توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ودع (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ودع (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ودع (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۲۱ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل ودع (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۲۱ اسلاید در PowerPoint

منبع: ودع (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))

مقالات مرتبط: وَدَّعَ (لغات‌قرآن)، ودع (مفردات‌قرآن)، مستودع.

وَدْع (به فتح واو و دال) از واژگان نهج البلاغه به معنای پشت نهادن و رفتن است. این واژه دارای مشتقاتی است که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، مانند: وِدَاع (به کسر واو و فتح دال) اسم است از وَدْع، وَدَاع (به فتح واو و فتح دال) به معنای ترک کردن و جدایی، تَّوْدِیع (به فتح تاء و سکون واو) به معنای رفتن انسان و گذاشتن مردم را پشت سرش، وَدِیعَه (به فتح واو و کسر دال) به معنای چیزى که به امانت گذاشته شود. مواردى از این واژه در نهج البلاغه آمده است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای وَدْع
۲ – کاربردها
۳ – تعداد کاربردها
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱ – معنای وَدْع

وَدْع

[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۱۲۷.

[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۴۰۰.

(مثل عقل) به معنای پشت نهادن و رفتن آمده است. وِدَاع اسم است از وَدْع گویند. «ودع المسافر الناس ودعا: خلفّهم خافضین» تَّوْدِیع به معنای رفتن انسان و گذاشتن مردم را پشت سرش و نیز ترک کردن مردم او را. وَدِیعَه چیزى که به امانت گذاشته شود.

۲ – کاربردها

حضرت علی (علیه‌السلام) در حکمت ۴۰۷ فرماید: «مَا اسْتَوْدَعَ اللهُ امْرَأً عَقْلاً إِلاَّ اسْتَنْقَذَهُ بِهِ یَوْماً»

[۳] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۸۷۸، حکمت ۳۹۷.

[۴] عبده، محمد، نهج البلاغه – ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۲۵۱، حکمت ۴۰۷.

[۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۴۸، حکمت ۴۰۷.

«خداوند به هیچ کس عقلى نداده مگر آنکه روزى با آن عقل او را نجات داده است.»

[۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۳۹، حکمت ۴۰۷.

[۷] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۴۵.

(شرح‌های خطبه:

[۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۴۶.

[۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۵، ص۳۱۰.

[۱۰] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۸۸.

[۱۱] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۴۰.

) و در حکمت ۴۵۶ فرماید: «أَلاَ حُرٌّ یَدَعُ هذِهِ اللُّمَاظَهَ لاَِهْلِهَا؟»

[۱۲] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۸۸۸، حکمت ۴۴۶.

[۱۳] عبده، محمد، نهج البلاغه – ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۲۶۱، حکمت ۴۵۶.

[۱۴] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۵۶، حکمت ۵۵۶.

«آیا آزاد مردى نیست که این دنیا را به اهلش واگذارد؟»

[۱۵] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۴۹، حکمت ۴۵۶.

[۱۶] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۷۷۷.

(شرح‌های خطبه:

[۱۷] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۷۷.

[۱۸] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۵، ص۵۹۲.

[۱۹] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۵۲۴.

[۲۰] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۱۷۳.

) لماضه یعنی بقیّه طعام در دهان است، منظور از آن دنیا مى‌باشد «یدع» از «ودع یدع» به معنى ترک کردن است. در خطبه ۴۱ فرموده: «قَدْ یَرَى الْحُوَّلُ الْقُلَّبُ وَجْهَ الْحِیلَهِ وَ دُونَهَا مَانِعٌ مِنْ أَمْرِ اللهِ وَ نَهْیِهِ، فَیَدَعُهَا