توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نسک ۷۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نسک ۷۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نسک ۷۱ اسلاید در PowerPoint :

عبادت

مقالات مرتبط: عبادت (مفردات‌قرآن)، عبادت (مفردات‌نهج‌البلاغه)، عِباد (لغات‌قرآن)، عبادت (مقالات مرتبط).

واژه «عبادت» در اصل به نظر بسیارى از واژه شناسان به معنى «خضوع» طبری در تفسیر «جامع البیان» مى‌گوید: اصل عبودیت « که به نظر او شامل عبادت نیز مى‌شود » نزد همه عرب به معنى ذلت و خاکسارى است.

[۱] طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج۱،ص۱۶۱.

قرطبى نیز مى‌گوید: «اصل عبادت خضوع است»

[۲] قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، ج ۱، ۲۲۵.

[۳] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۱،ص ۶۱.

[۴] فیومی، احمد بن محد، المصباح المنیر، ج۲ ، ص ۱۴۲.

[۵] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین،ج۳، ص۱۰۵.

لازم به ذکر است برخى از منابع یاد شده به جاى «خضوع» لفظ «ذلت» آورده‌اند، که نزدیک به خضوع است. یا «نهایت خضوع» است.

[۶] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، واژه «عبد»، ص۳۱۹.

[۷] معجم الفروق اللغویه، ۳۴۹.

[۸] لسان العرب، ج۳، ص ۲۷۲.

فهرست مندرجات

۱ – تعریف عبادت
۱.۱ – نهایت خضوع
۱.۲ – اطاعت و فرمانبرداری
۱.۳ – معانی متعدد به تناسب موارد
۱.۴ – عمل مقرون به قصد قربت
۲ – ارزیابی تعاریف
۳ – عبادت از نگاه امام خمینی
۴ – مفهوم قصد قربت
۵ – معادل فارسی عبادت
۶ – تشابه عبودیت و عبادت
۷ – تفاوت عبودیت و عبادت
۸ – شرایط کمال عبادات
۸.۱ – مشکل تر باشد
۸.۲ – مهم تر باشد
۸.۳ – اثرش پایدارتر باشد
۸.۴ – در خطّ پیامبر باشد
۸.۵ – سبقت داشته باشد
۸.۶ – در شرایط دشوار انجام شود
۸.۷ – نشاط و دوام داشته باشد
۸.۸ – عبادت خود را بزرگ نشمارد
۸.۹ – با بصیرت باشد
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

۱ – تعریف عبادت

مفهوم «عبادت» در استعمال متداول و شایع آن تا حدودى مورد اختلاف است و در این زمینه چند نظر وجود دارد:

۱.۱ – نهایت خضوع

همان معناى اصلى، یعنى خضوع یا نهایت خضوع. این معنا مورد قبول اکثر واژه شناسان است.

[۹] فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر، ج۲ ، ص ۱۴۲ .

[۱۰] اقرب الموارد، ج۲ ، ص ۷۳۶.

[۱۱] مفتاح الفلاح، ص ۲۸۷.

همان طور که گفته شد اکثر کتابهاى لغت و بسیارى از کتاب‌هاى تفسیر همین معنا را مورد تأیید قرار داده‌ اند.

۱.۲ – اطاعت و فرمانبرداری

اطاعت و فرمانبرداری

[۱۲] زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۸، ص۳۳۰.

[۱۳] لسان العرب، ج۳، ص ۲۷۳.

[۱۴] صحاح، ج۲ ، ص ۵۰۲.

[۱۵] قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، ج ۱۷، ص۵۶.

برخى نیز «عبادت» را «اطاعت خاشعانه» دانسته‌اند

[۱۶] لسان العرب،ج ۳، ص ۲۷۳.

۱.۳ – معانی متعدد به تناسب موارد

معانى متعدد به تناسب موارد

[۱۷] المیزان، ذیل آیه ایاک نعبد….

(مثل خضوع، اطاعت و …)

۱.۴ – عمل مقرون به قصد قربت

عملى که همراه با «قصد قربت» و انگیزه الاهى است.
با دقت در مفهوم و کاربردهاى واژه «عبادت» روشن مى‌شود که هر چند عبادت نوعى خضوع و فروتنی است، اما هر خضوعى عبادت نیست. بدون شک کسى که در برابر شخصى تواضع و خضوع مى‌کند نمى‌گویند او را عبادت کرده است. همچنین هرگونه «اطاعت» و فرمانبردارى مصداق عبادت نیست. اینکه در اسلام عبادت غیر خدا حرام است اما تواضع و اطاعت دیگرى جایز است.
دلیل بر این مطلب است که عبادت مرادف این دو واژه نیست. بنابراین، معناى اول و دوم مورد تأیید نیست.

۲ – ارزیابی تعاریف

نظریه سوم، که عبادت را چند مفهومه گرفته است، هر چند ممکن است صحیح باشد، اما سؤال اصلى این است که مفهوم اولى و شایع عبادت کدام است؟
به عبارت دیگر، عبادت ممکن است معناى حقیقى اولى و ثانوى داشته باشد، در این صورت باید مفهوم متداول و نخستین آن که بدون قرینه از آن فهمیده مى‌شود روشن گردد.
نظریه چهارم، یعنى عملى که با قصد قربت و جهت‌گیرى الاهى باشد، مورد قبول اکثر عالمان فقه و اصول

[۱۸] تهذیب الاصول، ج۱، ص۱۱۱.

[۱۹] الحدائق الناضره، ج۲، ص ۱۷۷.

[۲۰] نهایه الافکار، ج۱ ، ص ۱۸۳.

[۲۱] فوائد الاصول،ج ۱ ، ص ۱۲۸.

[۲۲] محاضرات فى اصول الفقه، ج۲ ، ص ۱۸۴.

و برخى دیگر است. خاطر نشان مى‌شود، مقصود اکثر عالمان فقه و اصول از این تعریف، عبادتى است که در اسلام مطرح است، نه دقیقا بیان معناى لغوى آن (چنان که در متن توضیح داده شده است)به نظر مى‌رسد این معنا نزدیک‌ترین معنا به مفهوم عبادت باشد، با این توضیح که، بنابر اینکه مفهوم اصلى عبادت خضوع و خشوع باشد، منظور از آن خضوعى است که همراه با نوعى «تقدیس» مقصود از «تقدیس» هرگونه تقدیسى نیست (مثل تقدیس امام یا پیامبر»، بلکه مقصود قداستى است که جنبه الوهیت و ربوبیت داشته باشد.باشد، یعنى خضوعى که با اعتقاد به الوهیت و ربوبیت معبود اعم از اینکه خداى حقیقى باشد یا پندارى و اعم از اینکه رب مطلق باشد یا رب النوع و … انجام شود. این تفسیر از عبادت را «علامه بلاغى»

[۲۳] علامه بلاغی، آلاء الرحمان، ذیل آیه ایاک نعبد

و همچنین «شهید مطهری»

[۲۴] مرتضی مطهری، خدمات متقابل اسلام و ایران، ص ۲۰۵.

، بیان کرده است مرحوم حاج مصطفى خمینى نیز در تفسیر خود آن را به ‌عنوان «وضع تعینى» (و نه تعیینى» براى عبادت تأیید مى‌کند. زیرا اگر خشوع توأم با تقدیس (به مفهومى که بیان شد) نباشد، مثلا در برابر انسانى بدون اعتقاد به ربوبیت وىخضوع کند، مصداق «ادب» و احترام است، نه «عبادت». شاید مقصود برخى اهل لغت و تفسیر که عبادت را به مفهوم «نهایت خضوع»

[۲۵] لسان العرب، ج۳ ، ص ۲۷۳.

[۲۶] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۳۱۹.

یا «اطاعت خاشعانه»

[۲۷] لسان العرب، ۳ / ۲۷۳.

دانسته‌اند نیز همین معنا باشد. لسان العرب» در یک مورد، «عبد» را به «تأله» تفسیر کرده که شاید به مفهومى که گفته شد نزدیک‌تر باشد.
این مفهوم، لااقل معناى حقیقى اولى و شایع عبادت است عبادت مى‌تواند معناى «اسم مصدرى» داشته باشد، که بدین معنا بر نماز و روزه و مانند آن اطلاق مى‌شود و مى‌تواند «مصدر متعدى» باشد که به معناى «عبادت کردن» (بجا آوردن نماز و …» است و اگر معنایى درگیر چون خضوع، اطاعت و … دارد، معناى حقیقى ثانوى (یا مجاز) است (که نیاز به قرینه دارد). مؤید این مطلب، سخن امام صادق علیه‌السلام درباره حقیقت عبادت است که فرمود: «نیت خوب – قصد قربت – داشتن در اطاعت، آن‌گونه که خدا دستور داده است»

[۲۸] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۷۰، ص۲۵۴.

۳ – عبادت از نگاه امام خمینی

امام خمینی عبادت را مطلق ثنای حق تعالی می‌داند و معتقد است حقیقت عبادت، سرایت دادن ثنای حق تا نشئه عوالم مادی و بدن است؛ زیرا برای هر یک از مراتب انسانی در این عبادت بهره‌ای می‌باشد. همچنان که عقل، بهره‌ای از معارف و ثنای ربوبیت دارد، قلب، صدر و بدن نیز بهره‌ای از آن دارند. بهره بدن از این ثنا همین عبادات و پاورپوینت کامل نسک ۷۱ اسلاید در PowerPoint است.

[۲۹] خمینی، روح الله، سرّ الصلاه، ص۱۳، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۸.

به اعتقاد امام خمینی هر عبادتی ثنای پروردگار به وصفی از اوصاف و اسمی از اسمای حق تعالی است و کسی نمی‌تواند حقیقت چگونگی عبادت و ثنای معبود را ادراک کند؛ زیرا این حقیقت و چگونگی عبادت همانند معرفت ذات، صفات و چگونگی ارتباط عوالم غیب و شهادت، قابل شناخت نیست و تنها از طریق وحی و الهام الهی قابل شناخت است؛ از این روی به اعتقاد امام خمینی تمام عبادات از جانب حق تعالی، متعین و توقیفی هستند و کسی نمی‌تواند از پیش خود، عبارتی را تشریع و ایجاد کند.

[۳۰] خمینی، روح الله، شرح چهل حدیث، ص۴۳۳، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۸.

حضرت امام گشودن باب عبادت را یکی از نعمت‌های بزرگی می‌داند که تمام موجودات را دربر گرفته و کسی نمی‌تواند شکر این نعمت را به جای آورد.

[۳۱] خمینی، روح الله، شرح چهل حدیث، ص۲۲۴، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۸.

به باور امام، عبادت اسراری دارد که نباید از آن غافل شد و تمام اسرار و اهداف عبادت به فعلیت رساندن کمالات انسان و الهی شدن انسان است.

[۳۲] خمینی، روح الله، تفسیر سوره حمد، ص۱۷۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۸.

از جمله اسرار و اهداف عبادت آن است که باطن نفس، صورت عبودیت بگیرد، یعنی قلب و نفس نورانی گردد.

[۳۳] خمینی، روح الله، آداب الصلاه، ص۲۳، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۸

[۳۴] خمینی، روح الله، دانشنامه امام خمینی، ج۷، ص۲۰۴، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۰۰.

به اعتقاد امام خمینی انجام دادن عبادت با سکونت و اطمینان قلبی سبب حضور قلبی است؛ اما اگر عبادت با حال اضطراب و تزلزل خاطر بجا آورده شود، اثراتی از آن در ملکوت قلب حاصل نمی‌شود و همین سبب می‌شود عبادت به نشئه ملکوت بالا نرود و ممکن است در سکرات مرگ و احوال و مصیبت‌های پس از مرگ، صورت آن عبادت از صفحه قلب محو و انسان با دست خالی در پیشگاه حق تعالی حاضر گردد.

[۳۵] خمینی، روح الله، آداب الصلاه، ص۱۷-۱۶، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۸.

۴ – مفهوم قصد قربت

منظور از «قصد قربت» در تعریف عبادت، آن است که عمل، انگیزه و جهت الاهى داشته باشد، اعم از اینکه به خاطر محبت و رضاى حق باشد یا امتثال امرا و یا شکرگذارى به درگاه او یا دستیابى به بهشت یا فرار از عذاب و ….

۵ – معادل فارسی عبادت

معادل فارسى لفظ عبادت را برخى «بندگی» و «پرستش» دانسته‌اند.

[۳۶] منتهى الارب، ج ۲ ، ص ۷۸۸ .

البته فرهنگ معین عبادت را به صورت مصدر متعدى معنا کرده است، یعنى پرستش کردن، بندگى کردن.

[۳۷] منتخب اللغات، واژه عبادت، فرهنگ معین، ج۲ ، ص ۲۲۷۲ .

همان طور که توضیح داده شد، واژه عبادت، بر نوعى «تقدیس» دلالت دارد، در حالى که واژه «بندگى» (بدون قید) فاقد این ویژگى است، از این رو در مورد بندگى انسان‌ها نسبت به یکدیگر نیز فراوان استعمال مى‌شود، که مرادف «بردگى» و «غلامى» است لفظ «بندگى» در واقع بیشتر، معادل واژه «عبودیت» است، نه «عبادت» . البته اگر از واژه «بندگى»، بندگى خاص، یعنى «بندگى خداوند» اراده شود، دلالت بر تقدیس مى‌کند، لکن چنین معنایى از لفظ «بندگى» (بدون قید) فهمیده نمى‌شود. اما کلمه «پرستش»، به مفهوم عبادت نزدیک‌تر است، زیرا مشتمل بر ویژگى «تقدیس» نیز هست.حداقل بخشى از عبادت (همان طور که امام خمینى در تهذیب الاصول فرموده است معادل پرستیدن (مصدر متعدى) است.
واژه «عبودیت» نیز (همانند عبادت) در اصل، به نظر بسیارى از واژه‌شناسان، به مفهوم «خضوع» است.

[۳۸] زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۸، ص۳۳۰-۳۳۱.

[۳۹] الصحاح، ج ۲ ، ص ۵۰۲.

و در استعمال متداول آن، معانى متعددى چون خضوع

[۴۰] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۳۱۹.

(که همان معناى اصلى است)، اطاعت،

[۴۱] اقرب الموارد ج۲، ص ۳۷۳.

پرستش گفته شده است.

[۴۲] تهذیب الاصول، ج۱ ، ص ۱۱۱.

برخى نیز «عبودیت» را مرادف با «عبادت» دانسته ‌اند.

[۴۳] المنجد، واژه «عبد».

[