توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل محمّد ابراهیم کلباسی اشتری ۷۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محمّد ابراهیم کلباسی اشتری ۷۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل محمّد ابراهیم کلباسی اشتری ۷۶ اسلاید در PowerPoint :

محمدابراهیم کلباسی

دیگر کاربردها: محمدابراهیم کلباسی (ابهام‌زدایی).

حاجی کلباسی (۱۱۸۰-۱۲۶۱ق)، محمّدابراهیم بن محمّدحسن کلباسی هروی اصفهانی، مشهور به حاجی کلباسی، از مشاهیر فقهاء و مجتهدین و اکابر علماء و محقّقین اصفهانی در قرن سیزده هجری قمری بود.
وی در اصفهان، عتبات عالیات، قم و کاشان تحصیل کرده و از بزرگانی چون پدرش محمدحسن کلباسی اصفهانی، بیدآبادی اصفهانی، کاشف الغطاء، صاحب ریاض، سیّد محمّدمهدی بحرالعلوم، سیّد محسن اعرجی کاظمینی، محمّدباقر وحید بهبهانی، میرزا ابوالقاسم قمی، ملاّ احمد نراقی و بزرگان دیگر بهره برد و به درجه اجتهاد رسید. او سپس در اصفهان ساکن شده به مرجعیت و فعالیت‌های علمی، فرهنگی و اجتماعی پرداخت. از ایشان تالیفاتی در فقه و اصول و سایر معارف اسلامی بر جای مانده است.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – پدر و اجداد
۳ – تولد و کودکی
۴ – تحصیل و تهذیب
۵ – تحصیل در عراق
۶ – شاگردان
۷ – آثار و تالیفات
۸ – ویژگی‌ها و اقدامات اجتماعی
۸.۱ – عبادت
۸.۲ – اقامه نماز باران
۸.۳ – وعظ و خطابه
۸.۴ – حمایت از علما
۸.۵ – تقوا و احتیاط
۹ – رحلت و محلّ دفن
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

۱ – معرفی اجمالی

محمّدابراهیم کلباسی فرزند حاج محمّدحسن کلباسی هروی خراسانی اصفهانی، از مشاهیر فقهاء و مجتهدین و اکابر علماء و محقّقین است.

[۱] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۳۰۵.

عالم زاهد عابد ورعِ تقی، بلکه ازهد و اعبد و اورع و اتقای علمای زمان بوده،
وی در سال ۱۱۸۰ق، در اصفهان دیده به جهان گشود. در سنین نوجوانی پدر را از دست داده، و پس از پدر تحت تربیت ملا محمدرفیع گیلانی مشهور به بیدآبادی اصفهانی، قرار گرفت. وی همچنین به درس میرزا محمّدعلی بن میرزا مظفّر، شیخ محمّد خاتون‌آبادی، ملاّ محراب گیلانی و ملاّ علی نوری حاضر شد. سپس به سفر حج مشرّف شده، پس از بازگشت، چندی در عتبات عالیات متوطّن شده، و از علمای اعلام همچون شیخ جعفر نجفی (کاشف الغطاء)، سیّد علی طباطبایی حائری صاحب ریاض، سیّد محمّدمهدی بحرالعلوم، آقا سیّد محسن اعرجی کاظمینی و محمّدباقر وحید بهبهانی کسب فیض نموده و سپس به ایران بازگشت، و در قم و کاشان نزد میرزا ابوالقاسم قمی و ملاّ احمد نراقی تلمّذ نموده، به درجات عالی علم و اجتهاد نائل آمده، در اصفهان ساکن شد، و به تدریس و افتاء و اقامه جماعت و ارشاد خلق مشغول گردید. عدّه‌ای کثیر از علماء در خدمت او درس خوانده‌اند.

[۲] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۵، ص۴۳.

[۳] کحاله، عمر رضا، معجم المؤلّفین، ج۸، ص۲۱۶.

۲ – پدر و اجداد

حاج محمدقاسم کاخکی در زمره افرادی است که نسب آنان به سردار بزرگ اسلام و صحابی، مالک اشتر نخعی می‌رسد و از این جهت با نامورانی چون ورّام بن ابی‌فراس مؤلف «مجموعه ورّام» و نواده دختری او یعنی سید بن طاووس، اسکندر بن دربیس خرقانی، شیخ محمدحسن بن محمدابراهیم یزدی اصفهانی (متوفّای ۱۲۶۸ق) جدّ خاندان اشتری اصفهانی و نیز مرحوم شیخ جعفر نجفی کاشف الغطاء اشتراک نسب دارد.

[۴] قمی، شیخ عباس، تحفه الاحباب، ص۴۲۸.

[۵] مهدوی، سید مصلح‌الدین، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، ج۱، ص۴۳.

[۶] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۵، ص۴۲.

فرزند حاج محمّدقاسم، حاج محمّدحسن، در یکی از محلات هرات‌ (از توابع افغانستان کنونی) محله‌ای شیعه‌نشین معروف به‌ «حوض کرباس» روزگار می‌گذرانید.

[۷] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۵، ص۴۴.

محمّدحسن که شخصی فاضل، پارسا و متدیّن بود، از این محل به گناباد (از توابع استان خراسان) مهاجرت نمود و در آبادی «کاخک» (کاخک گناباد) اقامت گزید. محمّدحسن به موازات تلاش‌های علمی و تحصیل معارف قرآنی و روایی، با رعایت موازین شرعی به کسب و کار هم مشغول بود و چون از راه حلال اندوخته‌ای به دست آورد، به منظور رفاه حال طلاب علوم دینی، در جوار حرم حضرت امام رضا (علیه‌السّلام) و در بست بالای مشهد رضوی مدرسه‌ای بنیان نهاد که به مدرسه «حاج حسن» موسوم است.

[۸] بداونی، عبدالقادر بن ملوکشاه، منتخب التواریخ، ص۶۴۱.

«این مدرسه بین مدرسه نوّاب و حرم مقدس رضوی قرار داشت که اکنون در طرح توسعه حرم مطهر خراب شده است.» آن مرد شریف به احداث این بنای آموزشی و علمی اکتفا نکرد و نسبت به تعمیر برخی مدارس مشهد همت گماشت و اموال منقولی را وقف آنها ساخت؛ در اصفهان نیز از عمران و آبادانی مراکز علوم دینی غافل نبود.

[۹] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۶، ص۱۷۶.

[۱۰] کحاله، عمر رضا، معجم المؤلّفین، ج۸، ص۲۱۶.

۳ – تولد و کودکی

حاج محمّدابراهیم کلباسی در روز ۱۹ ربیع الثّانی سال ۱۱۸۰ق در اصفهان متولّد شد. پدرش، نخست، در محله «حوض کرباس» شهر هرات اقامت داشت و به همین جهت ملقب به کرباسی گردید.
محمّدحسن به دلایلی که مورّخان و شرح‌حال‌نگاران بدان‌ها اشاره نکرده‌اند، کاخک گناباد را به مقصد اصفهان ترک نمود و در این شهر رحل اقامت افکند.
محمّدابراهیم دوران شکوفایی خویش را تحت تربیت پدر و مادرش سپری کرد و اولین استاد او، پدرش بود. مدت ده بهار که از سن او گذشت نخستین استاد خود، یعنی پدر را در سال ۱۱۹۰ق از دست داد.

۴ – تحصیل و تهذیب

حاج محمّدابراهیم کرباسی بنا به سفارش پدر، تحت تربیت و مراقبت آقا محمّد بیدآبادی قرار گرفت. مرحوم بیدآبادی، که از بزرگان عرصه حکمت و از شاگردان میرزا محمدتقی الماسی و معاصر وحید بهبهانی محسوب می‌شده است نقش مهمی در تربیت وی عهده‌دار بود. کرباسی در بیاناتی، به ساده‌زیستی و قناعت وی اشاره کرده است. مرحوم بیدآبادی، به سال ۱۱۹۷ق، در حالی که کرباسی هفده سالگی را طی می‌کرد، به دار بقا شتافت. او در سنین نوجوانی فضایل و مکارم اخلاقی را از او آموخت و در زمره شاگردان این عارف در سیر و سلوک معنوی قلمداد گردید.

[۱۱] آشتیانی، محمدحسن، معارف الرجال، ج۲، ص۱۷۶.

[۱۲] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۶، ص۶۹۵.

محمّدابراهیم کرباسی به نخستین مربیان خود اشاره کرده و خاطر نشان ساخته است: «اولین کسی که دانش را از او فرا گرفتم، مرحوم والد ماجد، صاحب نفس قدسی و پس از او، مرحوم آقا سید محمد گیلانی بیدآبادی و بعد از او میرزا محمدعلی فرزند مظفّر بود … این افراد در طریق تزکیه و تقوا از اوتاد و ارکان بلاد بوده‌اند.»

[۱۳] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۶، ص۱۷۶.

کرباسی در جای دیگر به ساده‌زیستی و قناعت سید محمد بیدآبادی اشاره کرده و گفته است: «شش ماه متوالی خوراک ایشان و خانواده‌اش هویج بود و از شدت فروتنی و برای پیروی از سنت نبوی، بر الاغ برهنه‌ای سوار می‌گردید.»
کرباسی، در جوانی به محضر برخی مشاهیر و معاریف حکمت و کلام در اصفهان راه یافت. در میان این دانشوران، از اندیشه‌های ملا علی بن جمشید نوری، بیش از همه بهره برد. او، در اصفهان به مکتب درس میرزا محمدعلی فرزند مظفر اصفهانی، ملا محراب گیلانی، شیخ محمدعلی هرندی و شیخ محمد فرزند شیخ زین‌الدین نیز راه پیدا کرد و از محضر آنان محظوظ گشت. وی، در رساله فارسی که در جواب سؤال یکی از فرزندان فتحعلی شاه قاجار نوشته، نام این بزرگان را ذکر کرده است.

۵ – تحصیل در عراق

محمّدابراهیم بعد از آن که در حوزه اصفهان به تکمیل تحصیلات پرداخت، به منظور ارتقای دانسته‌های خویش در سطوح عالی معارف اسلامی به ویژه فقه و اصول و رسیدن به قلّه اجتهاد و بهره‌مندی از محضر مشاهیر اصفهان، به سوی عتبات عراق رهسپار گردید. عالم بلند آوازه این زمان در دیار مذکور سید محمدمهدی بحرالعلوم (۱۲۱۲ ـ ۱۱۵۵ق) بود که به اصلاحات گسترده در اداره حوزه‌ها و تقسیم کار میان عالمان شیعه دست زد.
محمدابراهیم کرباسی در کتاب معروف خود (اشارات الاصول) می‌نویسد: «مدت نسبتا زیادی در خدمت آقا سید مهدی بحرالعلوم و نیز آقا محمدباقر وحید بهبهانی شاگردی نمودم، ولی از این دو بزرگوار تقاضای اجازه ننمودم و اگر از این بزرگواران اجازه می‌خواستم، می‌دادند.»

[۱۴] تنکابنی، محمد بن سلیمان، تذکره العلماء، ص۲۱۶.

[۱۵] تنکابنی، محمد بن سلیمان، قصص العلماء، ص۱۱۷.

میرزا محمد تنکابنی که از درس محمدابراهیم کرباسی استفاده کرده، می‌نویسد: «او از شاگردان وحید بهبهانی و بحرالعلوم بوده است.»
آیت الله کرباسی در عتبات و در حوزه درسی این بزرگواران با آقا سید محمدباقر شفتی آشنا شد که این ارتباط، علاقه و دوستی میان آن‌ها را به تدریج آنچنان افزایش داد که آن دو عالم عامل در درس و بحث با هم شرکت کرده و صفا و صمیمیتی ویژه بینشان حکم فرما گردید. این دوستی و انس حاجی کرباسی با سید شفتی بر محبوبیت و عزت و احترام وی افزود؛ زیرا آن فقیه با همه فضل و فقاهتی که به دست آورد همواره سید حجت الاسلام (شفتی) را بر خود مقدم می‌داشت و از هرگونه احترام و تکریم وی مضایقه نمی‌کرد.
حاجی کرباسی در عتبات عراق نزد استادانی بزرگ به قله اجتهاد رسید، اما عطشی درونی روانش را تحت الشعاع قرار داده بود، موجب گردید که حوزه درس برخی مشاهیر را در قم و کاشان مغتنم بشمارد.

۶ – شاگردان

آیت الله کرباسی که در چندین رشته از علوم اسلامی صاحب‌نظر بود و همگام با کسب معرفت خود را با مکارمی والا آراسته بود، با احراز مقام والای مرجعیت از کاشان به اصفهان آمد و رسالت سترگ فرهنگی اجتماعی و تکلیف دینی خویش را با برنامه‌ریزی خاص و رعایت مقتضیات جامعه آغاز کرد. او طی مباحثه و مناظره‌های علمی در مسجد حکیم اصفهان به تدریس فقه و اصول پرداخت و در این عرصه، شاگردان زیادی پرورش داد که ذیلا به برخی از آنان اشاره می‌گردد:
• حاج ملا هادی سبزواری؛
• میرزای شیرازی؛
• محمد بن سلیمان تنکابنی؛
• آقا میر سید حسن مدرس‌ اصفهانی (۱۲۱۰-۱۲۷۳ق)؛
• میر سید محمد شهشهانی (۱۲۸۷ق)؛
• ملا حمزه قائنی؛
• سید محمدحسن مجتهد اصفهانی (۱۲۶۳ ـ ۱۲۰۷ق)؛
• مهدی قمشه‌ای که در سال ۱۲۸۱ق رحلت نموده است.

[۱۶] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۱۵، ص۸۱-۸۲.

[۱۷] معلم حبیب آبادی، میرزا محمدعلی، مکارم الآثار، ج۷، ص۲۴۰۶.

۷ – آثار و تالیفات

آیت الله کرباسی همگام با تلاش‌های آموزشی، تربیتی و تبلیغی به تألیف و تحقیق مشغول بود و آثاری در عرصه فقه، اصول و سایر معارف دینی به رشته تحریر درآورده که عبارتند از:
• اشارات الاصول؛

[۱۸] زرکلی، خیر الدین، الاعلام، ج۵، ص۳۰۵.

[۱۹] کحاله، عمر رضا، معجم المؤلّفین، ج۸، ص۲۱۶.

[۲۰] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۵، ص۴۳.

• ارشاد المسترشدین فی معرفه من احکام الدین یا رساله عملیه؛

[۲۱] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۱، ص۵۲۰.

[۲۲] کحاله، عمر رضا، معجم المؤلّفین، ج۸، ص۲۱۶.

• هدایه المسترشدین؛

[۲۳] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۲۵، ص۱۹۱.

• النخبه؛
• منهاج الهدایه الی احکام الشریعه و فروع الفقه، در فقه؛

[۲۴] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۵، ص۴۳.

• السؤال و الجواب فی الفقه و الاحکام؛
• شوارع الهدایه فی شرح الکفایه المقتصد، شرح بخش طهارت و صلاه کفایه محقّق سبزواری؛

[۲۵] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۵، ص۴۳.

[۲۶] کحاله، عمر رضا، معجم المؤلّفین، ج۸، ص۲۱۶.

• تقلید المیّت؛
• الایقاضات، در اصول؛

[۲۷] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۵، ص۴۳.

[۲۸] کحاله، عمر رضا، معجم المؤلّفین، ج۸، ص۲۱۶.

• رساله‌ای در صحیح و اعم؛ در علم اصول فقه؛

[۲۹] کحاله، عمر رضا، معجم المؤلّفین، ج۸، ص۲۱۶.

• نقد الاصول؛
• مناسک حج؛
• رساله‌ای در مفطر بودن قلیان یا توتون.

[۳۰] معلم حبیب آبادی