توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وحی (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وحی (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل وحی (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل وحی (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۱۲ اسلاید در PowerPoint

منبع: وحی (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))

مقالات مرتبط: وحی (مفردات‌قرآن)، وحی (لغات‌قرآن)، وحی.

وَحْی (به واو و سکون حاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای اشاره سریع و تفهیم خفى است. مواردى از این واژه در نهج البلاغه آمده که همه در وحى انبیاء است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای وَحْی
۲ – کاربردها
۳ – تعداد کاربردها
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱ – معنای وَحْی

وَحْی

[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۱۲۵.

[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۴۳۰.

به معنای از مجموع آنچه درباره وحى گفته شده معلوم مى‌شود که وحى به معنى تفهیم خفى آمده است. راغب گوید: آن به معنى اشاره سریع است لذا کار سریع را «امر و حىّ» گفته‌اند.

[۳] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۵۸.

طبرسی فرموده: ایحاء القاء معنى است به طور مخفى و نیز به معنى الهام و اشاره است. وحى و ایماء هر دو به یک معنى هستند.

[۴] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۳، ص۴۰۵.

۲ – کاربردها

مواردى از آن در نهج آمده که همه در وحى انبیاء است، حضرت علی (علیه‌السلام) درباره خودش و رسول خدا ۶ بار فرموده: «وَلَقَدْ کَانَ یُجَاوِرُ فِی کُلِّ سَنَه بِحِرَاءَ، فَأَرَاهُ وَلاَ یَرَاهُ غَیْرِی… أَرَى نُورَ الْوَحْیِ وَالرِّسَالَهِ، وَأَشُمُّ رِیحَ النُّبُوَّهِ وَ لَقَدْ سَمِعْتُ رَنَّهَ الشَّیْطَانِ حِینَ نَزَلَ الْوَحْیُ عَلَیْهِ… فَقَالَ: إِنَّکَ تَسْمَعُ مَا أَسْمَعُ، وَتَرَى مَا أَرَى، إِلاَّ أَنَّکَ لَسْتَ بِنَبِیّ، وَلکِنَّکَ وَزِیرٌ»

[۵] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۷۴، خطبه ۱۹۲.

[۶] عبده، محمد، نهج البلاغه – ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۱۸۲، خطبه ۱۸۷.

[۷] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۰۰، خطبه ۱۹۱.

خ ۱۹۲ ۳۰۱ «هر سال آن حضرت در کوه «حراء» مجاورت و عبادت مى‌کرد، من او را همراهى می‌کرد