توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مشی (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مشی (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مشی (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل مشی (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۱۲ اسلاید در PowerPoint

منبع: مشی (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))

مقالات مرتبط: مشی (مفردات‌قرآن)، راه رفتن.

مَشْى (به فتح میم و سکون شین) از واژگان نهج البلاغه به معنای راه رفتن با اراده است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای مَشْی
۲ – کاربردها
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – معنای مَشْى

مَشْى

[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۷۹.

[۲] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ص۳۹۳.

به معنای راه رفتن با اراده است: «الانتقال من مکان الى مکان باراده»

[۳] زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۳۹، ص۵۳۳.

در راه رفتن معنوى نیز به کار رود، مواردى از آن در نهج البلاغه آمده است.

۲ – کاربردها

چنان‌که حضرت علی (علیه‌السّلام) می‌فرماید: «امْشِ بِدَائِکَ مَا مَشَى بِکَ»

[۴] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۷۳، حکمت ۲۳.

[۵] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الإستقامه، ج۳، ص۱۵۶، حکمت ۲۶.

[۶] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۷۲، حکمت ۲۷.

«با مرضت راه‌برو تا با تو راه مى‌رود»

[۷] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۳۷، حکمت ۲۷.

[۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۲۶.

(شرح‌های حکمت:

[۹] ابن میثم بحرانی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۲۷.

[۱۰] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۲، ص۱۷۱.

[۱۱] هاشمی خویی، حبیب‌الله‌، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۳.

[۱۲] ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۸، ص۱۳۸.

) یعنى مادامى که مرض قابل تحمل است در فکر دوا و دکتر مباش، تا بدن خودش آن را دفع بکند.
حضرت به معاویه مى‌نویسد: چه نیک مشابهت دارى به عموها و دایى‌هاى خودت که شقاوت و آرزوى باطل به انکار محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) وادارشان کرد: «فَصُرِعُوا مَصَارِعَهُمْ حَیْثُ عَلِمْتَ، لَمْ یَدْفَعُوا عَظِیماً، وَلَمْ یَمْنَعُوا حَرِیماً، بِوَقْعِ