توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یحول ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یحول ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل یحول ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

حول (مفردات‌قرآن)

منبع: حول (قاموس قرآن (جلد ۲))

مقالات مرتبط: حِوَل (لغات‌قرآن)، حول (مفردات‌نهج‌البلاغه).

حَوْل (به فتح حاء و سکون واو) از واژگان قرآن کریم به معنای تغیّر و انفصال، دور و اطراف، سال است. مشتقات این واژه نیز در قرآن کریم آمده است، به این صورت: حِوَل (به کسر حاء و فتح واو) اسم فعل به معنای انتقال؛ حیلَه (به فتح لام) به معنی چاره که شخص در تدبیر کارش به آن منتقل می‌شود و آن یکنوع تغیّر و انفصال از حالت اوّلی است‌.

فهرست مندرجات

۱ – معنای حَوْل
۲ – کاربردها
۲.۱ – حولین
۲.۲ – حِوَل
۲.۳ – حِیلَه
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – معنای حَوْل

حَوْل

[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۱۹۸.

[۲] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۳۵۸.

به معنای تغیّر و انفصال است. راغب گوید: اصل حول تغیّر شی‌ء و انفصال آن از دیگری است. به اعتبار تغیّر گویند: «حَالَ‌ الشَّیْ‌ءُ یَحُولُ‌» و به اعتبار انفصال گویند: «حَالَ‌ بَیْنِی وَ بَیْنَکَ»

[۳] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۶۶.

سال را از آن جهت حَوْل گویند که متغیّر است و انقلاب و دوران دارد. جانب و طرف شی‌ء را حول گویند که می‌تواند به آن متحوّل شود و برگردد.

[۴] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۶۶-۲۶۷.

حال انسان و غیر انسان همان امور متغیّره است در نفس و جسم و مال (مثل صحت، شادی، ثروت و…) حول انسان نیروی اوست در یکی از امور فوق که متحوّل و متغیّر است.

[۵] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۶۷.

طبرسی ذیل آیه ۲۳۳ بقره

[۶] بقره/سوره۲، آیه۲۳۳.

گوید: حول به معنی سال است و آن از انقلاب ماخوذ است گوئی: «حَالَ‌ الشیْ‌ءُ عمّا کان علیه» شی‌ء از حال خود منقلب شد و گفته‌اند که از انتقال اخذ شده که گوئی: تحوّل عن المکان: از مکان منتقل شد.

[۷] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۲، ص۱۱۲.

حال که معنی اصلی و مفردات آن معلوم شد لازم است به چند آیه اشاره شود.

۲ – کاربردها

(وَاعْلَمُوا اَنَّ اللَّهَ‌ یَحُولُ‌ بَیْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَاَنَّهُ اِلَیْهِ تُحْشَرُونَ‌)

[۸] انفال/سوره۸، آیه۲۴.

«بدانید که خدا میان شخص و قلبش حائل و فاصله می‌شود چون خدا مالک انسان و هر چیز است قادر است که شخص چیزی را اراده کند و خدا او را منصرف نماید و فکر و اراده‌اش را عوض کند.»

[۹] طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۹، ص۴۶-۴۷.

[۱۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۵۸-۵۹.

[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۴، ص۴۵۱-۴۵۲.

[۱۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۱۹۱.

(وَلَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ‌ حَوْلِکَ‌..)

[۱۳] آل عمران/سوره۳، آیه۱۵۹.

«اگر خشن و سنگدل می‌بودی از دور تو پراکنده می‌شدند.»

[۱۴] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۲، ص۴۲۸.

[۱۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۳۱۴.

اینجاست که حول به معنی دور و اطراف آمده و علّت این تسمیه چنانکه گذشت آن است که شخص می‌تواند به جانب خود منتقل شود.
همچنین آیه‌: (وَتَرَی الْمَلائِکَهَ حَافِّینَ مِنْ‌ حَوْلِ‌ الْعَرْشِ…)

[۱۶] زمر/سوره۳۹، آیه۷۵.

(در آن روز فرشتگان را مى‌بینى که بر گرد عرش حلقه زده‌اند.)

[۱۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۶۷.

[۱۸] طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۱۷، ص۲۹۸-۲۹۹.

[۱۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۴۵۳.

[۲۰] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۸، ص۴۲۱.

[۲۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۲۲.

و غیره.
(وَالَّذِینَ یُتَوَفَّوْنَ مِنْکُمْ وَیَذَرُونَ اَزْواجاً وَصِیَّهً لِاَزْواجِهِمْ مَتاعاً اِلَی‌ الْحَوْلِ‌ غَیْرَ اِخْراجٍ فَاِنْ خَرَجْنَ فَلا جُناحَ عَلَیْکُمْ فِی ما فَعَلْنَ فِی اَنْفُسِهِنَّ مِنْ مَعْرُوفٍ وَ اللَّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ‌)

[۲۲] بقره/سوره۲، آیه۲۴۰.

(و کسانى که از شما در آستانه مرگ قرار مى‌گیرند و همسرانى از خود به جا مى‌گذارند، باید براى همسران خود وصیّت کنند که تا یک سال، آنها را با پرداختن هزینه زندگى بهره‌مند سازند؛ به شرط اینکه آنها از خانه شوهر بیرون نروند و اقدام به ازدواج نکنند). و اگر بیرون روند، حقّى ندارند؛ ولى گناهى بر شما نیست نسبت به آنچه آنها درباره خود، به طور شایسته انجام مى‌دهند. و خداوند، توانا و حکیم است.)

[۲۳] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۹.

[۲۴] طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۲، ص۲۴۷.

[۲۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۳۷۰.

[۲۶] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۲، ص۱۳۰.

[۲۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۶۰.

«وَصِیَّهً» مفعول فعل مقدّر است یعنی «لیوصوا وصیّه» معنی آیه چنین می‌شود: «آنانکه از دنیا می‌روند و زنانی از خود می‌گذارند: برای زنان خویش متاعی تا یکسال وصیّت کنند آنگاه ورثه زنان را از خانه متوفّی خارج ننمایند و اگر خودشان خارج شوند برای شما گناهی نیست…» گفته‌اند: این حکم پیش از تشریع عدّه وفات وارد بود و آیات ارث که برای زنان هشت یک و چهار یک معین کرد همچنین عدّه وفات که چهار ماه و ده روز تعیین شد، این حکم را نسخ کرده است.
در تفسیر عیاشی نقل کرده که راوی از امام (علیه‌السّلام) از حکم این پرسید. فرمود: این آیه منسوخ است به آیه‌: (یَتَرَبَّصْنَ بِاَنْفُسِهِنَّ اَرْبَعَهَ اَشْهُرٍ وَ عَشْراً)

[۲۸] بقره/سوره۲، آیه۲۳۴.

و نیز به آیه میراث

[۲۹] عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر عیاشی، ج۱، ص۱۲۹.

(و کسانى که از شما مى‌میرند و همسرانى باقى مى‌گذارند، باید چهار ماه و ده روز، انتظار بکشند و عدّه نگه دارند.)

[۳۰] طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۲، ص۲۴۲.

[۳۱] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۳۶۳.

[۳۲] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۲، ص۱۱۷-۱۱۸.

[۳۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۳۸.

و ایضا نظیر آن را از ابوبصیر نقل می‌کند.

[۳۴] عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر عیاشی، ج۱، ص۱۲۲.

از فیض کاشانی ره در توضیح روایت نقل کرده‌اند که: تربّص یک ساله با آیه عدّه وفات

[۳۵] بقره/سوره۲، آیه۲۳۴.

و نفقه یکساله با آیه ارث نسخ شده است و آیه عدّه وفات هر چند قبل از این آیه واقع است ولی از حیث نزول بعد از این آیه است. (آیه عدّه وفات ۲۳۴ بقره است.

[۳۶] بقره/سوره۲، آیه۲۳۴.

)

[۳۷] فیض کاشانی، ملامحسن، التفسیر الصافی، ج۱، ص۲۷۰.

ناگفته نماند اگر شیعه و اهل سنت به منسوخ بودن آیه تصریح نکرده بودند و روایاتی در این زمینه نقل نمی‌شد ممکن بود که گفته شود: این آیه مطلب دیگری را می‌رساند و آن این ا