توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کدی (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کدی (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کدی (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل کدی (مفردات‌نهج‌البلاغه) ۱۲ اسلاید در PowerPoint

منبع: کدی (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))

مقالات مرتبط: کدی (مفردات‌قرآن).

کُدَی (به ضّم کاف و فتح دال) از واژگان نهج البلاغه به معنای حبس کردن و مانع شدن است. اِکْداء (به کسر الف و سکون کاف) به معنی بخل کردن است. این کلمه سه بار در نهج‌ البلاغه آمده است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای کُدَی
۲ – کاربردها
۳ – تعدادکاربردها
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱ – معنای کُدَی

کُدَی

[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۸۹۷.

[۲] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۳۵۶.

[۳] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۷۰۴.

به معنای حبس کردن و مانع شدن است. «کداه کدیا: حبسه»

[۴] شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۴، ص۵۲۹.

اِکْداء به معنی بخل کردن است.

۲ – کاربردها

حضرت علی (علیه‌السلام) فرموده: «وَ إِنَّمَا یَنْظُرُ الْمُؤْمِنُ إِلَى الدُّنْیَا بَعَیْنِ الاْعْتِبَارِ… إِنْ قِیلَ أَثْرى قِیلَ أَکْدَى»

[۵] السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۶۷، حکمت ۳۵۷.

[۶] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ص۲۴۰، حکمت ۳۶۷.

[۷] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۳۹، حکمت ۳۶۷.

کدیه در اینجا ظاهرا به معنى فقر است، یعنى اگر گفته شود ثروتمند شد بعد گفته مى‌شود که فقیر گردید. (ولى انسان مؤمن به دنیا با چشم عبرت مى‌نگرد. هرگاه گفته شود فلانى توانگر شد مى‌گوید: بى‌خیر و بى‌نوا گردید.)

[۸] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۲۷، حکمت ۳۶۷.

[۹] ابن میثم ب