبایی نموده و عفو کند، این کار، از امور پرارزش است).

[۱۸] مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ص۴۸۷.

۳ – غفران و مغفرت

غُفْران و مَغْفِرت:

[۱۹] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۰۸.

[۲۰] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۰۹.

[۲۱] طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۳، ص۴۲۶.

[۲۲] مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۲۴۰.

هر دو مصدراند و به معناى آمرزیدن‌ می‌باشند.
(قالُوا سَمِعْنا وَ أَطَعْنا غُفْرانَکَ‌ رَبَّنا وَ إِلَیْکَ الْمَصِیرُ)

[۲۳] بقره/سوره۲، آیه۲۸۵.

(گفتند: «شنیدیم و اطاعت کردیم. پروردگارا! به آمرزشِ تو امیدواریم؛ و بازگشت ما به سوى توست.»)

[۲۴] مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ص۴۹.

«غُفْرانَکَ» مفعول فعل محذوف است، مثل: «نَسْئَلُکَ‌ غُفْرانَکَ‌».
طبرسی فرموده: علّت نصب بدل بودن از فعل مأخوذ منه است،

[۲۵] طبرسی، مجمع البیان، ج۲، ص۶۸۹.

گوئى گفته شده: اللَّهُم اغفر لنا غفرانک، یعنى: «گفتند شنیدیم و پیروى کردیم، پروردگارا! از تو آمرزش می‌طلبیم و به سوى توست بازگشت».
(وَ اللَّهُ یَدْعُوا إِلَى الْجَنَّهِ وَ الْمَغْفِرَهِ بِإِذْنِهِ‌)

[۲۶] بقره/سوره۲، آیه۲۲۱.

(و خدا به فرمان خود، دعوت به بهشت و آمرزش مى‌نماید).

[۲۷] مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ص۳۵.

غُفْران فقط یکبار و مَغْفِرت ۲۸ بار در قرآن مجید آمده است.

۴ – غفار و غفور

غَفّار و غَفور:

[۲۸] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۰۸.

[۲۹] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۰۹.

[۳۰] طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۳، ص۴۲۷.

[۳۱] مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۲۴۵.

هر دو صیغه مبالغه‌اند، یعنى: بسیار آمرزنده، و هر دو از اسماء حسنى‌اند.
(إِنَّ اللَّهَ‌ غَفُورٌ رَحِیمٌ‌)

[۳۲] بقره/سوره۲، آیه۱۷۳.

(زیرا خداوند آمرزنده مهربان است).

[۳۳] مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ص۲۶.

(کُلُوا مِنْ رِزْقِ رَبِّکُمْ وَ اشْکُرُوا لَهُ بَلْدَهٌ طَیِّبَهٌ وَ رَبٌ‌ غَفُورٌ)

[۳۴] سباء/سوره۳۴، آیه۱۵.

(از روزى پروردگارتان بخورید و شکر او را به جا آورید؛ شهرى است پاک و پاکیزه، و پروردگارى آمرزنده و مهربان).

[۳۵] مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ص۴۳۰.

اگر گویند: در این آیه صحبت از گناه نیست پس علّت آمدن «غفور» چیست؟ گوئیم: شاید علت آن این باشد که شکر سبب مزید نعمت و آمرزش گناه است، به مناسبت‌ (وَ اشْکُرُوا) لفظ غفور بکار رفته است؛ همچنین است آیات دیگر از این قبیل.

[۳۶] طبرسی، مجمع البیان، ج۸، ص۶۰۴.

(وَ أَنَا أَدْعُوکُمْ إِلَى الْعَزِیزِ الْغَفَّارِ)

[۳۷] غافر/سوره۴۰، آیه۴۲.

(در حالى که من شما را به سوى خداوند توانا و آمرزنده دعوت مى‌کنم).

[۳۸] مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ص۴۷۲.

غَفور مجموعا ۹۱ بار و غَفّار چهار بار در کلام الله بکار رفته است.
در اقرب الموارد گفته: غفّار در افاده مبالغه از غفور ابلغ است، به علت زیادت حروف،

[۳۹] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ذیل واژه «غفار».

و به‌قولى غفور از حیث کیفیّت مبالغه است و غفّار از حیث کمیّت، یعنى غفور آمرزنده گناهان بزرگ و غفّار آمرزنده گناهان بسیار است.

۵ – استغفار

اِسْتِغْفار:

[۴۰] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۰۸.

[۴۱] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۰۹.

[۴۲]