توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مصائب اسرای کربلا تا دمشق ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مصائب اسرای کربلا تا دمشق ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مصائب اسرای کربلا تا دمشق ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل مصائب اسرای کربلا تا دمشق ۳۵ اسلاید در PowerPoint

منبع: مقتل جامع سیدالشهداء

مقالات مرتبط: اسرای کربلا (مقالات مرتبط).

یکی از مصائب جانسوز اهل بیت امام حسین (علیه‌السلام) و اسرای کربلا سختی‌های سفر در مسیر شام و برخورد ظالمانه با اسرا در طول مسیر تا دمشق بوده است. در ادامه به گوشه‌هایی از مصائب و سختى هاى اسرای کاروان کربلا در مسیر شام اشاره می‌گردد.

فهرست مندرجات

۱ – مرکب‌های بدون جهاز
۲ – چهره‌های مکشوف
۳ – حوالی دروازه دمشق
۴ – شادی مردم شام
۵ – پانویس
۶ – منبع

۱ – مرکب‌های بدون جهاز

در خبری که سندش به امام صادق (علیه‌السلام) می‌رسد؛ چنین آمده است: از پدرم علی بن الحسین (علیه‌السلام) در باره بردن او به سوى یزید پرسیدم. فرمود: «مرا بر شترى لَنگ و بدون جهاز، سوار کردند و سر حسین (علیه‌السلام) بر بالاى عَلَمى بود و زنانمان، پشت سرِ من بر اَسترانى بدون پالان، سوار بودند. کسانى که ما را مى بردند، از پشت سر و گرداگردمان، با نیزه، ما را احاطه کرده بودند و آزار مى دادند. اگر اشکى از دیده یکى از ما فرو مى‌چکید، با نیزه به سرش مى‌کوبیدند، تا آن که وارد شام شدیم. جارچى جار زد: اى شامیان! اینان، اسیران اهل بیتِ ملعون اند».

[۱] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السّلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۸، ص۲۳۶.

[۲] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السّلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۸، ص۲۳۷.

[۳] سید ابن‌ طاووس، علی بن موسی، الاقبال بالاعمال الحسنه، ج۳، ص۸۹.

در نقل تاریخی دیگری آمده است: ابن زیاد، سرِ حسین (علیه‌السلام) و یارانش را با زَحر بن قیس، به همراه گروهى (و گفته شده: با شمر و گروهى همراه او) به سوى شام و یزید فرستاد و همراه او زنان و کودکان را نیز روانه کرد. على بن الحسین (علیه‌السلام) که ابن زیاد، دستان و گردنش را در بند کرده بود نیز در میان آنان بود. ابن زیاد، آنان را بر شتران بدون جهاز، سوار کرد و على بن الحسین (علیه‌السلام) در راه، با آنان سخن نگفت تا به شام رسیدند.

[۴] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السّلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۸، ص۲۳۸.

[۵] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السّلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۸، ص۲۳۹.

[۶] ابن اثیر، علی بن ابی‌الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۸۳.

ابن اعثم کوفی در الفتوح درباره وضعیت اسرای کاروان کربلا چنین گزارش می‌دهد: ابن زیاد، زَجْر (زَحْر) بن قیس جُعفى را فرا خواند و سر حسین بن على (علیه‌السلام) و سرهاى برادرانش و سر علی اکبر (علیه‌السلام) و سرهاى خاندان و پیروان او را ـ که خدا از همه ایشان راضى باد ـ به او سپرد. على بن الحسین (علیه‌السلام) را نیز فرا خواند و او را با خواهران و عمّه‌هایش و همگى زنان، سوار کرد و به سوى یزید بن معاویه روانه داشت. آنان، حرم پیامبر خدا (صلى‌الله‌علیه‌وآله) را از کوفه تا شام بر مَرکب‌هاى بدون جهاز، از این شهر به آن شهر و از این جا به آن جا مى بردند، آن سان که اسیران تُرک و دیلم را مى بردند. زَحْر بن قیس جُعفى، سر حسین (علیه‌السلام) را زودتر به دمشق رساند و نزد یزید رفت و بر او سلام داد و نامه عبید اللّه بن زیاد را به او داد.

[۷] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السّلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۸، ص۲۴۰.

[۸] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السّلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۸، ص۲۴۱.

[۹] ابن اعثم، ابومحمد احمد بن اعثم، الفتوح، ج۵، ص۱۲۷.

در زیارت ناحیه مقدسه چنین آمده است: «رُفِعَ عَلَى القَنا رَأسُکَ، وسُبِیَ أهلُکَ کَالعَبیدِ، وصُفِّدوا فِی الحَدیدِ فَوقَ أقتابِ المَطِیّاتِ ، تَلفَحُ وُجوهَهُم حَرُّ الهاجِراتِ، یُساقونَ فِی البَراری وَالفَلَواتِ، أیدیهِم مَغلولَهٌ إلَى الأَعناقِ، یُطافُ بِهِم فِی الأَسواقِ.»؛ «سرت را بر نیزه کردند و خانواده ات را مانند بندگان، اسیر نمودند و با زنجیر آهنین، به بند کشیدند و بر روى مَرکب هاى بدون جهاز، سوار نمودند و باد داغ نیم روزى، صورت هاشان را مى سوزانْد. آنان را در دشت ها و صحراها مى راندند و دستانشان را به گردن هایشان بسته بودند و آنها را در بازارها مى چرخاندند.»

[۱۰] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السّلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۸، ص۲۴۲.

[۱۱] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السّلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۸، ص۲۴۳.

[۱۲] مشهدی، محمد بن جعفر، المزار الکبیر، ص۵۰۵.

۲ – چهره‌های مکشوف

سبط ابن جوزی به نقل از عبد الملک بن هشام می‌نویسد: ابن زیاد، سر حسین (علیه‌السلام) را همراه اسیرانِ در بند کشیده شده، به سوى یزید بن معاویه روانه کرد. میان اسیران، زنان و پسر بچه ها و دختر بچه هاى دختران پیامبر خدا (صلى‌الله‌علیه‌وآله) هم بودند که بر شترانى بدون جهاز، بسته شده بودند و سر و صورتشان باز بود. هر گاه در جایى فرود مى‌آمدند، سر را از صندوق مخصوص آن، بیرون مى‌آوردند و بر سر نیزه مى‌کردند و از آن در طول شب تا وقت حرکت، حراست مى‌کردند. آن گاه آن را به صندوق، باز مى‌گرداندند و حرکت مى‌کردند.

[۱۳] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السّلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۸، ص۲۴۰.

[۱۴] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌الس