توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کذب – به کسر کاف (مفردات‌قرآن) ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کذب – به کسر کاف (مفردات‌قرآن) ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل کذب – به کسر کاف (مفردات‌قرآن) ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل کذب – به کسر کاف (مفردات‌قرآن) ۳۶ اسلاید در PowerPoint

منبع: قاموس قرآن (جلد ۶)

مقالات مرتبط: کَذَّبَ (لغات‌قرآن)، کذب (مفردات‌نهج‌البلاغه)، کذب.

کِذْب (به کسر کاف و سکون ذال) از واژگان قرآن کریم به معنای دروغ گفتن است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: کَذِب (به فتح کاف و کسر ذال) به معنای دروغ؛ تَکْذیب (به فتح تاء و سکون کاف) به معنای آنست که دیگری را به دروغ نسبت دهی یا به معنای نسبت کذب و انکار؛ کاذِب (به کسر ذال) به معنای دروغ‌گو؛ کَذّاب (به فتح کاف و تشدید ذال) مبالغه است، به معنای بسیار دروغ‌گو؛ کاذِبه (به کسر ذال) به معنای نسبت دروغ دادن؛ کِذّاب (به کسر کاف و تشدید ذال) به معنای نسبت دروغ به دیگری دادن است. کِذْب (بر وزن وِزْر) یک بار و کَذِب (بر وزن کَتِف) سی و دو بار در قرآن مجید آمده است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای کِذْب
۲ – کاربردها
۲.۱ – کذب بر وزن وزر
۲.۲ – کذب بر وزن کتف
۲.۳ – تکذیب
۲.۴ – کاذب
۲.۴.۱ – مراد از کاذب
۲.۵ – کذاب به فتح کاف
۲.۶ – کاذبه
۲.۷ – کذاب به کسر کاف
۳ – تعداد کاربردها
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱ – معنای کِذْب

کِذْب:

[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۹۷.

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۰۴.

[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۵۷.

(بر وزن وِزْر) دروغ گفتن و کَذِب (بر وزن کَتِف) دروغ است. صحاح و قاموس و اقرب و غیره، هر دو وزن را مصدر گفته‌اند،

[۴] جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، ج۱، ص۲۱۰.

[۵] فیروزآبادی، قاموس المحیط، ج۱، ص۱۲۲.

[۶] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۴، ص۵۳۰.

ولی استعمال قرآن نشان می‌دهد که کِذْب (بر وزن وِزْر) مصدر به معنی دروغ گفتن است و کَذِب (بر وزن کَتِف) اسم مصدر به معنی دروغ است.

۲ – کاربردها

این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند:

۲.۱ – کذب بر وزن وزر

(وَ اِنْ یَکُ‌ کاذِباً فَعَلَیْهِ‌ کَذِبُهُ‌)

[۷] غافر/سوره۴۰، آیه۲۸.

(اگر دروغگو باشد، دروغش دامن خودش را خواهد گرفت).

[۸] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۷۰.

[۹] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۳۲۹.

[۱۰] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۴۹۹.

[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۸۱۱.

[۱۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۵۸.

۲.۲ – کذب بر وزن کتف

کَذِب: به معنی دروغ است.
(یَفْتَرُونَ عَلَی اللَّهِ‌ الْکَذِبَ‌)

[۱۳] نساء/سوره۴، آیه۵۰.

چون کَذِب مفعول «یفترون» است، لذا اسم است نه مصدر، یعنی: «بر خدا دروغ می‌بندند».

[۱۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۳۷۴.

[۱۵] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۴، ص۵۹۶.

[۱۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۹۱.

[۱۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۵، ص۱۸۴.

و اگر تنزّل کنیم باید بگوئیم: کَذِب (بر وزن کَتِف) با آنکه مصدر است در قرآن پیوسته به معنی مفعول (مکذوب فیه) آمده؛ علی هذا معنی آیه فوق چنین است که بر خدا شی‌ء مکذوب فیه نسبت می‌دهند.
(وَ جاؤُ عَلی‌ قَمِیصِهِ بِدَمٍ‌ کَذِبٍ‌)

[۱۸] یوسف/سوره۱۲، آیه۱۸.

یعنی: «بر پیراهن یوسف خون دروغ و مکذوب فیه آوردند»، (خون دیگری بود، به دروغ گفتند: خون یوسف است).

[۱۹] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۱۰۳.

[۲۰] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۱۳۸.

[۲۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۳۳.

[۲۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۱۷۸.

(ما کَذَبَ‌ الْفُؤادُ ما رَای‌)

[۲۳] نجم/سوره۵۳، آیه۱۱.

«کذب» را در آیه با تشدید و تخفیف هر دو خوانده‌اند؛ در قرآن‌ها با تخفیف است فاعل «رای» ظاهرا حضرت رسول (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) است نه فؤاد؛ اگر با تشدید بخوانیم معنی چنین می‌شود: «قلب آن حضرت آنچه را که با چشم دید تکذیب نکرد»؛ و اگر با تخفیف بخوانیم شاید آن به معنی خطا باشد، مثل «ما فی‌ سمعه کذب» یعنی در شنیدنش خطا نیست، در این صورت معنی آیه چنین است: «قلب خطا نکرد در آنچه دید».

[۲۴] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۲۹.

[۲۵] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۴۶.

[۲۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۶۴.

[۲۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۳۸۶.

در تفسیر جلالین کذب را انکار معنی کرده است.

[۲۸] سیوطی، جلال الدین، تفسیر جلالین، ص۷۰۱.

۲.۳ – تکذیب

تَکْذیب: آنست که دیگری را به دروغ نسبت دهی و بگوئی: دروغ می‌گوئی، چنانکه در صحاح گفته، یا به معنی نسبت کذب و انکار است، ظاهرا آن در انسان به معنی اول است، مثل‌: (کَذَّبَتْ‌ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِینَ‌)

[۲۹] شعراء/سوره۲۶، آیه۱۰۵.

(قوم نوح پیامبران را تکذیب کردند)،

[۳۰] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۷۱.

[۳۱] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۹۵.

[۳۲] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۴۱۳.

[۳۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۱۰.

[۳۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۳۸.

و در غیر انسان به معنی نسبت دروغ، نحو (وَ کَذَّبَ‌ بِهِ قَوْمُکَ وَ هُوَ الْحَقُ‌)

[۳۵] انعام/سوره۶، آیه۶۶.

«قوم تو قرآن را به دروغ نسبت داد