توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کره (مفردات‌قرآن) ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کره (مفردات‌قرآن) ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل کره (مفردات‌قرآن) ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل کره (مفردات‌قرآن) ۴۲ اسلاید در PowerPoint

منبع: قاموس قرآن (جلد ۶)

مقالات مرتبط: کُرْه (لغات‌قرآن)، کره (مفردات‌نهج‌البلاغه).

دیگر کاربردها: کره (ابهام‌زدایی).

کَرْه (به فتح کاف و سکون راء) و کُرْه (به ضم کاف و سکون راء) از واژگان قرآن کریم به معنای مشقّت و ناپسند داشتن و امتناع و همچنین کَرْه به معنی ناپسند شدن است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: تَکْریه (به فتح تاء و سکون کاف) به معنای اینکه چیزی را در نظر انسان مکروه گردانی، مقابل تحبیب‌؛ و اِکْراه (به کسر الف و سکون کاف) به معنای اجبار است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای کَرْه و کُرْه
۲ – کاربردها
۲.۱ – کره بر وزن قفل
۲.۲ – کره بر وزن فلس
۲.۳ – تکریه
۲.۴ – اکراه
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – معنای کَرْه و کُرْه

کَرْه و کُرْه:

[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۰۶.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۰۷.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۳۵۸.

(بر وزن فَلْس و قُفْل) مشقّت و ناپسند داشتن و امتناع است. «کره الشّی‌ء کرها و کراهه: ضدّ احبّه».
ایضا کَرْه به معنی ناپسند شدن است. «کره الامر: قبح».
در صحاح، قاموس، مصباح، مفردات و اقرب نقل شده: کَرْه ناپسندی و مشقّتی است که از خارج بر شخص وارد و تحمیل شود و کُرْه مشقّتی که از درون و نفس انسان باشد.

[۴] جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، ج۶، ص۲۲۴۷.

[۵] فیروزآبادی، قاموس المحیط، ج۴، ص۲۹۱.

[۶] فیومی، احمد بن محمد، مصباح المنیر، ص۵۳۲.

[۷] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۰۷.

[۸] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۴، ص۵۴۵.

۲ – کاربردها

این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند:

۲.۱ – کره بر وزن قفل

اختلاف معنا در کَرْه و کُرْه که در کتب لغت ذکر شد، مورد تایید قرآن مجید است، زیرا فقط در سه جا کُرْه آمده که هر سه راجع به مشقت نفسی و درونی است‌:
(لِیُحِقَّ الْحَقَّ وَ یُبْطِلَ الْباطِلَ وَ لَوْ کَرِهَ‌ الْمُجْرِمُونَ‌)

[۹] انفال/سوره۸، آیه۸.

«تا حق را ثابت و باطل را ابطال کند، هر چند گناهکاران ناپسند دارند».

[۱۰] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۲۰.

[۱۱] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۹، ص۲۲.

[۱۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۸۰۲.

[۱۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۱۶۶.

(کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِتالُ وَ هُوَ کُرْهٌ‌ لَکُمْ‌)

[۱۴] بقره/سوره۲، آیه۲۱۶.

(جهاد در راه خدا، بر شما مقرّر شده؛ در حالى که برایتان ناخوشایند است).

[۱۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۴.

[۱۶] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۱۶۴.

[۱۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲، ص۲۴۶.

[۱۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۵۴۹.

[۱۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۲۸۸.

(وَ وَصَّیْنَا الْاِنْسانَ بِوالِدَیْهِ اِحْساناً حَمَلَتْهُ اُمُّهُ‌ کُرْهاً وَ وَضَعَتْهُ‌ کُرْهاً)

[۲۰] احقاف/سوره۴۶، آیه۱۵.

(ما به انسان توصیه کردیم که به پدر و مادرش نیکى کند، مادرش او را با ناراحتى حمل مى‌کند و با ناراحتى وضع حمل مى‌نماید).

[۲۱] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۰۴.

[۲۲] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۲۰۱.

[۲۳] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۳۰۷.

[۲۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۳۰.

[۲۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۳۹۵.

معلوم است که کره در هر سه آیه از درون آدمی است نه از خارج.

۲.۲ – کره بر وزن فلس

کَرْه پنج بار به کار رفته و ظاهرا همه از خارج است، مثل‌:
(فَقالَ لَها وَ لِلْاَرْضِ ائْتِیا طَوْعاً اَوْ کَرْهاً)

[۲۶] فصلت/سوره۴۱، آیه۱۱.

«به آسمان‌ها و زمین گفت: بیائید با رغبت یا کراهت»، یعنی حتما باید فرمان برید اگر به رغبت نباشد، مجبورید.

[۲۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۳۶۶.

[۲۸] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۵۵۵.

[۲۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۸.

[۳۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۲۲.

(وَلَهُ أَسْلَمَ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ طَوْعًا وَکَرْهًا)

[۳۱] آل عمران/سوره۳، آیه۸۳.

(و تمام کسانى که در آسمان‌ها و زمین هستند، از روى اختیار یا از روى اجبار، در برابرِ فرمانِ او تسلیمند).

[۳۲] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۶۰.

[۳۳] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۳، ص۳۳۶.

[۳۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۳، ص۵۱۹.

[۳۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۷۸۷.

[۳۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۱۴۹.

(یا اَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا یَحِلُّ لَکُمْ اَنْ تَرِثُوا النِّساءَ کَرْهاً)

[۳۷] نساء/سوره۴، آیه۱۹.

(براى شما حلال نیست که از زنان، از روى اکراه و ایجاد ناراحتى براى آنها، ارث ببرید).

[۳۸] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۸۰.

[۳۹] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۲۵۴.

[۴۰] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۴، ص۴۰۲.

[۴۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۴۰.

[۴۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۵، ص۷۷.

در تفسیر عیاشی از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل‌ شده مراد از آیه کسی است که دختر یتیمی را در نزد خود دارد و از اقارب او است و وی را از ازدواج منع می‌کند و به او ضرر می‌زند (به این امید که پس از مرگ، اموال او را وارث شود). این سخن با آیه کاملا تطبیق می‌کند نه آنچه گفته‌اند: پس از مرگ پدر نامادری را ارث می‌بردند.

[۴۳] عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر العیّاشی‌، ج۱، ص۲۲۸.

(اَ فَاَنْتَ‌ تُکْرِهُ‌ النَّاسَ حَتَّی یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ‌)

[۴۴] یونس/سوره۱۰، آیه۹۹.

«آیا تو مردم را می‌توانی مجبور کنی تا مؤمن باشند».

[۴۵] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۱۲۶.

[۴۶] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۱۸۷.

[۴۷] طبرسی، فضل بن