توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل لسانی ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل لسانی ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل لسانی ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

لسان (مفردات‌قرآن)

منبع: لسان (قاموس قرآن (جلد ۶))

مقالات مرتبط: لسان (مفردات‌نهج‌البلاغه)، لِسان (لغات‌قرآن)، لسان.

لِسان (به کسر لام) از واژگان قرآن کریم به معنای زبان و لغت است. جمع آن در قرآن اَلْسِنه آمده است‌.

فهرست مندرجات

۱ – معنای لِسان
۲ – کاربردها
۲.۱ – السنه
۲.۲ – لسان صدق
۲.۲.۱ – نظر نگارنده
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – معنای لِسان

لِسان

[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۸۸.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۴۰.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۳۰۸.

به معنای زبان و لغت است.

۲ – کاربردها

(اَ لَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَیْنَیْنِ • وَ لِساناً وَ شَفَتَیْنِ‌)

[۴] بلد/سوره۹۰، آیه۸-۹.

(آیا براى او دو چشم قرار ندادیم، و یک زبان و دو لب؟!)

[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۴.

[۶] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۹۲.

[۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۸۹.

[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۴۸.

[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۹۹.

(وَ لا تُحَرِّکْ بِهِ‌ لِسانَکَ‌ لِتَعْجَلَ بِهِ‌)

[۱۰] قیامت/سوره۷۵، آیه۱۶.

(هنگام نزول وحی زبانت را بخاطر عجله براى خواندن آن حرکت مده)

[۱۱] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۷.

[۱۲] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۰۹.

[۱۳] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۷۴.

[۱۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۰۰.

[۱۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۱۱۰.

که مراد از هر دو زبان است و مثل‌:
(وَ ما اَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ اِلَّا بِلِسانِ‌ قَوْمِهِ‌)

[۱۶] ابراهیم/سوره۱۴، آیه۴.

(ما هیچ پیامبرى را نفرستادیم، جز به زبان قومش)

[۱۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۵۵.

[۱۸] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۱۵.

[۱۹] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۱۸.

[۲۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۶۶.

[۲۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۹۷.

(وَ هذا لِسانٌ‌ عَرَبِیٌّ مُبِینٌ‌)

[۲۲] نحل/سوره۱۶، آیه۱۰۳.

(ولى این قرآن، زبان عربی آشکار است)

[۲۳] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۷۹.

[۲۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۳۴۸.

[۲۵] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۵۰۱.

[۲۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۵۹۵.

[۲۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۴، ص۵۳.

که مراد لغت است؛ مثل زبان عربی، زبان فارسی و غیره.
(وَ احْلُلْ عُقْدَهً مِنْ‌ لِسانِی‌ • یَفْقَهُوا قَوْلِی‌)

[۲۸] طه/سوره۲۰، آیه۲۷-۲۸.

«گره از زبان من بگشای، منطقم را روان کن، تا سخنم را بفهمند».

[۲۹] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۴۶.

[۳۰] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۲۰۳.

راغب گوید: موسی در زبان عقده و گره نداشت غرض قدرت تکلّم است (روانی منطق).

[۳۱] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۴۰.

ما را درباره عقده زبان موسی (علیه‌السّلام) سخنی است که در «عقد» و «بان تبین» گفته‌ایم.

(ببینید: عقد (مفردات‌قرآن)، بان (مفردات‌قرآن))

درباره این مطلب که موسی در بچگی در نزد فرعون اخگر را به دهان گذاشت، زبانش سوخت و معیوب شد، دلیل روشنی‌ در دست نیست و آن در مجمع و غیره بلفظ «قیل- روی» نقل شده است.

[۳۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۵.

[۳۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۲۱.

در المیزان از الدرّ المنثور از اسماء و در برهان دو حدیث از اسماء بنت عمیس و ابن عباس نقل شده که اسماء گوید: رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) را دیدم در کنار ثبیر می‌فرمود: روشن باد ثبیر، روشن باد ثبیر (ثبیر کوهی است در کنار مکّه و آبی است در دیار مزینه، ظاهرا اوّلی مراد است) بعد گفت:
«اللَّهُمَّ اِنِّی اَسْاَلُکَ بِمَا سَاَلَکَ اَخِی مُوسَی اَنْ تَشْرَحَ لِی صَدْرِی وَ اَنْ تُیَسِّرَ لِی اَمْرِی وَ اَنْ تَحُلَ‌ عُقْدَهً مِنْ‌ لِسانِی‌ یَفْقَهُوا قَوْلِی وَ اجْعَلْ لِی وَزِیراً مِنْ اَهْلِی‌ عَلِیّاً اَخِی اشْدُدْ بِهِ اَزْرِی وَ اَشْرِکْهُ فِی اَمْرِی کَیْ نُسَبِّحَکَ کَثِیراً وَ نَذْکُرَکَ کَثِیراً اِنَّکَ کُنْتَ بِنا بَصِیراً».

[۳۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۵۹.

[۳۵] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۲۲۰.

[۳۶] سیوطی، جلا